‌گسترش ‌جنبش‌هاى ‌فمنیستى‌

(بسم الله الرحمن الرحیم)
رسوخ فمینیسم در رسانه‌های داخلی ،زنگ خطری است برای مصلحان اجتماعی، و آنان که رسالت تبلیغ دین را بر دوش می کشند وارد عرصه مبارزه فرهنگی شوند و با استفاده از ابزار رسانه، از باورها و ارزش‌های اصیل اسلامی دفاع کنند.

اشاره

شاید در دهه‌های گذشته، لشکرکشی‌های نظامی بهترین روش برای تأمین اهداف دولت‌های بزرگ شناخته می‌شد؛ اما تجربه نشان داده که در هزارة سوم استفاده از ابزارهای فرهنگی، مطمئن‌ترین شیوه در راه رسیدن به خواسته‌های یک تفکر به شمار می‌آید. در واقع استحاله فرهنگی کشورهای در حال توسعه از راه پیمان‌نامه‌ها و قراردادهای بین‌المللی و ملزم کردن آن‌ها به اجرای آن قوانین، روشی برای تأمین اهداف و خواست نظام سرمایه‌داری است. سینما و رسانه‌ها بهترین ابزار بسترسازی إعمال فشار قدرت‌های بزرگ برای اجرای این قوانین هستند .

از جمله موضوعاتی که در سال‌های اخیر شاهد رشد فزاینده آن در سینمای کشور بوده‌ایم، بحث دفاع از حقوق زنان است.توجه به معضلاتی که زنان جامعه هر روزه با آن روبرو هستند و تلاش برای رفع این معضلات، به خودی خود، امری پسندیده است؛ اما هنگامی که این دفاع، رنگ و بوی شعار زدگی و مردستیزی به خود گیرد، به گونه‌ای که جامعه را به میدان رقابت میان زنان و مردان تبدیل کند، انحراف‌ها و در پی آن سقوط در ورطة ابتذال شکل می‌گیرد.

بحث دفاع از حقوق زن در سینمای ایران فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته است. گاه جهت‌گیری‌های درست و به موقع برخی سینماگران باعث شده تا این جریان در مسیر واقعی خود که همانا تنویر افکار عمومی و بالا بردن سطح فرهنگی مردم می‌باشد، قرار گیرد وگاه نگاه شعارگونه و سطحی برخی کارگردانان که متأسفانه بخش غالب آثار را به خود اختصاص داده، موجبات انحراف از واقعیت‌ها و ترویج افکار نه چندان قابل قبول فمینیستی را فراهم آورده است. این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که متأسفانه کم توجهی مسؤولان به موضوع ناتوی فرهنگی، زمینه رشد تفکرات وارداتی در سینما را افزایش داده است.

مهم‌ترین مبنا در دیدگاه‌های فمینیستی، وجود تشابه و نفی تمایزات مردانه و زنانه است. وجود بی‌عدالتی در کنار افراط در تقسیم کار جنسیتی و جداسازی حوزه فعالیت مردانه و زنانه در غرب که سبب کنار گذاشتن زنان از همه عرصه‌های پیشرفت شده بود، واکنش‌های فمینیستی را در پی داشت.

در واقع اشتغال زنان نه فقط راهی برای کسب درآمد بلکه فعالیتی اجتماعی به منظور برخورداری از شخصیتی مؤثر و کنشگر به شمار می‌آید، به گونه‌ای که شاید یک اشتغال نیمه وقت - فرصتی محدود برای فرار از نقش سنّتی - آنان را راضی می‌کرد. به عبارتی آنان تلاش کردند تا از زن خانه‌دار خوشبخت و راضی، چهره‌ای متنفر نشان دهند که در پدید آمدن تصویری جدید از خانواده، مادری و همسری بسیار مؤثر بود.

گرایش‌های جدید فمینیستی، دامنة واژه‌های سیاست و اقتصاد را به احساسات جنسی، تن، عواطف و دیگر حوزه‌های زندگی اجتماعی که تا قبل از آن فقط شخصی و خانوادگی تلقی می‌شدند، تعمیم داد و به جنگ مفاهیم سه‌گانة خانواده، مادری و همسری رفت. منتفی دانستن بحث ازدواج موقت و مبارزه برای ریشه‌کن کردن آن نیز از جمله مهم‌ترین اهداف است که تاکنون بارها به آن اشاره شده و رسانه‌ها با شدت بسیار به آن دامن زده‌اند.

آنان با این استدلال که ازدواج موقت، راهی جهت تحقیر هر چه بیش‌تر زنان و اطفای شهوت مردان بوده و معامله‌ای است که فقط مردان از آن بهره می‌برند، به شیوه‌های گوناگون سعی در محکوم کردن آن دارند، تا آن‌جا که حتی طرح بحث ازدواج موقت از سوی وزیر کشور را اعلام جنگ مستقیم با هواداران کمپین معرفی می‌کنند.

پدید آمدن اشکال مختلف برای خانواده (خانواده‌های همجنس‌خواه، زوج آزاد، تک والد، مجرد)، قانونی شدن سقط جنین، عرفی کردن راه‌های مختلف ارضای غرایز، اشتغال تمام وقت و گاهی در تمام ساعت‌های روز برای زنان و فاصله گرفتن نسل جدید از مادران خویش، زندگی جدا از والدین، طراحی مهد کودک‌های حرفه‌ای، مطرح شدن ایده رحم های اجاره‌ای، بالا رفتن آمار طلاق و پایین آمدن تعداد ازدواج‌های رسمی و هزاران واقعیت تلخ دیگر از پیامدهای این تفکرات است. از سوی دیگر، همسری نیز از تیررس ترکش‌های فمینیسم در امان نماند.

تبدیل نهاد خانواده به جایگاه ارضای غرایز، ارائه چهره‌ای ستم‌ساز از وابستگی احساس زن به مرد و تصویر چهره‌ای ظالم از هر مردی که آرامش را در کنار همسرش طلب می‌کند، به شدت کارکردهای همسری را کاهش می‌دهد و آن را در حد یک شریک جنسی پایین می‌آورد. فمینیسم به آراستگی یک زن برای همسر قانونی‌اش ریشخند می‌زند و آن را عملی در راستای فرهنگ ارباب و رعیتی می‌داند.

رسوخ فمینیسم در رسانه‌های داخلی، تنها گوشه‌ای است از اعلام حضور ضد ارزش‌های فرهنگ منحط غرب در یکی از نمود‌های آن، و زنگ خطری است برای مصلحان اجتماعی و آنان که رسالت تبلیغ دین را بر دوش می‌کشند تا با همان شجاعت و حمیت که رزمندگان اسلام در عرصه دفاع مقدس پای به میدان گذاشتند، وارد عرصه مبارزه فرهنگی شوند و با استفاده از ابزار رسانه، از باورها و ارزش‌های اصیل اسلامی دفاع کنند.

ج.م