(بسم الله الرحمن الرحیم)
شناخت امام عبارت از پذیرفتن مقامات الهی اوست. بهتریت راه برای معرفت و شناخت مقام امام آن چیزی است که خداوند متعال و ائمه خود به بیان آنها پرداختهاند؛ پس ابتدا باید دید که امامان، خود را چگونه معرفی کردهاند. این معرفی در دو بخش صورت گرفته است؛ یکی معرفی اشخاص ایشان و دیگر معرفی اوصاف و ویژگی هایی که خداوند به آنها عطا فرموده است.
اشخاص ائمه برای ما معلوم است، اوصاف آنها نیز در حدیثی از امام رضا علیهالسلام اینگونه معرفی شده است:
امام، امانتدار خداوند در میان خلق خدا؛ حجت خدا بر بندگان؛ دعوتکننده مردم به سوی خدا و دفاعکننده از حقوق واجب خداوند بر بندگانش است. امام از گناهان پاک و از عیوب بری است. امام کسی است که دارای همه علم است و به حلم شناخته میشود. امام نظام دهنده به دین و باعث سربلندی مسلمانان و خشم منافقان و از بین رفتن کافران است.[۱]
پس حداقل معرفت ما نسبت به امام زمان که واجب است در دو بخش خلاصه است:
نخست، شناخت به نام و نسب آن حضرت؛
دوم، اعتقاد به فضایل و اوصاف او؛ شامل:
۱. اعتقاد به اینکه جز مقام نبوت سایر خصوصیات پیامبر در امام زمان یافت میشود؛
۲. اطاعت از امام زمان در ردیف اطاعت از خداوند و رسولش میباشد؛
۳. در همه چیز باید تسلیم نظر امام بود؛
۴. باید در امر دین همه چیز را به ایشان ارجاع داد؛
۵. پس از رجوع به امام زمان، باید نظر ایشان را اطاعت کرد؛
پس باید گفت که عصاره دین، معرفت خداوند، رسولش و ائمه ـ بهخصوص امام زمان ـ و اطاعت کامل از آنهاست.
معرفی منابع برای مطالعه بیشتر
• شناخت زندگی بخش، شفیعی سروستانی؛
• معرفت امام عصر، سید محمد بنیهاشمی؛
• بازکاوی حقوق امام مهدی علیهالسلام، سید مسعود پورسیدآقایی؛
• آشتی با امام زمان، محمد شجاعی؛
• شناخت بیشتر قائم آلمحمد علیهالسلام، سید حسین تویسرکانی.
پینوشتها
۱. اصول کافی، کلینی، کتاب الحجة، باب «انّ الائمة خلفاء الله»، حدیث۲.
منظور از شناخت امام زمان که لازم است، چگونه شناختی است؟
شناخت امام عبارت از پذیرفتن مقامات الهی اوست. بهتریت راه برای معرفت و شناخت مقام امام آن چیزی است که خداوند متعال و ائمه خود به بیان آنها پرداختهاند؛ پس ابتدا باید دید که امامان، خود را چگونه معرفی کردهاند. این معرفی در دو بخش صورت گرفته است؛ یکی معرفی اشخاص ایشان و دیگر معرفی اوصاف و ویژگی هایی که خداوند به آنها عطا فرموده است.
اشخاص ائمه برای ما معلوم است، اوصاف آنها نیز در حدیثی از امام رضا علیهالسلام اینگونه معرفی شده است:
امام، امانتدار خداوند در میان خلق خدا؛ حجت خدا بر بندگان؛ دعوتکننده مردم به سوی خدا و دفاعکننده از حقوق واجب خداوند بر بندگانش است. امام از گناهان پاک و از عیوب بری است. امام کسی است که دارای همه علم است و به حلم شناخته میشود. امام نظام دهنده به دین و باعث سربلندی مسلمانان و خشم منافقان و از بین رفتن کافران است.[۱]
پس حداقل معرفت ما نسبت به امام زمان که واجب است در دو بخش خلاصه است:
نخست، شناخت به نام و نسب آن حضرت؛
دوم، اعتقاد به فضایل و اوصاف او؛ شامل:
۱. اعتقاد به اینکه جز مقام نبوت سایر خصوصیات پیامبر در امام زمان یافت میشود؛
۲. اطاعت از امام زمان در ردیف اطاعت از خداوند و رسولش میباشد؛
۳. در همه چیز باید تسلیم نظر امام بود؛
۴. باید در امر دین همه چیز را به ایشان ارجاع داد؛
۵. پس از رجوع به امام زمان، باید نظر ایشان را اطاعت کرد؛
پس باید گفت که عصاره دین، معرفت خداوند، رسولش و ائمه ـ بهخصوص امام زمان ـ و اطاعت کامل از آنهاست.
معرفی منابع برای مطالعه بیشتر
• شناخت زندگی بخش، شفیعی سروستانی؛
• معرفت امام عصر، سید محمد بنیهاشمی؛
• بازکاوی حقوق امام مهدی علیهالسلام، سید مسعود پورسیدآقایی؛
• آشتی با امام زمان، محمد شجاعی؛
• شناخت بیشتر قائم آلمحمد علیهالسلام، سید حسین تویسرکانی.
پینوشتها
۱. اصول کافی، کلینی، کتاب الحجة، باب «انّ الائمة خلفاء الله»، حدیث۲.
- لینک کوتاه این مطلب
»
پورتال جامع مهدویت
تاریخ انتشار:7 بهمن 1393 - 3:19
مطالب مرتبط...
نظر شما...