آیا علائم ظهور، با احادیث نهی از توقیت (تعیین وقت) منافات ندارد؟

ممکن است که به ذهن کسی چنین خطور کند که نشر شرایط و علامات ظهور در جامعه، با احادیث نهی از توقیت و معین‌کردن وقت ظهور منافات داشته باشد، پس چرا از آنها سخن به ‌میان می‌آید؟
پاسخ:
توقیت و تعیین وقت ظهور که در روایات از آنها نهی شده، شامل نقل علائم و شرایط ظهور نیست؛ زیرا مقصود از توقیت، آن است که به‌طور دقیق، وقت خاصی را برای ظهور معین کنیم، که روایات از آن نهی کرده‌اند.
وقت معین‌کردن برای ظهور، غیر از آنکه مشتمل بر نهی است دارای اشکالات دیگری نیز می‌باشد:
۱. ادعایی بدون دلیل است؛
۲. اگر تاریخ ظهور معلوم باشد، دشمنان درصدد مقابله و جلوگیری از آن برخواهند آمد و لذا در روایات می‌خوانیم که ظهور حضرت‌ مهدی علیه‌السلام به‌طور ناگهانی خواهد بود؛
۳. با وقت معین‌نکردن، روحیه امید و حیات در جامعه دمیده خواهد شد؛ زیرا در هر لحظه، احتمال داده می‌شود که ظهور حضرت فرا رسد.