کلیپ / استاد پناهیان - این ادبیات را مثل سیل جاری کنید

(بسم الله الرحمن الرحیم)

استاد پناهیان - این ادبیات را مثل سیل جاری کنید

• 4:35 دقیقه | کیفیت (پایین(6 مگابایت) | متوسط(45 مگابایت) | بالا(144 مگابایت) )
• آپارات: (ببینید)

متن کلیپ:

بنده بسیاری از روش‌های حزب‌اللهی‌ها را برای دفاع از مرام حزب‌اللهی‌گری قبول ندارم. من به این حدیث، فقط هم همین حدیث ها! یعنی به این نکته، اوج برادری و ایثار قبل از ظهور می‌رسم تنها نقطه‌ای است که می‌گویم نکند فرج به این زودی‌ها نشود. تنها نقطه است! خیلی از غیر متدیّنین جذب نشدند به خاطر ضعف‌هایی است که ماها زیاد به آن ضعف‌ها توجه نداریم. یکی از آن ضعف‌ها نداشتن سعۀ صدر است.

این شرح صدر خیلی بیشتر از آنی باید باشد که ما داریم. و این شرح صدر اهمیتش خیلی بیشتر از آنی است که ما فکر می‌کنیم و این شرح صدر نبودش، ضررش خیلی بیشتر از آنی است که ما فکر می‌کنیم. و این شرح صدر به دست آوردنش برای بچه مذهبی خیلی سخت‌تر از آنی است که فکر می‌کنید. بچه مذهبی نماز خوانِ مقیّد را تو به سختی می‌توانی نماز شب خوان کنی. ولی سخت‌تر از آن می‌توانی وادارش کنی که بی‌نماز را تحمّل کند. «ألَم نَشرَح لَکَ صَدرَک» باید شرح صدر آدم داشته باشد.

وقتی که شما حق‌طلب بشوی، خصوصاً خودت هم اهل رعایت حق بشوی، خود به خود یک اثر روانی رویت دارد صبرت در تحمّل باطل کم می‌شود. «آقا مگر بد است؟!» بله خیلی بد است. همان قدر که سفارش شده به حق، همان قدر سفارش شده به صبر. این دو تا بدون هم ابتر هستند. «وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» این دو تا بدون هم ابتر هستند. «آقا چی شد آن انقلابی‌گری؟!» انقلابی‌گری شلوغ بازی الکی که نداریم که. دفاع کردن از حق یک آدابی دارد. «وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ».

من در بعضی از این شبکه‌های اجتماعی می‌روم، می‌بینم بچه حزب‌اللهی فحش نوشته. نداریم. می‌بینم بچه حزب‌اللهی فحش نوشته. این قاطی کرده. این دارد آبرو می‌برد. تنها کسانی که فحش می‌دهند و توهین می‌کنند بگذار کسی باشد که حزب‌اللهی نیست. این را به همه بگویید. «بابا آن‌طرفی‌ها فقط کامنت فحش می‌گذارند!» آها! بگذار تنها بشوند. دفاع کردن از حق یک آدابی دارد، که واقعاً کار سختی نیست، یک مقدار هنر و سلیقه می‌خواهد. این هنر و سلیقه تولید می‌شود در وجود کسی که دلسوز آدم‌هاست در این غربال نریزند!

الآن این برخورد بزرگوارانه جواب می‌دهد! الآن این برخورد بزرگوارانه از یاران فریب خوردۀ آن جبهه کم می‌کند این‌طرف می‌آورد! چه‌جوری می‌شود توی بیان، تو تبلیغات ناشی از آن سعۀ صدر درست حرف زد، درست از حق دفاع کرد؟ گاهی از اوقات این هستش که بر وجه مشترک تأکید کنی. گاهی از اوقات روش‌اش این هستش که آن چیزی که آن را قبول دارد آن را پرورش بدهی و قسمت حقّ کلام اوست.

نمی‌شود حزب‌اللهی سعۀ صدر نداشته باشد کار حق پیش برود. نمی‌شود! این امکان ندارد. نمی‌شود مرید امام و امامت سعۀ صدر امام‌گونه نداشته باشد. نمی‌شود کار اینجوری پیش برود! تا گفتند اصلاح‌طلب، اصولگرا، بگو اصلاً من اصولگرا نیستم. گفت من اصلاح‌طلب هستم بگو اصلاح‌طلب یعنی چی؟ من اصلاً متوجه نمی‌شوم. ما هم عضو هیچ قبیله‌ای نیستیم. این کار اشتباه است، این آدم این کار را اشتباه کرد، این کار را درست کرد. کسی را نباید بیندازیم توی لج افتادن توی باندی، که می‌گوید بابا من خودم هم ایراد دارم ازش. می‌گوید خب پس چرا دفاع می‌کنی؟ می‌گوید خب عضو گروهشان هستم دیگر. خب این زشت است برای یک انسان فرهیخته! همۀ ما باید بسیار هنرمندانه، بسیار ادیبانه، حق را روشن کنیم. حالا ببین باید چه‌جوری رفتار بکنی. مثل سیل! ادبیات توأم با سعۀ صدر را بریز وسط.