كلام وحى و مهدويت(1)

سوره انعام

درآن شش آيه مى باشد
آيات 31- 35-33-89-5 1 1-158
1- (حتى إذا جائتهم الساعة بغتة.) [1]
تا هنگامى كه نا گهان ساعت (قيامت )فرا مى رسد.
الساعه- اشاره به علائم و نشانه هاى آخر الزمان و پديد آمدن آنها پيش از ظهور و قيام حضرت مهدى (عج) مى باشد. [2]
2- (قل أرايتكم إن أتا كم عذاب الله! أو أتتكم الساعه ) [3]
بگو اى محمد آيا هيچ فكر كرده ايد اگر عذاب پروردگار به سوى شما آيد و يا ساعت (قيامت) بر پا شود.
روايتى از پيامبر اسلام (ص) درباره ساعت قيامت نقل شده است كه قبل از آن 10 نشانه و آيات بروز خواهد كرد كه تمام آنها از علائم ظهور و قيام حكومت جهانى حضرت مهدى (عج) است. [4]
3- (فلما نسوا ما ذكراو به فتحنا عليهم أبواب كل شىء حتى اذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغته فاذا هم مبلسون.) [5]
هنگامي كه (اندرزها سود نبخشيد) و آنچه به آنها يادآوري شده بود فراموش كردند، درهاي همه چيز (از نعمتها) را به روي آنها گشوديم تا (كاملاً) خوشحال شدند (و دل به آنها بستند) ناگهان آنها را گرفتيم (و سخت مجازات كرديم) در اين هنگام همه مأيوس شدند (و درهاي اميد به روي آنها بسته شد).
ابي حمزه از امام باقر (ع) نقل مي كند كه حضرت دربارة (أخذهم بغته فاذا هم مبلسون)، فرمود: يعني قيام القائم. [6]
4 ـ (فان يكفر بها هولاء فقد وكلنا بها قوماً ليسوا بها بكافرين.) [7]
و اگرنسبت به آن كفر ورزند (مهم نيست زيرا) كساني را نگاهبان آن ساخته ايم كه نسبت به آن كافرنيستند.
امام صادق (ع) درباره ( قوما ليسوا بها بكافرين) فرمود: (شاره به اصحاب و ياران حضرت مهدي (عج) است.[8]
5- (و تمت كلمه ربك صدقاً و عدلاً لا مبدل لكلماته و هو السميع العليم.) [9]
و كلام پروردگار تو با صدق و عدل به انجام رسيد هيچ كس نمي تواند كلمات او را دگرگون سازد و او شنوندة دانا است.
در بيش از ده حديث آمده كه اين آيه شريفه " و تمت كلمة ربك " الى أخر، بين دو جشم و يا بر بازو و يا بين دو كتف هر امامي نوشته شده است، و در زيارت نامه هاى اهل بيت (ع)كلمات الله اطلاق بر أئمه اطهار (ع)شده است ((نحن الكلمات التامات)) كه اول آنها حضرت اميرالمومنين و آخر آنان حضرت مهدى (عج) است. [10]
6- (يوم يأتي بعض آيات ربك لاينفغ نفسا" اينمانها لم تكن آمنت من قبل او كسبت في ايمانها خيرأ، قل النتظروا و إنا منتظرون. ) [11]
آن روز كه اين آيات و نشانه ها تحقق پذيرد ايمان آوردن افرادى كه قبلأ ايمان نياورده اند و يا عمل نيكى انجام نداده اند، سودى به حالشان نخواهد داشت، بگو (اگر كه شما چنين انتظارات غلطى داريد) انتظار بكشيد، ما هم انتظار (كيفر شما را) مى كشيم.
على بن رباب از امام صادق (ع) نقل مي كند كه حضرت دربارة اين آية شريفه فرمود مراد از ((آيات)) حضرت قائم (ع) است، سپس فرمود: در زمان ظهور و قيام حضرت مهدى (ع)ايمان آوردن كسانى كه پيش از قيام، ايمان نياورده بودند سودى ندارد، هر چند كه ايمان به امامان قبل از او داشته باشند.
آنگاه فرمود؟ خوشا به حال دوستداران قائم ما كه انتظار ظهور آن حضرت را در حال غيبت او دارند و خوشا به حال اطاعت كنندگان حضرتش در زمان ظهور، دوستان و اولياء خدا هستند، ترس و بيمى برايشان نيست و هيچ گاه محزون و غمناك نمى شوند. [12]

_{پی نوشت:}

_{[1]انعام ، آيه 21
[2]المهدي في القرآن ص 43
[3]انعام آيه 40
[4]المهدي في القرآن ص 45 ، 10 نشانه ها مشروحا" ذكر شده مراجعه شود .
[5]انعام آيه 44
[6]الف) غايه المرام ص 226 - ب ) تفسير صافي ج 2 ص173
[7]انعام آيه 89
[8]الف ) ينابيع الموده ، ص 422 - ب ) غايه المرام ص 226
[9]انعام ، آيه 115
[10]تفسير اطيب البيان ج 5 ص 180
[11]انعام آيه 158
[12]الف) ينابيع الموده ص 422 - ب ) تفسير برهان ج 1 ص 564 - ج) غايه المرام ص 226 - د) بحار الانوار ج 1 ص 51}

سوره رعد

درآن يك آيه مى باشد آيه 7
ا ـ (إنما انت منذر و لكل قوم هاد. ) [1]
تو تنها بيم دهنده اى ، و براى هر گروهي هدايت كننده اى هست.
زمين از حجت حق خالى نخواهد ماند.
عبدالله بن عباس مى گويد: پيامبر اسلام (ص) فرمود: من سيد انبياء هستم و على بن ابى طالب سيد اوصياء ، به درستى كه جانشينان بعد از من 12 نفرند كه هدايت كنندة اقوام و مردم زمانشان مى باشند، اول آنها علي بن ابى طالب و آخرينشان القائم (عج). [2]

_{پی نوشت:}

_{[1]رعد ايه 7
[2]الف ) علي و الوصيه `ص 49 - ب ) تفسير صافي ج 3 ص 59}

سوره ابراهيم

درآن چهارآيه مى باشد آيات 5-24-44- 45
1ـ (و ذكرهم بايام الله. )[1]
و ايام الله را به آنها متذكر شود.
از مثنى الحناط، از امام باقر و امام صادقى (ع) روايت است كة در ذيل اين آيه شريفه كه فرمودند: ايام الله-روزهاى خدا- سه روز است، روز قيام قائم و رجعت و روز قيامت.[2]
2 - (الم تركيف ضرب الله مثلأ كلمة طيبة كشجره طيبه اصلها ثابت و فرعها في السمـاء. ) [3]
آيا نديدى چگونه خداوند كلمه طيبه (و گفتار پاكيزه) را به درخت پاكيزه اى تشبيه كرده كه ريشة آن (در زمين) ثابت و شاخه آن در آسمان است.
سلام خثمعى مى گويد : بر امام باقر (ع) وارد شدم و پيرامون اين آيه شريفه پرسش نمودم؟
حضرت فرمود: اى سلام، درخت، محمد، و فروع آن على اميرالمؤمنين و ميوه آن حسن و حسين، و شاخه آن فاطمه، و فروع آن شاخه، امامانى هستند كه از فرزندان فاطمه (ع) مى باشند، و برگهاى آن درخت، شيعيان و دوستداران اهل بيت (ع) مى با شند. [4]
به درستى كه حضرت قائم (ع) آخرين امام معصوم از فرزندان فاطمه و على (ع) مي باشد پس به تحقيق اين آيه شريفه شامل و منطبق بر حضرت است.
3- (فيقول الذين ظلموا ربنا اخرنا الى اجل قريب.) [5]
- آن روز كه ظالمان مى گويند پروردگار، مدت كوتاهى ما را مهلت ده.
محمد بن مسلم از امام باقر (ع) در تفسير آيه كريمه روايت نقل مى كند كه حضرت فومود: مى خواستند (ظالمان و ستمگران) تا خروج حضرت قائم (ع) مهلت گيرند. )[6]
4- وسكنتم في مساكن الذين ظلموا انفسهم. [7]
شما نبوديد كه در منازل و (كاخهاى) كسانى كه به خويشتن ستم كردند سكنى گزيديد؟
جمعى در محضر امام صادق (ع) بودند، سخنى از خانه هاى بني العباس به ميان آمد، مردى گفت:
خداوند خرابى آنها را بما بنماياند، امام صادق (ع) فرمود: چنين مگو آنجا مسكن حضرت قائم (ع) و اصحابش خواهد شد مگر نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد: (و سكنتم) تا آخر آيه. [8]

_{پی نوشت:}

_{[1] ابراهيم آيه 5
[2] الف ) ينابيع الموده ص 434 - ب ) غايه المرام ص 736 - ج ) اثبات الهدي ج 7
[3] ابراهيم 24
[4] شواهد التنزيل ج 1 ص 311
[5] ابراهيم 44
[6] الف ) اثبات الهدي ج 7 ص 10 - ب ) تفسير برهان ج 2 ص 321
[7] ابراهيم 45
[8] الف ) تفسير برهان ج 2 ص 331 - ب) اثبات الهدي ج 2 ص 100}

سوره احزاب

درآن دو آيه مي باشد آيات 6ـ33
ا- (وأولوا الأرحام بعضهم أولى ببعض في كتاب الله. ) [1]
و خويشاوندان نسبت به يكديگر در آنچه خدا مقرر داشته اولى هستند.
ابن بابويه از حضرت امام حسين (ع) روايت كرده، كه حضرت در بارة تأويل آيه" وأولوا الأرحام بعضهم اولى ببعض في كتاب الله " از پيامبر اكرم (ص) سئوال نمود. پيامبر خدا فرمود:
به خدا سوگند پروردگار غير از شما را از اين آيه قصد نكرده شما " اولوا الأرحام " مى باشيد وقتى من وفات نمودم پدرت على به من اولى و احق است پدرت كه وفات نمود برادرت حسن اولى است و تو بعد از برادرت حسن اولى هستى. گفتم: اى رسول (ص) بعد از من چه كسى اولى و احق به ولايت و وصايت است.
فرمود فرزندت على زين العابدين (ع) و يك به يك را اسم برد تا حضرت حجت (ع) سپس فرمود:
اين نه نفر از فرزندان تو و از صلب تو هستند نهمين آنها غيبت اختيار مى كند و از نظر مردم پنهان مى شود خداوند به تمام ايشان علم و دانش و فهم عطا فرموده، طينت آنها از طينت من است، هر كس آنها را دوست بدارد مشمول شفاعت من خواهد بود. [2]
2- (إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيراً.) [3]
خداوند چنين مى خواهد كه پليدى و گناه را از شما دور كند و كاملأ شما را پاك سازد. اميرالمؤمنين (ع) فرمود:
روزى با حسنين و فاطمه (ع) به حضور پيامبر ا كرم در حجره ام سلمه شرفياب شديم، جبرئيل آيه ( انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا) رانازل نمود آن حضرت فرمود:
يا على اين آيه در شأن تو و فاطمه و حسنين و امامان گرامى از فرزندان حسين (ع) نازل شده، گفتم اى رسول خدا ائمه بعد از شما چند نفرند؟
فرمود: دوازده نفرند، اول آنها تو هستى بعد از تو حسن و حسين و على بن الحسين زين العابدين و يك به يك اسامي ايشان را تا حضرت حجت "عج " بيان نمود و فرمود اسامى تمام شما بر پايه عرش نوشته شده در شب معراج پروردگار فرمود: اينها نام اوصياء و امامان بعد از تو مى باشند، همة ايشان پاك و پاكيزه و معصوم هستند، و دشمنان آنها ملعونند. [4]
مهدى قائم (ع) از اهل بيت است.
پيامبر (ص) فرمود: اگر از دنيا تنها يكروز باقى ماند خداوند مردى را از اهل بيت من برمى انگيزد تا زمين را از عدل و داد پرنمايد چنان كه از جور و ستم پرشده باشد.[5]
اميرالمؤمنين (ع) فرمود: مهدى از ما اهل بيت است خدا او را (براى قيام) در يك شب آماده مى كند. [6]

_{پی نوشت:}

_{[1] احزاب آيه 6
[2] الف ) تفسير جامع ج 5 ، ص 329 - ب ) تفسير برهان ، ج 3 ، ص 293
[3] احزاب آيه 23
[4] تفسير برهان ج 3 ، ص 31
[5] ينابيع الموده ص 432
[6] ينابيع الموده ص 334}

