اولين سخن حضرت فاطمه(س) در بهشت

سلمان فارسی از پیامبر  چنین روایت كرده است:
«هنگامی كه فاطمه داخل بهشت می‌شود و آنچه خداوند برایش مهيّا كرده، می‌بیند، این آیه را تلاوت می‌كند:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ ٭ الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ؛
ستایش و سپاس ویژه خدایی است كه اندوهمان را زدود. همانا پروردگار ما آمرزنده و پاداش دهنده است. پروردگاری كه در سایه بخشش خود، ما را به بهشت و اقامتگاه همیشگی‌مان فرود آورد. ما در آنجا با رنج و ملالی رو به رو نمی‌شویم.»¹

• 1. القطره، ص 192؛ سورة فاطر (35)، آيات 34 ـ 35.