نقد علمی استاد رائفی پور به سخنان رئیس جمهور محترم

(بسم الله الرحمن الرحیم)

دوستانی که با مشی سیاسی بنده آشنا هستند می دانند که بنایم بر همکاری با تمام ارکان نظام از جمله دولت های منتخب است و تا کنون نیز هیچ دولتی سنگ اندازی از سوی بنده سراغ ندارد ،الا اینکه در مواردی عقاید و اصول اسلام و انقلاب در خطر باشد که در آن صورت وارد شده و در حد بضاعتم  رفع شبهه می کنم (کما اینکه در دولت قبل نیز همین رویه را داشتم).

 متاسفانه سخنان روز چهارشنبه رئیس جمهور موجی از شادی دشمنان اهل بیت را در فضای مجازی و شبکه های وهابی برانگیخته است و حالا آنها در رد ولایت امیر المومنین (آن هم در روز شهادتش) به سخنان رئیس جمهور تنها حکومت شیعه جهان استناد می کنند!

اگر کسی با شنیدن این سخنان بمیرد مرگ بر او رواست.

‼️تعجب آور است چطور آقای روحانی که در کسوت روحانیت است نمی داند عبارات استفاده شده در خطبه یاد شده توسط ایشان (خطبه 92)،در واقع كنايه امام(ع) به كسانی است كه قبل از آنكه به سراغ حضرت بيايند، سراغ سه خليفه قبل رفته بودند؟!

 در واقع حضرت می فرمایند :شما كه قبل از من به سراغ ديگران رفتيد،حال نيز به سراغ ديگران برويد!

 لذا می فرمایند: مرا واگذارید و دیگرى را به دست آرید، زیرا ما به استقبال حوادث و امورى میرویم که رنگارنگ و فتنه آمیز است، و چهره‏ هاى گوناگون دارد و دل‏ها بر این بیعت ثابت و عقل‏ها بر این پیمان استوار نمیماند،...بدانيد اگر من درخواست شما را پذيرا باشم با شما آن گونه كه خود می دانم رفتار خواهم كرد و به حرف ملامتگرها و اين و آن گوش نمیدهم.

امام(ع) خوب می داند كه مردم در زمان خلفا مخصوصا در زمان خليفه سوم از اسلام راستين فاصله گرفته اند.

تقسيم دلخواه پستها و مناصب حكومت اسلامی و بذل و بخشش غير عادلانه و طبق اميال شخصي بيت المال كه در زمان خليفه سوم به اوج خود رسيده بود، مردم را چنان بار آورده بود كه اگر كسی مي خواست سنت پيامبر را بی کم و کاست اجرا كند با مخالفت های شديدی روبرو می شد.

از اینرو حضرت می فرمایند: مرا رها كنيد زيرا شما طاقت تحمل اجرای حق و عدالت مرا نداريد.

 بد نبود آقای رئیس جمهور به دیگر فرمایشات امام (ع) نیز توجه می فرمودند :

حضرت در خطبه سوم  می فرمايند:  أَما واللَّه لقد تقمصها فلَان وإنه ليعلم أَن محلّب منها...
«آگاه باشيد به خدا سوگند ( ابابكر)، جامه خلافت را به زور بر تن كرد،در حالی كه مي دانست جايگاه من نسبت به حكومت اسلامی،چون محور آسياب است به آسياب كه دور آن حركت می كند. او می دانست كه سيل علوم از دامن كوهسار من جاری است،و مرغان دور پرواز انديشه ها به بلندای ارزش من نتوانند پرواز كرد.»

خطبه 144:إِنَّ الْأَئمة مِنْ قُريْش...
همانا امامان همه از قريش بوده كه درخت آن را در خاندان بنی هاشم كاشته اند، مقام ولايت و امامت در خور ديگران نيست، وديگر مدعيّان زمامداری، شايستگی آن را ندارند.

نامه 36 :...فدَع عَنْك قريشاً وَ تَرْكاضهم...
قريش را بگذار تا در گمراهی بتازند، و در جدايی سرگردان باشند، و با سركشی و دشمنی زندگی كنند.همانا آنان در جنگ با من متّحد شدند آنگونه كه پيش از من در نبرد با رسول خدا (ص) هماهنگ بودند،خدا قريش را به كيفر زشتی هايشان عذاب كند، آنها پيوند خويشاوندی مرا بريدند، و حكومت فرزند مادرم (پيامبر اکرم ) را از من ربودند.

