بهانه های شبکه «من‌و‌تو» برای دفاع از ممنوعیت روبنده +فیلم

(بسم الله الرحمن الرحیم)
همانطور که اسلام در مورد ظواهر مردم و جامعه دستور دارد و حساس است و هر ظاهر و هر رفتاری را در جامعه جایز نمی داند، دشمنان اسلام هم همینطور هستند.

بهانه های شبکه «من‌و‌تو» برای دفاع از ممنوعیت روبنده +فیلم

 

این جریان را بسیار شنیده ایم که وقتی  یکی از عوامل انگلیس صدای اذان مسلمانان را شنید، پرسید: این صدای چیست؟ گفتند: اذان است. باز پرسید: آیا برای ما و سیاست های ما ضرری دارد؟ گفته بودند: خیر. و او گفته بود: اگر برای انگلیس ضرری ندارد، بگذارید اذانش را بگوید!

در حقیقت اذانی که هیچ تأثیری در ورای خود نداشته باشد به چه کار می آید؟

 

مظاهر هر فرهنگ و جریانی، مصادیق تحقق آن و مقوم آن فرهنگ در جوامع بشری هستند. اگر دین اسلام و به طور کلی ادیان وحیانی دست نخورده، صرفا مجموعه ای از عقاید و تفکرات بودند که قرار و اصراری برای رسوخ این عقاید در زندگی نبود، شاید هیچ گاه در طول تاریخ با دین و دینداری مبارزه نمی شد.

 

پایه اصلی درگیری و جنگ دینداران و شیاطین در طول تاریخ همین دستورات و تکالیف دینی بوده است. این احکام که مقدمه رسیدن به اخلاق عملی و به عبارت درست تر حضور عملی اخلاق الهی در جامعه است، همیشه مطامع و مقاصد شیطانی ابرقدرت ها و جنود شیطان را به خطر انداخته است.

 

لازم نیست انگیزه ابرقدرت ها و دشمنان دین همیشه همان انگیزه شیطان باشد. شیطان انگیزه ای جز دور کردن "عبادالله" از توحید و الله ندارد. اما برای دیگران انگیزه های دیگری می تراشد. بسیاری از کسانی که امروزه در دنیا با دین مبارزه می کنند، دین را باعث عقب ماندگی بشر و در خطر قرار گرفتن آرامش جوامع می دانند. این به خاطر تسلط رسانه های دشمن در این روزگار و قدرت و امکانات مادی دشمن در طول تاریخ بوده است.

 

بسیاری از مردم همین جامعه، تحت تأثیر رسانه های مخالف، مسلمانی و مسلمانان را مساوی با تروریسم و تروریست می دانند. مثلا در مورد قضایای غزه، در همین جامعه کسانی هستند که می گویند صهیونیزم از خودش دفاع می کند و حق دارد و فقط مراکز نظامی را تحت حمله قرار می دهد! این مطالب نشان می دهد که رسانه در دنیا چه قدرتی دارد و چه تأثیری بر روان افراد می گذارد.

 

در این میان و با این تفاسیر، طبیعی است که دشمن با شیوع دین و دینداری به معنای اخلاق عملی، مبارزه کند. حال در میان این دشمنان و در رأس آن ها شاید چند نفر انگشت شمار باشند که مستقیم با خود شیطان در ارتباط باشند و با انگیزه دور کردن بشر از سعادت و خوشبختی و به ضلالت کشاندن بشر، اهدافشان را پیش ببرند؛ اما باقی افراد نوک پیکان هستند و با این هدف کار نمی کنند. مثلا کسی که تلویزیون را ساخته است، یا تلفن، یا ماشین و... شاید واقعا قصد خدمت به بشر را داشته است، ولی در این میان تعاریف و مبانی خوشبختی و رفاه و سعادت راخود شیطان به این اذهان القا و تزریق می کند.

 

پس می بینیم که به طور غیرمستقیم جوامع و مردم از خدا دور می شوند و گاهی اینقدر نقشه درست پیش می رود که حتی کودکان را هم می کشند و احساس می کنند این کار برای رسیدن به سعادت و خوشبختی لازم است!

 

در این میان ظواهر هر فرهنگی وسیله نمود آن فرهنگ است. همانطور که اسلام در مورد ظواهر مردم و جامعه دستور دارد و حساس است و هر ظاهر و هر رفتاری را در جامعه جایز نمی داند، دشمنان اسلام هم همینطور هستند.

