آرزوی جامعه ای همجنس باز از سوی کارشناس شبکه ضدانقلاب! +تصویر

وی با اشاره به جولان همجنس بازان در استکهلم گفت: من عمیقا بر این باور هستم که ما در ایران باید آرزومند جامعه ای باشیم که تنوع جنسیتی در آن به رسمیت شناخته شود. چند گونگی مربوط به گرایش جنسی، به گونه ای که هیچ گرایش جنسی به دیگر گرایش های جنسی برتری نداشته باشد.

او افزود: هر شعاری که بخواهد اصل برابری همجنس بازان را زیر سوال ببرد جرم علیه حقوق بشر را مرتکب شده است. ما باید به چند گانگی جنسیتی افتخار کنیم. چون گرایش جنسیتی هم می تواند باعث شکوفایی شود.!

مهرداد درویش پور تصریح کرد: «هر چه تساهل در گرایشات جنسی را کمتر کنیم شانس بیشتری برای یک جامعه دموکراتیک و جامعه سالم تر خواهیم داشت.»!

وی در خاتمه اظهار داشت: «رسانه هایی مانند بی بی سی و رادیو زمانه بیشتر ار رسانه های دیگر مباحثی مربوط به حقوق همجنس گرایان مطرح کرده اند.»

گویا تمام مشکلات جهان و ایران همجنس بازی خلاصه شده که مهرداد درویش پور چنین از آن با افتخار و از سر دغدغه سخن می گوید.

به طور خلاصه اگر نگاهی گذرا به سیر همجنس بازی و ترفندهای آنها برای تحمیل خود به افکار عمومی بویژه در غرب و اکنون در کل جهان بیاندازید، خواهید دید آنها خسته از داغ ننگ غیرطبیعی بودن رفتار زشت شان اکنون به شدت دنبال آن هستند که کارهای جنسی شان مورد تائید قرار گیرد و دارای همان امتیازات حقوقی و اجتماعی شوند که سایر افرادی که هنجارهای اخلاقی جامعه را رعایت می کنند، دارا هستند. آنان مصمم اند از طریق تغییر اصول اخلاقی حاکم بر جامعه حتی اگر به قیمت ویرانی جامعه سنتی هم باشد به اهداف خود دست یابند.

اعلامیه ملی حقوق همجنس بازان آمریکا که در سال 1972 صادر و از طرف همجنس بازان کانادا نیز حمایت شد راه را برای تغییر افکاری عمومی درباره امور جنسی و همجنس بازی هموار ساخت. فریاد گوشخراش آنها خیلی چیزها را مطالبه می کرد و هنوز نیز مطالبه می کند.

اکنون دو کشور آمریکا و کانادا چنان از نظر اخلاقی ضعیف و چنان مرعوب نوعی برداشت انحرافی از مفهوم اخلاق که بر " آزادی منهای تکلیف و مسئولیت در برابر جامعه" مبتنی است، شده که همجنس بازان توانسته اند چنین اعمالی را بصورت اعمال طبیعی و قابل قبول باز تعریف کنند. استفاده از مفاهیمی مانند ازدواج، که کارکرد خود را از دست داده و دیگر کسی به شیوه گذشته آن را انجام نمی دهد یا استفاده از واژه همجنس گرا بجای همجنس باز از این مقوله است.

بنابراین اکنون در این دو کشور به تصویب قوانینی برای حمایت از چنین اعمالی دست می زنند. این سیر دگرگونی اخلاقی غرب است.

اکثریت انسان ها در طول تاریخ در همه نقاط دنیا همجنس بازی را تقبیح کرده اند با این حال در نظرسنجی های مردمی این دو کشور پی در پی اعلام می شود که همجنس بازی امری خلاف و غیرطبیعی است اما مشاهده می شود کشورهای غربی با سرعتی حیرت آور به جوامعی همجنس باز تبدیل شده اند و به نام برابری خیالی (حقوق برابر برای انسان ها) به شدت دست اندر کارد تضعیف خانواده طبیعی می شوند.

چگونه شعار حقوق برابر سبب تضعیف ارزش های اجتماعی می شود؟

نکته محوری این داستان غم انگیز در غرب این است که از طریق بکارگیری منشورهای تحمیلی دولت ها و دیگر تفسیرهای حقوقی بسرعت در حال نابود سازی نهادهای ارزشمند خود هستند.

بن بست کنونی جامعه غربی این است که گروه های سیاسی قدرت از طریق سوء استفاده از مفهوم حقوق فردی، گروه های اجتماعی اصیل را نابود می کنند. در این روند نهادهایی چون خانواده، کلیسا و غیره که با همه بطور برابر برخورد نمی کنند، باید نابود شوند.

مدارس، باشگاه ها، تیم ها و گروه های تجاری مردانه ناگزیر خواهند بود جنس مخالف را نیز در خود بپذیرند و بالعکس. گروه هایی که شرط محددودیت سنی دارند باید به روی همه سنین باز باشند کلیساها باید ملحدان و همجنس بازان را هم بکار گیرند. صاحبان واحدهای مسکونی مجبورند خانه هاشان را به کسانی اجاره دهند که با اعتقادات آنها مغایرت دارند.

اندوه بزرگ این فرآیند که نوعی خودکشی اجتماعی است آن شده که جامعه در گفتمان اخلاقی و اجتماعی دچار سردرگمی شده است.

برای جامعه ای طبیعی و نرمال بسیار خوب است که بخاطر سلامت اجتماعی خود با همجنس بازان ناعادلانه برخورد کند تا اینکه بخواهد به جهت رعایت عدالت نسبت به آنان به کل جامعه بی عدالتی روا دارد.

شگرد همجنس بازان

همجنس بازان نیازمند عملیاتی هستند تا تمام تفاوت های میان خود و دیگر مردم را که دارای عادات طبیعی و جنسی و اجتماعی هستند را از بین ببرند و بی دلیل نیست که امثال مهرداد درویش پور با وجود داشتن مدرک جامعه شناسی چنین تحت تاثیر قرار گرفته و خواسته یا ناخواسته مامور جاده صاف کن همجنس بازان برای جامعه ایران شده است.

کسب حقوق یکسان

همجنس بازان درصدند تا در همه زمینه ها حقوقی یکسان با زوج های ازدواج کرده داشته باشند و رابطه جنسی آنها ازدواج بشمار آید. از حقوق بهداشتی، بیمه، حق به فرزندگی گرفتن و ... غیره استفاده کنند. آنها از جامعه صرفا تساهل حقوقی درباره عادات و رفتارهای خود را نمی خواهند بلکه خواهان آن هستند همگان رفتارهای آنها را تائید کنند.