هدف شيطان

رانده شدن شيطان و نابودي اعمال هزاران ساله، موجب شد تا حسادت او به كينه مبدّل شود و از خداوند متعال مهلتي بخواهد تا تمام تلاش خود را براي گمراه كردن انسان به كار گيرد. به خاطر همين كينه پس از گرفتن مهلت از سوي خداوند، قسم خورد كه قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ؛[1] به عزّتت سوگند! تمام آنان (انسانها) را گمراه خواهم كرد. و اين سوگند، تهديد جدّي براي انسانهاست؛ چراكه قرآن كريم اين سوگند را بازگو و تأييد مي كند.

 

 

شيطان پس از اين قسم، و به دليل اينكه بدبختي خود را به خاطر انسان مي دانست، آمادة كينه ورزي و گمراه نمودن او شد و قسم ياد كرد كه از هر وسيله و فرصتي براي گمراهي فرزندان آدم استفاده خواهد نمود. به همين خاطر گفت: قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ؛[2] پروردگارا! چون مرا گمراه ساختي، من (نعمتهاي مادّي را) در زمين، در نظر آنها زينت مي دهم، و همگي را گمراه خواهم ساخت.

 

پس كينه ورزي شيطان نسبت به انسانها، و ارادة او براي گمراهي آنان جدي است و انسانها براي رهايي از شرّ چنين دشمن سرسختي نيازمند ايمان قوي مي باشند.

 

البته بايد توجه داشت، گرچه شيطان قسم ياد نمود كه تمام انسانها را گمراه خواهد كرد؛ ولي متوجه اين واقعيت بوده كه گروهي از بندگان خاصّ خدا به هيچ قيمتي در منطقة نفوذ و حوزة وسوسة او قرار نخواهند گرفت، لذا ناچار آنها را از گفتار خود استثنا كرد و گفت: إِلاَّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصينَ؛[3] (به عزّتت سوگند! تمام آنان را گمراه خواهم كرد) مگر بندگان مخلصت را!

 

به تعبير ديگر، گرچه وسوسه هاي شيطان مؤثر است؛ ولي تصميم نهايي در پيروي يا عدم پيروي، با خود انسان است؛ چرا كه انسان مي تواند در برابر وسوسه هاي او بايستد و دست رد بر سينة وی بزند.[4] بنابراين، تسلط و حكومت شيطان بر افرادي است كه سرپرستي او را پذيرفته اند.

 

 

---

^{پی نوشتها:}

^{[1]. ص/ 82.}

^{[2]. حجر/ 39.}

^{[3]. ص/ 83.}

^{[4]. برگرفته از تفسير نمونه، ناصر مكارم شيرازي، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، 1374 ش، ج11، ص74.}

  ^{ماهنامه مبلغان/ شماره 170}