آن ها می دانند که اگر ظواهر اسلامی در جامعه نشر پیدا کند، در ابتدا ممکن است مردم تحت تأثیر تبلیغات رسانه ای واقع شوند و این ظواهر را مثلا نشانه خشونت و تروریسم بدانند و آن را پس بزنند، اما بعد از مدتی که ضرر خاصی از آن ندیدند، به فکر این می افتند که امتحان کنند و ببینند واقعا آنچه در رسانه ها در مورد آن شنیده اند درست است یا نه؟

 

در صدر اسلام دشمنان اسلام به مردم می گفتند: حرف های پیغمبر را گوش نکنید، او ساحر است و روی شما تأثیر می گذارد. کنه مطلب این بود که حرف های پیغمبر (صلوات الله و سلامه علیه و علی اهل بیته) حرف های منطقی، جذاب و مطابق با فطرت بشری بود؛ از این جهت اگر کسی گوش می داد، می فهمید که آن تبلیغات اولیه اشتباه و از روی عناد بوده است.

 

آنچه امروزه بعضی از کشورهای غربی با آن مبارزه می کنند، همین است. آن ها از طرفی داعیه آزادی و حقوق بشر دارند، از طرفی این خطر بزرگ را هم در ظواهر اسلامی احساس می کنند. جمع بین این دو بسیار سخت است و راهی به غیر از رسانه برای دفع این خطر نمی بینند.

 

شبکه انگلیسی "من و تو" تلاش می کند که به دولت های غربی در مبارزه با فرهنگ حجاب حق بدهد و تضاد میان آزادی و منع از پوشش اسلامی را توجیه کند. (چنانکه در ویدئوی ضمیمه شده ملاحظه خواهید فرمود)

در این میان برای توجیه قانون منع حجاب، شبکه یادشده بهانه هایی دست و پا می کند که به ترتیب عبارتند از:

 

 

1- در خیلی از مکان های عمومی که کسی انتظار ندارد، این خانم ها با روبند حاضر می شده اند؛ مثل استخر!

و بعد هم فقط یک عکس نشان داده می شود که اصلا مربوط به استخر نیست و عکس سواحل "لانگ کاوی" در کشور مالزی است. آیا اینکه یک زن محجبه با برقع در کنار دریا و حتی در آب شنا کند و برقعش را هم درنیاورد، با اینکه یک زنی در استخر عمومی -که حتی مایوی شما هم باید استاندارد باشد- محجبه وارد شود، یکی است؟

 

 

 

 

اصلا مگر به کسی اجازه می دهند که در استخر با چادر وارد شود؟ اگر هم بر فرض، این دروغ بزرگ شبکه "من و تو"  درست باشد، آیا حضور یک زن در جایی که خلاف انتظار بعضی از افراد است، دلیل قانع کننده ای برای مبارزه با برقع است؟

با این استدلال سست، پس لابد مدیران "من و تو" به نظام اسلامی حق می دهند که برای مبارزه با بعضی از زنان بدکاره که حجاب مناسبی هم ندارند، همه بدحجابان را به شدیدترین وجه مجازات کند؟ یا به علت بعضی از اتفاقاتی که در بعضی محیط های مختلط رخ داده است، قانون تفکیک جنسیتی را در همه جای کشور اجرا کند؟!

 

 

2- استناد به مثال های موردی از قبیل اینکه؛ "پزشک می خواهد بیمارش را ببیند و نقاب موجب می شود اعتماد بین پزشک و بیمارش خدشه دار گردد"[!] یا "در دادگاه اگر یک شاهد بخواهد شهادت بدهد، نباید صورتش پوشیده باشد" ، یا "در مدارس دانش آموزان باید هویتشان مشخص باشد".

 

جواب: اگر دروغ های من و تو در همه این موارد درست باشد، در مورد پزشک به هیچ عنوان لزومی در دیده شدن چهره نیست، مگر اینکه این لزوم را پزشک تشخیص دهد که در این زمینه اگر چاره ای غیر از لمس نباشد، خود اسلام حتی دست زدن و لمس بدن را هم جایز دانسته است.

در مورد دادگاه هم همینطور که اگر دیده شدن چهره از جهت قانونی لازم باشد، از نظر اسلام جایز است.

اما در مدارس، این لزوم را چه کسی و بر چه مبنایی تشخیص می دهد؟ لابد دولت انگلیس!

