سر غیبت امام زمان(عج)

از امام صادق(ع) پرسیدند: «لامر لم یوذن لنا کشفه، ان هذا الامر من امرالله تعالی و سر من سرالله و غیب من غیب الله و متی علمنا انه عزو جل حکیم صدقنا بان افعاله و اقواله کلها حکمة و ان کانو وجهه غیر منکشف لنا» سر غیبت چیست؟ فرمود «سری دارد که ما مأذون به کشف آن نیستیم، این کار از کارهای پنهان خدا و سری از اسرار نهان خداست.

وقتی ما معتقد به این شدیم که خداوند عزوجل ، حکیم است، تصدیق می‌کنیم که تمام گفتارها و کردارهایش براساس مصلحتی حکیمانه است هرچند رمز حکمتش برای ما معلوم نیست».

اصبغ بن نباته گفته است: روزی بر امیرالمومنین (ع) وارد شدم و دیدم روی زمین نشسته و با انگشت خود روی زمین خطی می‌کشد و فکر می‌کند. سلام کردم و گفتم: مولای من چرا متفکرید؟ آیا به زمین رغبتی پیدا کرده‌اید؟ فرمودند: نه، به خدا قسم من یک روز هم به زمین و آنجا در دنیا هست، رغبتی نداشته‌ام، اینکه به زمین نگاه می‌کنم، می‌اندیشم درباره فرزندی که از صلب من خواهد آمد!

او یازدهمین فرزند من مهدی است که این زمین را پر از عدل و داد و می‌کند،‌همانگونه که از ظلم و جور پر شده است. او غیبت طولانی خواهد داشت و اقوامی در غیبت او، گمراه و اقوام دیگری راه یافته خواهند شد.

آری در سر غیبت فرموده‌اند: تا زمان ظهور حضرت مهدی موعود(عج) راز اصلی غیبت آشکار نمی‌شود و امام صادق(ع) فرموده‌اند:‌ همانطور که سوراخ کردن کشتی توسط جناب خضر و کشتن پسربچه، بر جناب موسی مکشوف نبود تا وقتی که خواستند از هم جدا شوند، سر غیبت ولی زمان نیز بر احدی روشن نخواهد شد تا خودش ظاهر شود.

غیبت امام، ابتدا موقت و محدود بود، هفتاد سال بیش نبود، دراین مدت که غیبت صغری نامیده می‌شود، چهار نفر از بزرگان شیعه که نواب خاص امام شناخته شده‌اند به نوبت در میان امام واسطه بودند و مردم به وسیله آنها خدمت امام عرض حاجت می‌کردند و امام نیز ابراز عنایت می‌فرمودند تا آخریت نایب که علی بن محمد سیمری است، نامه‌ای از طرف امام به دستش رسید که مرقوم فرموده بودند:

ای علی بن محمد سیمری، خدا اجر برادرانت را درباره تو بزرگ گرداند. از وقتی که نامه من به تو رسید تا شش روز دیگر خواهی مرد. آماده رفتن باش و احدی را برای جانشینی خودت بعد از وفاتت معین نکن چرا که زمان غیبت تامه فرا رسید. دیگر ظاهر نخواهم شد مگر بعد از اذن خداوند تعالی آن هم پس از گذشت زمان دراز و قسی گشتن دل‌ها و پر شدن زمین از جور و ستم.

آنگاه در پایان نامه مرقوم فرموده: پس ازاین از میان شیعه من کسانی پیدا می‌شوند که ادعا می‌کنند، مرا دیده‌اند.

البته این مربوط به نیابت خاصه است که کسی ادعا کند مرا دیده و شخصا از جانب من به نیابت برگزیده شده است، این دروغ و افتراست. من احدی را شخصا به نیابت از خودم برنگزیده‌ام. ولی بسیارند نیک بختانی که در زمان غیبت کبری به شرف زیارت و مشاهده جمال نورانی آن نور الهی مشرف شده‌اند و هنیئا لارباب النعیم نعیمهم.

*منابع:

مهدی و حکومت واحد جهانی

منتخب‌الاثر

بحارالانوار