حكمت 22:  وَ قال (ع) لنا حَق فَإِن أُعْطيناه وَ إِلَّا ركبْنا...
«و درود خدا بر او،فرمود:ما را حقّی است اگر به ما داده شود،وگرنه بر پشت شتران سوار شويم و برای گرفتن آن برانيم هر چند شب روی به طول انجامد.»

نامه 62 : فَإِن اللَّه سبحانه بعث محمداً (ص) نذيراً للعالمين...
خداوند سبحان محمّد(ص) را فرستاد تا بيم دهنده جهانيان،و گواه پيامبران پيش از خود باشد. آنگاه كه پيامبر(ص) به سوی خدا رفت، مسلمانان پس از وی در كار حكومت با يكديگر درگير شدند.سوگند به خدا نه در فكرم می گذشت،و نه در خاطرم می آمد كه عرب خلافت را پس از رسول خدا (ص) از اهل بيت او بگرداند، يا مرا پس از وی از عهده دار شدن حكومت باز دارد، تنها چيزی كه نگرانم كرد شتافتن مردم به سوی فلان شخص (ابوبکر) بود كه با او بيعت كردند. من دست باز كشيدم، تا آنجا كه ديدم گروهی از اسلام باز گشته،می خواهند دين محمّد (ص)را نابود سازند.
ابن ابی الحديد میگوید:فرمايش امام (ع)كه فرموده اند: من دست باز كشيدم، يعنی اينكه از بيعت نمودن امتناع نمودم تا اينكه ديدم كه مردم از دين بر میگردند.

شرح نهج البلاغة، ج17،ص87

در ادامه بد نیست عزیزان ، نظر امام را نسبت به خلفا ( منتخبان مردمی که جناب روحانی فرمودند امام، نظرشان را پذیرفته بود)بدانند.

با توجه به ضرورت وحدت ، در ادامه  تنها به نقل مختصر و گزیده از تاریخ مستند ترین منابع شیعه و سنی بسنده می کنم و از ذکر بسیاری از ظلم هایی که در حق امام روا داشته شد پرهیز می نمایم.

در  نامه 53 حضرت می فرمایند:فانْظُرْ في ذلِك نظَراً بلِيغاً ...
همانا اين دين در دست اشرار(خلفا) اسير گشته بود،كه با نام دين به هوا پرستى پرداخته، و دنياى خود را به دست می آوردند.

و در خطبه 151 فرمودند: وَنقَلُوا الْبِنَاءَ عَن رَصِّ أَساسِهِ ...
آنها (خلفا)بنيان اسلامى را تغيير داده در جاى ديگرى بنا نهادند،آنان كانون هر خطا و گناه،و پناهگاه هر فتنه جو شدند.كه سرانجام در سرگردانى فرو رفته، و در غفلت و مستى به روش و آيين فرعونيان در آمدند، يا از همه بريده و دل به دنيا بستند، و يا پيوند خود را با دين گسستند.

‼️جالب اینجاست حتی خود خلیفه دوم هم به وضوح اعتراف میکند که امام علی (ع) به هیچ وجه او و خلیفه اول را قبول نداشت و آن دو نفر را دروغگو، گناه كار، حيله گر و خيانتكار  می دانست!

پژوهشگران فریقین می دانند که دو کتاب صحیح بخاری و مسلم از مستند ترین منابع برادران عزیز اهل سنت است.

