چرا بیشتر انسان‌ها هیچ‌حرکتی در جهت اعلام آمادگی و پذیرفتن منجی نکرده‌اند؟

طلب و آمادگی انسان‌ها، از شرایط بسیار مهم ظهور موعود است؛ تا زمانی که بشر با تمام باور خود، خواهان عدالت اجتماعی، امنیت اخلاقی ـ روانی و رشد و شکوفایی معنوی نباشد، ظهور حضرت ولی‌عصر محقق نخواهد شد.
شوق درک منجی، زمانی به اوج خود می‌رسد که بشریت با تجربه‌کردن دولت‌ها و نظام‌های مختلف بشری، به این حقیقت برسد که تنها نجات‌دهنده عالم از فساد و تباهی، خلیفه و جانشین خداوند در زمین ـ یعنی حضرت مهدی علیه‌السلام ـ است. در این صورت است که بشریت با همه وجود، نیاز به امام را درک خواهد کرد و زمینه‌های ظهور را فراهم و موانع را برطرف خواهد نمود؛ در این زمان است که منجی عالم، ظهور خواهد کرد و ظلم را ریشه‌کن خواهد نمود، ‌چنان‌که پیامبر اسلام فرمود: «زمانی می‌رسد که انسان مؤمن، هیچ‌پناهگاهی نمی‌یابد که از شر ظلم و ستم و تباهی به آن پناه برد، پس خداوند ـ عزّوجَل ـ مردی از خاندان مرا برمی‌انگیزد».[1]
به طور کلی، ظهور امام زمان وابسته به شرایط و مسائل متعددی است، ولی آن‌چه مربوط به وظایف ما می‌شود این است که:
1. خود را اصلاح و آماده پذیرش آن شرایط نماییم؛
2. در جامعه برای ظهور حضرت ولی‌عصر، زمینه‌سازی کرده و درصدد اصلاح مردم (در حد توان خود) برآییم تا شرایط ظهور فراهم شود؛
3. هرگز دعا و استغاثه به درگاه الهی را فراموش نکنیم که طبق روایات، دعا و استغاثه تأثیر بسزایی در ظهور حضرت ولی‌عصر دارد.

---

_{پی‌نوشت‌ها
1.عقدالدرر، ص73.}