آیا در آن مطب پزشک و آن دادگاه، از آن بیمار و آن شاهد خواسته شده است که حتما باید نقاب بردارند و بعد هم امتناع کرده اند؟ بالفرض که همه این ادعاهای دروغ درست باشد، آیا این موارد مجوز تصویب قانون برای کل برقع پوشان این کشورهاست؟!

 

 

3- نکته دیگری که ذکر می شود اینکه: مبارزه با روبند در نگاه اول شاید منافی با آزادی باشد، اما سنت های سکولاریسم و جدایی مذهب از سیاست که بریتانیا دنبال می کند، برابری زنان و تجربه تلخی که کشورهای اروپایی از تروریسم داشتند، به نوعی نگرانی و استرس این کشورها از روبنده را موجه می کند.

 

پس اگر ما در کشورمان با یهودیان و کلیمیان به علت جنایات صهیونیست ها در فلسطین و کشتن زنان و بچه ها در غزه و هزاران هزار جنایت دیگر که عده ای معدود از یهودیان در دنیا انجام داده اند و همینطور انگلیسی ها و بقیه کسانی که از نظر ما تروریست هستند، بد برخورد کنیم و از وجود آن ها استرس و نگرانی داشته باشیم، شبکه "من و تو" به ما حق می دهد؟

 

 

4- نکته مهمی که گزارشگر تلویزیون لندنی من و تو به آن اشاره می کند و تا اعماق جان انسان را می سوزاند، این است که می گوید: در کشورهای اروپایی، چه خانم ها بخواهند به زور چادر سر کنند، و چه بخواهند این چادر را از سر بردارند، به هر حال یک تبعیض در حق آن هاست!!!

 

نکته اینکه در اینجا زنان کشورهای اروپایی به دو دسته تقسیم شدند: 1- زنانی که به زور برقع و روبنده می زنند. 2- زنانی که به زور روبنده از آنان گرفته می شود.

یعنی در این میان زنی در این کشورها نیست که به اختیار خود و بدون زور برقع به سر کند و این یعنی همان قانون زور و سختگیری اسلام در مورد زنان و به نحوی این تفکر القا می شود که همه زنانی که در اروپا حجاب دارند با زور این حجاب را قبول کرده اند نه با خواست خودشان!

 

 

5- و در آخر هم یک کارشناس اسلام ستیز را آورده اند که می گوید: «زنی که با روبنده باشد، نمی تواند در جامعه مؤثر باشد و لیاقت اینکه سرش را در جامعه بالا بگیرد ندارد و موقعیت کار کردن ندارد و می ترسد از اینکه صورت و بدنش را ببینند. این حق طبیعی و امروزی زن هست که بدنش را مثل همه جانداران دیگر ببینند.»[!]

 

بله در جوامعی که زن یک کالا و وسیله دفع شهوت می باشد و به طور کلی انسان، یک حیوان دوپاست که وظیفه ای غیر از تلاش برای لذت بردن ندارد، این حرف ها درست است.

ولی از نظر اسلام که زن را یک انسان می داند که مثل مرد توانایی رسیدن به تمام سعادت های روحی و معنوی را داراست و او هم مثل مرد در ورطه امتحان های مختلف و تکالیف مختلف از جمله حجاب قرار می گیرد، این موارد به هیچ عنوان پذیرفته نیست.

 

 

گزارشگر شبکه من و تو البته در انتها اقرار می کند که تا به حال وجود برقع و روبند برای دولت انگلیس هیچ مشکلی به وجود نیاورده است و همه این موارد از باب پیشگیری است!

 

 

ناگفته نماند که روبنده و برقع بنا بر آنچه که غرب از اسلام به دروغ تبلیغ می کند، برای زنان واجب نیست؛ اما مسأله مهم ادعای آزادی این کشورها و مهد دموکراسی بودن آن هاست که گوش آسمان را کر کرده است.

آن ها در واقع از این می ترسند که زنان اروپایی بروند و این حجاب را امتحان کنند و ببینند که نه تنها بد نیست، بلکه برای آنان حریمی آرامش بخش و ایمن ایجاد می کند.

 

دانلود



از همه بدتر و غم انگیزتر اینکه عده ای از هموطنان ما در داخل کشور، این شبکه های دین ستیز را از قرآن موثق تر و مورد اطمینان تر می دانند و در تمام مسائل، گوش به قضاوت ابلیس پسند آنان می سپارند.


- لینک کوتاه این مطلب

» جام
تاریخ انتشار:5 مرداد 1393 - 2:05

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد