كلام وحى و مهدويت(4)

سوره جاثيه

در آن دو آيه مى باشد. آيات 14ـ29
ا- (قل للذين آمنوا يغفروا للذين لايرجون أيام الله، ليجزى قومأ بما كانوا يكسبون.)[1]
به مؤمنان بگو:
كسانى را كه اميد به ايام الله (روز رستاخيز) ندارند مورد عفو قرار دهد تا خداوند در آن روز هر قومى را به اعمال! كه انجام مى دادند جزا دهد.
روزى حضرت سجاد (ع) خواست يكى از غلامان را تأديب كند، آن غلام آيه فوق را تلاوت نمود.

 

حضرت تازيانه را به زمين انداخت، غلام گريه كرد، حضرت به او فرمود: چرا گريه مى كنى؟ غلام كفت:
اى مولاى من معلوم مى شود من از كسانى هستم كه به روزهاى خدا- ايام الله- اميدوارى ندارم. حضرت فرمود:
تو اميد دارى؟ عرض كردم بلى اى مولاى من.
حضرت فرمود: تو در راه رضاى خدا آزادى، من دوست ندارم مال! بنده اى باشم كه
به ايام الهى اميدوار است بروكنار مرقد رسول خدا (ص) دعا كن و بگو پروردگارا على بن الحسين (ع) را بيامرز. [2]
و نيز از حضرت صادق (ع)روايت شده كه پيرامون ايام الله فرمود: اميدوارى در آيه مذكور سه روز است:
ا- روز قيام قائم، مهدى(ع)
2- روز رجعت.
3- روز قيامت. [3]
(هذا كتابنا ينطق عليكم بالحق. )[4]
اين كتاب ماست كه به حق با شما سخن مى گويد.
ابى بصير مى گويد به امام صادق(ع) عرض كردم: منظور كلام خدا از " هذا كتابنا ينطق عليكم بالحق " چيست؟
حضرت فرمود:
كتاب كه سخن نمى گويد بلكه محمد و اهل بيت او- (اول آنها على اميرالمؤمنين و آخرينشان قائم(ع))- آنهايند كه ناطقون به كتاب مى باشند. [5]
اولين سخن قائم آل محمد "عج " هنگام ظهور كنار كعبه، " أنا بقية الله) است. سپس اين آيه را " بقية الله خير لكم إن كنتم مؤمنين " [6]تلاوت مى كند. [7]

_{پی نوشت ها:}

_{[1] جاثيه آيه 14
[2] تفسير جامع ج 6 ص 302
[3] ينابيع الموده ص 428
[4] جاثيه آيه 29
[5] بحار الانوار ج 23 ص 197
[6] سوره هود آيه 86
[7] المهدي الوعود عند علماء اهل السنه ص 131}

سوره جن

در آن يك آيه مي باشد
آيه 24
1 ـ (حتي اذا راوا ما يوعدون فسيعلمون من اضعف ناصراً و اقل عدداً)[1]
تا زمان كه آنچه را به آنها وعده داده شد ببينيد آنگاه مي دانند چه كسي ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است.
محمد بن فضيل از امام چهارم حضرت علي بن الحسين نقل مي كند كه حضرت در ذيل اين آيه شريفه فرمود :
«ما يوعدون» در اين حضرت آيه قائم , مهدي و اصحاب آن جناب و انصار اوست , هنگام ظهور حضرت قائم دشمنان او ضعيف و تعدادشان بسيار كم بوده و يكديگر را ياري نمي دهند.[2]