سوره اسراء

درآن پنج آيه مى باشد آيات 5- 6-13-33- 81
ا- (فاذا جاء وعد أولاهما بعجثنا عليكم عبادا لنا أولي بأس شديد فجاسوا خلال الديار و كان وعدأ مفعولأ ثم رددنا لكم الكره عليهم و أمددنا كم بأموال و بنين و جعلناكم أ كثرنفيرأ.)[1]
هنگامى كه نخستين وعده فرا رسد مردانى پيكارجو را بر شما مى فرستيم، خانه ها را جستجو مى كنند و اين وعده اى است قطعى.
سپس شما را بر آنها چيره مى كنيم و اموال و فرزندانتان را افزون خواهيم كرد و نفرات شما را بيشتر (از دشمن) قرار مى دهيم.
امام صادق (ع) در تفسير اين دو آيه شريفه مى فرمايد: چون زمان خونخواهى امام حسين (ع) فرا رسد، خداوند مردمى را پيش از ظهور قائم آل محمد (عج) برانگيزد كه هر جا دشمنان وظالمين آل محمد (ص) را بيابند، بسوزانند، و اين كارى است كه قبل از قيام قائم (عج) شدنى است، آنگاه حضرت امام حسين (ع) با هفتاد نفر از ياران جانبازش كه در كربلا شهيد شدند رجعت نمايند در حالى كه لباس سفيد پوشيده اند، به مردم اعلان كنند، كه امام حسين (ع) با يارانش قيام نموده تا اهل ايمان ترديد ننمايد و بدانند كه او دجال و شيطان نيست، بلكه او امامى است كه در دسترس مردم است و چون يقين كردند او امام حسين (ع) مى باشد ترديد نخواهند كرد.
سپس از جانب امام حسين (ع)، امام زمان (عج) به همة مردم معرفى مى گردد و أهل ايمان نيز آن حضرت را تصديق مى كنند، چون امام زمان (عج) وفات نمايد، حضرت امام حسين (ع) او را غسل كرده و كفن و حنوط كرده، دفن مى كنند.
چنان كه در روايت است كه متصدى امر امام بايد جانشين او باشد، و در خبر است كه امام حسين (ع) چندان حكومت مى كند كه ابروانش جلو چشم مباركش را مى گيرد.[2]
و حمران بن اعين از حضرت امام محمد باقر (ع) روايت مى كند كه اين آيه را مى خواند (و بعثنا عليكم عبادأ لنا أولي بأس شديد) و مى فرمود: اين بندگان خدا، قائم ما و ياران او هستند كه سخت نيرومند مى باشند. [3]
2- (و كل انسان آلزمناه طائرة في عنقه.)[4]
أعمال هر انسانى را به گردنش قرار داده ايم.
امام هشتم حضرت رضا (ع) مى فرمايد: خداوند عزوجل فرمود (يعنى) ولايت امام را برگردن هر انسان انداخته ايم.5
3- (و من قتل مظلومأ فقد جعلنا لوليه سلطانأ فلا يسرف في القتل إته كان منصورأ.)6
و آن كس كه مظلوم كشته شده براى وليش سلطه (حق قصاص) قرار داديم، اما در قتل اسراف نكند، چرا كه او مورد حمايت است.
اين آيه قرآن دربارة امام حسين (ع) و حضرت مهدى (ع) نازل شده است.
جابر جعفى و سلام بن مستنير هر دو از حضرت باقر (ع) روايت كرده اند كه لى دربارة اين آيه، حضرت باقر (ع) فرمود:
همانا حسين (ع) مظلوم كشته شد و مائيم ولى او، و قائم از ماست كه (از كشندة او انتقام مى گيرد) خون شريف حسين (ع) را طلب مى كند و هر كه بر قتل حضرت امام حسين (ع) راضى بود، او را به سزاى عملش مى رساند تا آخر حديث.7
3- (و قل جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل كان زهوقا. )8
بگو حق فرا رسيد و باطل نابود شد و (اصولا) باطل نابود شدنى است.
حكيمه خاتون فرمود: اين آيه را روى بازوى او (مهدى (ع)) ديدم كه نوشته شده است.9
امام باقر (ع) در تفسير اين آيه شريفه فرمودند: زمانى كه امام قائم (ع) قيام نمايد دوران دولت باطل سپرى خواهد شد.10

_{پی نوشت:}

_{[1] اسراء آيات 5 ـ 6
[2] بحار الانوار ج 51 ص 56
[3] بحار الانوار ج 51 ص57
[4] اسراء آيه 13
[5]الف) ينابيع الموده ص455 - ب) تفسير برهان ج ص 2 ص 411
[6] اسراء آيه 33
[7] الف ) ينابيع الموده ص 425 - ب) تفسير برهان ج 2 ص 21
[8] اسراء آيه 81
[9] الصراط المستقيم ج 2 ص 21
[10] غايه المرام ص 741}