ظهور منجی در باور پيشينيان

دراين مقال سعي ما بر اين است که باور به ظهور منجی را در باور پيشينيان به بررسی و تحقيق بگذاريم.
برای اختصار به ذکر پاره ای از منقولات مي‌پردازيم.

 

زرتشت فرموده است:
" هنگاميکه سزای اين گناهکاران فرا رسد پس آنگاه ای مزدا کشور ترا بهمن در پايان برپا کند خواستاريم از آنانی باشيم که زندگی تازه کنند آری آنگاه به کاميابی به کاميابی جهان دروغ را شکست از پی‌رسد. "(1)
چنانچه از اين پيشگويی بدست می آيد سرانجام جهان بدست فردی به نام بهمن ، که در فرهنگ دينی زرتشتيان مظهر قدرت و توانايی خداوند است- از آلودگی پاک خواهد شد. مجرمان به مجازات خود مي‌رسند و دروغ و نادرستی شکست خورده رخت از جهان برمي‌بندد و خلاصه در يک کلام نظام الهی در زمين برپا مي‌شود. در پايان نيز مي‌بينيم که زرتشت نيز خود از خداوند درخواست حضور در آن دوره نورانی را مي‌نمايد.
اين آينده درخشان در قسمتی ديگر از سخنان زرتشت با تکيه روی موضوع انتظار و نيز برپايی نظام الهی مورد تاکيد قرار گرفته آنجا که آمده است:
" کی ای مزدا بامداد روز فراز آيد جهان دين راستين فراگيرد کيانند آنان که بهمن به ياريشان خواهد آمد."(2)
در کتاب زبور پس از دلداری به حضرت داوود (ع) چنين آمده است:
" از شريران رنجيده مشو زيرا همچون علف زود بريده مي‌شوند... زيرا که شريران منقطع مي‌شوند اما متوکلان به خدا وارث زمين خواهند شد... شريران شمشير را کشيدند و کمان را چله کردند تا آنکه مظلوم و مسکين را بيازارند و کمانهای ايشان شکسته خواهد شد... خداوند روزهای صالحان را مي‌داند و ميراث ايشان ابدی خواهد شد، متبرکان خداوند وارث زمين خواهند شد... صديقان وارث زمين شده تا ابد در آن ساکن خواهند شد..."(3)
نکته جالب در اين بشارت خاص هماهنگی شگفت انگيز موضوع آن با اشاره ايست که در قرآن مجيد چنين بيان شده است:
" و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر انٌ الارض يرثها عبادی الصالحون"(4)
ملاحظه مي‌نماييد که اين هماهنگی روشن نشان از يک روند پيوسته از سوی اديان الهی در باب مسايل مربوط به آينده جهان دارد.
در بخش ديگری از همين مزامير آمده:
" قولها را به انصاف داوری خواهد کرد ، آسمان شادی کند و زمين مسرور گردد... صحرا و هرچه در آن است به وجد آيد... زيرا که می‌آيد زيرا که برای داوری جهان می آيد ربع مسکون را به انصاف داوری خواهد کرد..."(5)
در کتاب تورات در مورد حضرت ابراهيم (ع) آمده است:
" خداوند بر ابراهيم ظاهر گشته و گفت به ذريت تو اين زمين را مي‌بخشم تمام اين زمين را که مي‌بينی به ذريت تو تا ابد خواهم بخشيد…"(6)
و در ادامه همين کتاب آمده:
" اگرچه تاخير نمايد برايش منتظر باش زيرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد بلکه جميع امتها را نزد خود جمع مي‌کند و تمامی قومها را برای خويش فراهم مي‌آورد."
در اين بشارت به حکومت ذريه حضرت ابراهيم بر جهان و نيز توصيه به انتظار و تاکيد بر ظهور قطعی مصلح همراه با اين خصوصيت که اقوام پراکنده را گرد هم خواهد آورد ، مورد تصريح قرار گرفته است.
در انجيل از قول حضرت عيسی(ع) آمده:
" پس بر حذر و بيدار شده و دعا کنيد زيرا که نمي‌دانيد آن وقت کی مي‌شود . زيرا که نمي‌دانيد صاحب خانه کی می آيد در شام يا بانگ خروس يا صبح، مبادا ناگهان آمده شما را خفته يابد."(7)
همچنين از قول حضرت عيسی(ع) آمده:
" اما چون پسر انسان در جلال خود با جميع ملائکه مقدس خود آيد آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست و جميع امتها در حضور او جمع شوند و آنها را از همديگر جدا می کنند به قسمی که شبان ميشها را از بزها جدا می کند."(8)
و نيز آمده است که :
" کمرهای خود را بسته چراغهای خود را افروخته بداريد و شما مانند کسانی باشيد که انتظار آقای خود را مي‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند تا هر وقت آيد در را بکوبد بی درنگ برای او باز کنند.خوشا به حال آن غلامان که آقای ايشان آيد آنان را بيدار يابد ... پس شما نيز مستعد باشيد زيرا در ساعتی که گمان نمی بريد ، پسر انسان می آيد."(9)
در اينجا بد نيست بدانيم که تعبير "پسر انسان" بنا به تحقيقی که به عمل آمده(10) بيش از 80 بار در انجيل و ملحقات آن (مجموعه عهد جديد) تکرار شده که از اين بيان 30 بار آن مربوط به خود حضرت عيسی (ع) است و 50 بار باقی مانده اشاره به نجات دهنده ايست که در آخر الزمان ظهور خواهد کرد.عيسی (ع) نيز با او خواهد آمد و او را جلال خواهد داد و از ساعت و روز ظهور او کسی جز خدا اطلاع ندارد .
در زمينه "پسر انسان" در يکی از اناجيل می خوانيم:
"در آن وقت علامت آمدن فرزند انسان بر فلک ظاهر شده و خواهند ديد فرزند انسان را که بر ابرهای آسمان می آيد با قدرت و جلال عظيم..."(11)
همانطور که قبلا بيان گرديد در آثار ديگر مسلکها نيز اشاراتی به اين حقيقت به چشم می خورد. هندوها از اين مرد با نام " فرزند سيد خلايق" ياد کرده اند. مانويان وی را "خردشهر ايزد" ، نام برده اند. برهماييان حضرتش را "ويشنو" و چينيان او را " کريشنا" ،بوداييان وی را " بودای پنجم" و... خوانده اند.
در اينجا توجه خواننده را به اين نکته معطوف مي‌داريم که صرف نظر از تفاوتهايي که در اين کلمات اشارات و بشارتها وجود دارد آنچه که در بين همه آنها _ که در اينجا به صورت نمونه از بين شماری فراوان انتخاب گرديده_ مشترکا به چشم می خورد اينکه در انجام جهان به دنبال يک سلسه تحولات و دگرگونيها ، زمام گيتی در اختيار رهبری الهی قرار خواهد گرفت که او با بهره مندی از نيروی خدادادی و نيز سود جستن از همراهانی شيفته و فداکار و از خود گذشته بساط ظلم و جور را از زوی زمين برچيده،جهانی کران تا کران داد و دادگری به بار می آورد.
و چنين است که مسلمانان در ايام نيمه شعبان سالروز ميلاد آن قافله سالار را جشن می گيرند. همان کسی که پيامبر اسلام (صلی الله علیه واله) فرمودند: "يملاَ به الارض قسطا و عدلا بعد ما ملعت ضلما و جورا" (12)

---

_{پى‏نوشت‏ها:}

_{1- کتاب اوستا بخش گاتها صفحه 34 نسخه ترجمه آقای پور داوود.
2- مدرک پيشين صفحه 98.
3- مزامير داوود : مزمور 37 بخشهای از آيات 1 تا 33 .
4- قران مجيد سوره انبيا آیه 10 " ما در زبور چنين نوشتيم که بعد از تورات زمين را بندگان صالح من به ارث خواهند برد."
5- مزامير داوود : مزمور 96.
6-کتاب تورات سفر پيدایش فصل 12 بند 7.
7- انجيل مرقس بخشهايی از آيات 33 تا 37 از فصل 13.
8- انجيل متی فصل 25.
9- انجيل لوقا فصل 12.
10- کتاب قاموس کتاب مقدس تاليف مستر هاکس آميکايي.
11- انجيل متی فصل 25 قسمتهايي از آيات 30تا 35.
12- پيامبر اکرم (ص) سنن ابی داوود. جلد دوم ص 307." خداوند به وجود او زمين را از عدل و داد مالامال خواهد ساخت آنگاه که از ظلم و جور پر شده باشد."}

_{منبع: کتاب صبح اميد}