_{پی نوشت ها:}

_{[1] جن آيه 24
[2] الف) ينابيع الموده ص 429 - ب)غايه المرام 754}

سوره حج

درآن هشت آيه مى باشد
آيات 7- 39- 31- 55- 60- 65- 77- 78
ا- (و أن الساعة آتية لاريب فيها.)[1]
و اينك رستاخيز (ساعت قيامت) شكى در اين نيست.
ابى سعيد خدرى مى گويد:
پيامبر اسلام (ص) فرمود:
ساعت قيامت برپا نمى شود مگر اين كه دنيا را پر از ظلم و جور و دشمن بگيرد، سپس كسى از اهل بيت من قيام مى كند و دنيا را پر از عدل و داد كند بعد از اين كه پر از ظلم و دشمن شده باشد.[2]
سپس نشانه هاى قائم را بيان مى كند.
پيامبر خدا (ص) فرمود:
مهدى از ما اهل بيت است، داراى پيشانى پهن و بينى كشيده عقابى، عدل و داد را بر زمين مى گستراند همان گونه كه از جور و ستم پرشده است تا آخر حديث. [3]
2- (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلمو و إن الله على نصرهم لقدير)[4]
به كسانى كه بر آنان ستم شده است اجازه نبرد داده شد، و خداوند بر ياريشان تواناست.
امام صادق(ع) در تأويل اين آيه شريفه فرمود:
اين آيه در بارة قائم و اصحاب اوست، و هنگام قيام، خونبهاى حسين (ع) مى خواهند و گويند:
مائيم صاحب اختياران خون، و خونخواهان امام حسين (ع) هستيم. [5] و خداوند متعال به آنان وعده نصر و پيروزى بر كفار و معاندين را داده است.[6]
3- (الذين إن مكناهم في الأرض أقاموا الصلاه و آتوا الزكاه و أمروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبه الأمور. [7]
و ياران خدا كساني هستند كه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم نماز را برپا مى دارند و زكات را ادا مى كنند و امر به معروف و نهى از منكر مى نمايند و پايان همه كارها از آن خداست.
ابى جارود از امام باقر(ص) نقل مى كند كه فرمود:
نزول اين آيه در شأن مهدى (عج) و اصحاب اوست، كه شرق و غرب زمين را مالك شوند خداوند دين را به وسيله ايشان ظاهر مي كند تا آنجا كه اثرى از ظلم و بدعت باقى نمى ماند.
از امام صادق (ع) روايت ديگرى همچون اين روايت نقل شده است.[8]
4- (ولايزال الذين كفروا في مريه منه حتى تأتيهم الساعه بغته او يأتيهم عذاب يوم عقيم. )[9]
كافران همواره درباره قرآن درشك مى باشند تا اين كه روز قيامت ناگهان فرارسد، با عذاب روز عقيم (روزى كه قادر بر جبران نيستند) به سراغشان بيايد.
زراره بن اعين مى گويد:
از امام باقر(ع) درباره (ساعت كه ناگهانى مى آيد) سئوال كردم حضرت فرمودند: ساعت (قيام) قائم(ع) است كه نا گهانى خواهد بود.
5- (و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغى عليه لينصرنه الله إن الله لعفو غفور.)
هر كس به همان مقدار كه به او ستم شده، مجازات كند، سپس كسى كه مورد تعدى قرار گيرد، خدا او را يارى خواهد كرد خداوند بخشنده و آمرزنده است.
از امام صادق (ع) در تفسير اين آيه روايت شده كه فرمودند:
هنگامى كه رسول خدا(ص) براى رهايى از دست كفار و مشركين از مكه خارج شدند و به سوى غار رفتند مشركين حضرت را تعقيب كردند، تا او را بكشند، ولى موفق نشدند.
آنگاه در جنگ بدر درگيرى شديدى بين پيامبر (ص) و كفار شد و سرانجام " عتبه بن ربيعه " و ((شيبه بن ربيعه)) و ((وليد بن عتبه،) و (( حنظله بن ابى سفيان)) و ابوجهل و عده زيادى از كفار بدست رسول خدا (ص) و اصحاب او به قتل رسيدند.
ولى بعد از وفات رسول خدا (ص) پسر هند دختر عتبه بن ربيعه " (معاويه بن ابى سفيان) عقده و كينه خود را اظهار نمود و با اطاعت و پيروى نكردن از اميرالمؤمنين (ع) و جنگ با او و هچنين فرزندش، يزيد از روى ظلم و ستم امام حسين(ع) را شهيد نمود.
و اين دشمنى و كينه ديرينه خود را اظهار نمود و با خواندن اين اشعار: (در حالى كه سر مقدس امام حسين (ع) مقابل او بود) كينه توزى و دشمنى خود را با اهل بيت بيان نمود:
ليت اشياخي ببدر شهدوا
وقعه الخزرج من وقع الاسل
لاهلوو استهلوا فرحا
ثم قالوا يا يزيد لا تشل
لست من خندق ان لم انتقم
من بني احمد ما كان فعل
قد قتلنا الاقوم من ساداتهم
و عدلناه ببدر فاعتدل
در پايان اين آيه شريفه آمده " لينصرنه الله " يعنى:
خداوند متعال او را (ييامبر (ص) خود را) با قائم مهدى كه از فرزندان اوست يارى خواهد نمود.
6 ـ (و يمسك السماء آن تقع علي الأرض إلأ بإذنه.)
و آسمان (كرات و سنگهاى آسمانى) را نگه مى دارد تا بر زمين جز به فرمان او فرو نيفتد؟
پيامبر اسلام(ص) فرمود:
امامان بعد از من 12 نفرند اول آنها على بن ابيطالب و آخريشان القانم بالحق (مهدى) است اگركسى منكر اينها شود، يا منكر يكى از اينها شود منكر من خواهد بود، و بواسطه اينها ( امامان)است كه خداوند آسمان را ازفرو افتادن بر روى زمين نگه داشته و زمين را حفظ نموده كه، به مردم آسيبى نرساند (تمام اينها از سر صدقة 12 معصوم است) سپس آية فوق تلاوت نمود، " و يمسك السماء " تا آخر.
7- (يا ايها الذين آمنوا اركعوا و اسجدوا و اعبدوا ربكم و افعلوا الخير لعلكم تفلحون، و جاهدوا في الله حق جهاده هو اجتبا كم و ما جعل عليكم في الذين من حرج مله ابيكم ابراهيم هو سماكم المسلمين من قبل و في هذا ليكون الرسولى شهيدا عليكم و تكونوا شهداء على الناس فأقيموا الصلاه و آتو الزكاه و اعتصموا بالله هو مولا كم فنعم المولى و نعم النصير.)
ترجمه آيات در متن حديت آمده است.
در كافى به سند از بريد عجلى روايت كرده، كه گفت:
به امام ابى جعفر (ع) عرض كردم؟ معناى آيه، " يا أيها الذين آمنوا اركعوا " تا آخر آيه، و همچون " و جاهدوا في الاه حق جهاده)) تا آخر آيه چيست؟
امام باقر(ع) فرمود:
منظور اين ايه، مائيم منتخبان ((اجتباء)) شده و نيز مائيم كه خداى تعالى در دين براى ما (( حرجى)) قرار نداده، " حرج " سختى است شديدتر از آنچه كلمه " ضيق " افاده مى كند.
در مورد اين جمله از ايه شريفه:
" مله ابيكم ابراهيم ، حضرت فرمود:
نيز منظور خصوص مائيم " هو سما كم المسلمين " خداى عزوجل ما را با انچه كه از ناحيه خداى تبارك و تعالى به ما رسانيده گواه ما كرد. و ما را تا روز قيامت ( به انچه ما به ايشان رسانديم) گواه بر مردم قرار داده است.
پس هر كس روز قيامت را قبول دارد، ما او را تصديق مى كنيم و هر كه منكر قيامت است ما منكر او خواهيم بود.
و در حديثى ديگر امام باقر (ع)ذيل آيه شريفه فرمود: مراد از كسانى كه نماز بپاداشته و زكات مي دهند، ال محمد (ع) (كه اول انها امير المؤمنين على (ع) و اخريشان حضرت قائم (ع) و اصحاب آن بزرگوار مى باشند كه خداوند آنها را مالك شرق و غرب عالم مى فرمايد و به دست ان حضرت ظلم و ظالم را ريشه كن مى كند و اهلى بدعت و باطل را نابود مى سازد و اثرى از ستم باقى نميگذارد و امر بمعروف و نهى از منكر ميفرمايد و بعد از رحلت پيامبر اكرم(ص)، عترتش پناه مردم در روى زمين هستند، همانطور كه ستارگان در پناه اهل اسمانها مى باشند، اهل بيت و عترت پيامبر اكرم(ص) امان اهل زمين بوده و اگر يكى از آنها در دنيا نباشد دنيا و اهل دنيا هلاك مى شوند.

