(بسم الله الرحمن الرحیم)
(حکمت 24) و مِن حِکمَةٍ لَهُ ( عليهالسَّلام )
ترس از خدا در فزونى نعمتها
متن[1] و ترجمه[2]:
وَ قَالَ ( امیرالمومنین علیه السّلام ) يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْه
"اى فرزند آدم هنگامى كه ببينى پروردگارت پىدرپى نعمتهايش را بر تو مىفرستد در حالى كه تو معصيت او را ميكنى بترس (كه مجازات سنگينى در انتظار تو است)."
شرح[3] :
آدمى را از نافرمانى خدا، در حالى كه نعمتهاى الهى پياپى به او مىرسد، به وسيله ترس از خدا برحذر داشته است، توضيح آن كه چون سپاس دائمى زمينهساز فزونى نعمت است، ناسپاسى در برابر نعمت، و نافرمانى خداوند كه مستلزم ناسپاسى است، موجب فزونى نيافتن نعمت بلكه زمينه براى كاستى نعمت و نزول بلاست، چنان كه خداى تعالى فرموده است:
"وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ[4]"
و همين است جاى ترس از خدا. «واو»، در سخن امام: «و انت» واو حاليه است.
- لینک کوتاه این مطلب
»
ابوتراب
تاریخ انتشار:1 آذر 1393 - 15:19
مطالب مرتبط...
نظر شما...