آینده بشریت به روایت امیرالمؤمنین(ع)

ماه مبارک رمضان ماهی است که شب‌های قدرش با نام مبارک امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) عجین شده است، به همین مناسبت بر آن شدیم در این بهار قرآن، تفألی بهارانه به نهج‌البلاغه داشته باشیم تا بتوانیم خوشه‌ای از کلام گرانبهای مولا و مقتدای خویش برچینیم.

*خطبه 100 و تداوم امامت تا ظهور امام زمان(ع)

«أَلَا إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه واله کَمَثَلِ نُجُومِ السَّمَاءِ إِذَا خَوَى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ فَکَأَنَّکُمْ قَدْ تَکَامَلَتْ مِنَ اللَّهِ فِیکُمُ الصَّنَائِعُ وَأَرَاکُمْ مَا کُنْتُمْ تَأْمُلُونَ»

آگاه باشید، مثل آل محمّد صلّی اللّه علیه وآله وسلّم چونان ستارگان آسمان است، اگر ستاره‏ای غروب کند، ستاره دیگری طلوع خواهد کرد - تا ظهور صاحب الزمان(عج) - گویا می‏بینم در پرتو خاندان پیامبر(ص) نعمت‏های خدا بر شما تمام شده و شما به آنچه آرزو دارید رسیده‏اید.

*خطبه 138 و آینده بشریت

«یعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى وَیعْطِفُ الرَّأْی عَلَى الْقُرْآنِ إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْی»

زمان آن بزرگوار، زمان پیروزی هدایت بر هوی پرستی است، مسیر هوی پرستی را به سوی هدایت و خداپرستی گرداند، آن گاه که در جامعه‏ها هدایت قربانی هوس‌ها شود آن بزرگوار مسیر دنیا را تغییر دهد و هوی پرستی را به خداپرستی باز گرداند و آن گاه که دیگران رأی خود را بر قرآن تحمیل کنند، عصر حاکمیت قرآن بر افکار بشر فرا رسد.

«منها حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِکُمْ عَلَى سَاقٍ بَادِیاً نَوَاجِذُهَا مَمْلُوْءَةً أَخْلَافُهَا حُلْواً رَضَاعُهَا عَلْقَماً عَاقِبَتُهَا أَلَا وَفِی غَدٍ- وَسَیأْتِی غَدٌ بِمَا لَا تَعْرِفُونَ- یأْخُذُ الْوَالِی مِنْ غَیرِهَا عُمَّالَهَا عَلَى مَسَاوِئِ أَعْمَالِهَا وَتُخْرِجُ لَهُ الْأَرْضُ أَفَالِیذَ کَبِدِهَا وَتُلْقِی إِلَیهِ سِلْماً مَقَالِیدَهَا فَیرِیکُمْ کَیفَ عَدْلُ السِّیرَةِ وَیحْیی مَیتَ الْکِتَابِ وَالسُّنَّةِ»

از همین خطبه است تا نبرد میان شمایان به شدت درگیرد و دیو جنگ به شما چنگ و دندان نشان دهد و نیروها از هر سو فراهم آیند و با شور و تلاش، شیرینی پیروزی بر دشمن را در کام خود بیابند، ولی سرانجام تلخی جنگ را احساس کنند، آگاه باشید که در فردا - و به زودی فردا با شرایطی آید که نمی‏شناسید - آن امام دادگر، کارگزاران طاغوتی را بر زشت کاری‌هاشان محاکمه کند و در چنین روزگاری زمین دردانه‏ها و گنجینه‏هایش را چون پاره‏های جگر خود به پایش ریزد و تقدیمش کند و کلیدهای گنج‌های خویش را از صمیم دل تسلیمش کند، آنگاه عدالت در زندگی و زنده شدن قرآن و سنت را به تماشا خواهی نشست.

*خطبه 150 و آینده بشریت و ظهور حضرت مهدی(ع)

«وَأَخَذُوا یمِیناً وَشِمَالًا ظَعْناً فِی مَسَالِکِ الْغَی وَتَرْکاً لِمَذَاهِبِ الرُّشْدِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ کَائِنٌ مُرْصَدٌ وَلَا تَسْتَبْطِئُوا مَا یجِی‏ءُ بِهِ الْغَدُ فَکَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ أَدْرَکَهُ وَدَّ أَنَّهُ لَمْ یدْرِکْهُ وَمَا أَقْرَبَ الْیوْمَ مِنْ تَبَاشِیرِ غَدٍ»

به راه‌های چپ و راست رفتند و راه ضلالت و گمراهی پیمودند و راه روشن هدایت را گذاشتند، پس درباره آنچه که باید باشد شتاب نکنید و آنچه را که در آینده باید بیاید دیر مشمارید، چه بسا کسی برای رسیدن به چیزی شتاب می‏کند امّا وقتی به آن رسید دوست دارد که ای کاش آن را نمی‏دید و چه نزدیک است، امروز ما به فردایی که سپیده آن آشکار شد، ای مردم اینک ما در آستانه تحقق وعده‏های داده شده و نزدیکی طلوع آن چیزهایی که بر شما پوشیده و ابهام آمیز است، قرار داریم.

*خطبه 150 و ره‌آورد حکومت حضرت مهدی(عج)

«یا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ کُلِّ مَوْعُودٍ وَدُنُوٍّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لَا تَعْرِفُونَ أَلَا وَإِنَّ مَنْ أَدْرَکَهَا مِنَّا یسْرِی فِیهَا بِسِرَاجٍ مُنِیرٍ وَیحْذُو فِیهَا عَلَى مِثَالِ الصَّالِحِینَ لِیحُلَّ فِیهَا رِبْقاً وَیعْتِقَ رِقّاً وَ یصْدَعَ شَعْباً وَیشْعَبَ صَدْعاً فِی سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لَا یبْصِرُ الْقَائِفُ أَثَرَهُ وَلَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ ثُمَّ لَیشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَینِ النَّصْلَ تُجْلَى بِالتَّنْزِیلِ أَبْصَارُهُمْ وَیرْمَى بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ وَیغْبَقُونَ کَأْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ»

بدانید آن کس از ما - حضرت مهدی(عج) - که فتنه‏های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می‏نهد و بر همان سیره و روش پیامبر(ص) و امامان(ع) رفتار می‏کند تا گره‏ها را بگشاید، بردگان و ملّت‏های اسیر را آزاد سازد، جمعیت‏های گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می‏کند، حضرت مهدی(عج) سال‏های طولانی در پنهانی از مردم به سر می‏برد آن چنان که اثر شناسان، اثر قدمش را نمی‏شناسند، گر چه در یافتن اثر و نشانه‏ها تلاش فراوان کنند، سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه‏ها آماده می‏شوند و چونان شمشیرها صیقل می‏خورند، دیده‏هاشان با قرآن روشنایی گیرد و در گوش‏هاشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جام‌های حکمت سر می‏کشند.