_{پی نوشت ها:}

_{[1] حج آيه 7
[2] فرائد السمطين ج 2 ص 216
[3] همان
[4] حج آيه 39
[5] الف) اثبات الهدي ج 7 ص 104 - ب) غايه المرام ص 742
[6] تفسير صافي ج 3 ص 381
[7] حج آيه 41
[8] الف) ينابيع الموده ص425 - ب) شواهاد التنزيل ج1 ص 400 نزديك به همين مضمون تقريبا - ج) تفسير فوات بن ابراهيم كوفي ص 274
[9] حج آيه 55}

سوره حجر

در آن چهار آيه مى باشد آيات36-37-38-87
ا- (قال رب فانظرني الى يوم يبعثون قال فأنك من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم. ) [1]
گفت پروردگار مرا تا روز رستاخيز مهلت ده، فرمود تو از مهلت يافتگانى، (اما نه تا روز رتاخير بلكه) تا روز وقت معينى.
وهب بن جمع گويد: پرسيدم از حضرت صادق (ع) ، روز مذكور در اين آيات چه روزى باشد حضرت فرمود؟:
اى وهب آن روزى است كه پيامبر خدا (ص) بعد از قيام قائم ما مهدى (ع) انتظار آن را مى كشد. [2]
2- (ولقد آتيناك سبعأ من المثاني و القرآن العظيم. ) [3]
ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم.
امام صادق (ع) درباره سؤالى كه پيرامون اين آية شريفه از حضرتش شد فرمود ظاهرش سوره حمد است هفت آيه دارد و دو مرتبه نازل شده يا اين كه در نماز تكرار مى شود و يا اين كه بهترين آيات است، و باطنش فرزندم است و هفتمين آنها قائم (ع) است. [4]

_{پی نوشت ها:}

_{[1] حجر 36 ـ 7 ـ 38
[2] الف ) ينابيع الموده ص 424 - ب ) اثبات الهدي ج 7 ص 101
[3] حجر آيه 87
[4] الف ) غايه المرام ص 737 - ب ) اثبات الهدي ج 7 ص 101}