حضور امام مهدی علیه‌السلام و امرار معاش آن حضرت در میان مردم چگونه است؟

تحقیقات در منابع اسلامی نشان می‌دهد پدیده غیبت امام زمان و چگونگی حضور و کیفیت امرار معاش آن بزرگوار، امری خارق‎العاده و غریب نیست، هرچند برای دیگران قابل مطالعه و بررسی نباشد؛ چرا که این اقتضا، ویژگی غیبت است.
البته درباره معاش آن بزرگوار می‌‎توان گفت: ایشان امام حاضر و زنده است و با بدن جسمانی زندگی می‌‎کند و طبیعی است دارای زندگی عادی و مادی مانند سایر انسان‌ها می‌‎باشند؛ زیرا بدن مادی، نیازهای مادی متناسب خود را می‌‎طلبد و بر این اساس است که خداوند به پیامبرش فرمود: «قل إنما أنا بشر مثلکم؛ بگو: من بشری همچون شما هستم».[۱] امام مهدی علیه‌السلام نیز چنین است.
درباره حضور آن بزرگوار میان مردم، باید گفت: اینکه حضرت میان مردم حضور دارد، مستند روایات است.
از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است:
چگونه این امت انکار می‌‎کنند که خدای تعالی با حجتش‌‌ همان کند که با یوسف کرد که برادرانش او را دیدند، ولی نشناختند. او (قائم ‌علیه‌السلام) در بازار‌هایشان راه می‌‎رود و بر بساط آنها گام می‌‎نهد، اما آنها [هر چند او را می‌‎بینند] او را نمی‌‎شناسند.[۲]
همچنین امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌‎فرماید:
سوگند به پرودرگار علی! حجت خدا، میان مردم هست و در راه‎ها [کوچه و بازار] گام برمی‎دارد، به خانه‎های آن‌ها سر می‌زند و در شرق و غرب زمین رفت و آمد می‌‎کند. گفتار مردم را می‌‎شنود و بر ایشان سلام می‌‎کند و می‌‎بیند، لکن تا وقت معین و وعده الهی شناخته نمی‌‎شود.[۳]
به ویژه با توجه به اینکه امام زمان رهبر و مقتدای مردم بوده، سرپرستی امور آنان را به عهده دارد؛ ازاین‌رو، بسیار طبیعی است که میان مردم و دوستان خود برود و ضمن سرکشی، به نیاز‌ها و حاجت‎هایشان رسیدگی کند.
البته باز هم اشاره می‌‎کنیم، کیفیت این حضور و نحوه امرار معاش حضرت برای ما روشن نیست.

---

^{پی‌نوشت‌ها
۱. کهف: ۱۱۰.
۲. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۱۴۲.
۳. الغیبة، نعمانی، ص۱۴۶، ح۳.}