در صحيح مسلم،ج3، ص1378،ح 1757، خلیفه دوم خطاب به عباس عموی پیامبر و امام علی(ع)می گوید:

فلَمَّا تُوفِّىَ رَسولُ اللَّهِ : قَالَ أَبُو بَكْرٍ أَنَا وَلىُّ رَسولِ اللَّهِ... فرأَيْتُمَاهُ كَاذِبًا آثمًا غَادرًا خَائِنًا...
پس از وفات رسول خدا ابوبكر گفت:من جانشين رسول خدا هستم،‌ شما دو نفر اعتقاد داشتيد كه او دروغگو، گناه كار، حيله گر و خيانت كار است؛ پس از مرگ ابوبكر،‌ من جانشين پيامبر و ابوبكر شدم و باز شما دو نفر مرا خائن، دروغگو حيله گر و گناه كار خوانديد.
در آخر روايت،خلیفه دوم از امام (ع) و عباس اقرار میگيرد که آيا مطالبی را که گفتم تأييد مي‌کنيد. هر دو گفتند: بلی (قَالَ أَكَذَلِكَ قَالاَ نَعَمْ)

و در صحيح البخاري، ج4، ص1549، ح3998، كِتَاب الْمَغَازِي آمده است :
فَأَرْسَلَ إلى أبي بَكْرٍ أَنْ ائْتِنَا ...كَرَاهِيَةً لِمَحْضَرِ عُمَرَ ... اسْتَبْدَدْتَ عَلَيْنَا بِالْأَمْرِ.
علي  كسي را پيش ابوبكر فرستاد كه پيش من بيا ولی هيچکس با تو نياید چون از همنشينی با عمر خوشش نمی‌آمد . وقتی ابوبكر آمد، امام به او گفت: تو در باره حكومت بر ما استبداد كردی.

بله امام(ع) زمانی که دیدند بین پذیرش خلفا از یک سو و نبودن اصل دین (بازگشت اعراب مسلمان به جاهلیت)باید یکی را انتخاب کند فرمودند:
به خدا سوگند كه ( ابوبکر )خلافت مسلمين را چون پيراهن بي‏قواره‏ ای درپوشيد در حالی كه به خوبی مي‏دانست ناخدای كشتی خلافت جز « علی» (ع) نيست...پس شكيبايی را عاقلانه ‏تر يافتم و آن را برگزيدم. آری، صبر كردم، امّا چه صبری؟ مانند کسی كه خار در چشمش فرو رفته  و استخوان در گلويش مانده باشد. مي‏ديدم كه ميراثم به تاراج مي‏رود (خطبه سوم )...تنها چيزی كه نگرانم كرد شتافتن مردم به سوی فلان شخص ( ابوبکر) بود كه با او بيعت كردند. من دست باز كشيدم،تا آنجا كه ديدم گروهی از اسلام باز گشته، می خواهند دين محمّد (ص) را نابود سازند...(نامه 62)

  امامان و علمای شیعه (به تاسی از اهل بیت ) همیشه دغدغه تربیت مردم را داشته اند.

اگر امام علی (ع) به حکمیت تن می دهند برای این است که به مردم ازسویی  دروغ گویی معاویه و از دیگر سو بی بصیرتی و ساده لوحی امثال ابوموسی اشعری ( منتخب مردم  در مذاکرات صفین) اثبات شده و به عبارتی دیگر مردم درس سیاست بیاموزند.

امام خمینی هم در جریان سکوتشان در انتخاب بنی صدر بعد ها فرمودند: «واللَّه قسم، من رأى به ریاست جمهورى بنى صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم‏.» (صحیفه،ج21،صص 331)

 هدف امام این بود که مردم متوجه شوند مخالفت با بنی صدر مخالفت با یک خائن است نه مخالفت یک روحانی(امام) با یک اقتصاد دان کت شلواری (بنی صدر) امام صبوری کرد تا نمایندگان همان مردمی که او (بنی صدر) را انتخاب کرده بودند در مجلس ، عدم کفایتش را دریابند و جالب اینجاست مردم هم پذیرفتند.

در قصه پر غصه برجام نیز با اینکه رهبر انقلاب صریحا می گوید من به سرانجام آن خوش بین نیستم (همانطور که امروز به وضوح شاهد آن هستیم) باز هم اجازه می دهند تیم آقای روحانی (که اعلام کردند به فرجام برجام خوش بین هستند) کار را پیش ببرند و در بسیاری از موارد مخالفین برجام را هم کنترل کردند تا فردا مذاکره کنندگان نگویند مخالفین برجام نگذاشتند وگرنه ما مذاکرات را درست پیش می بردیم .
آری باید به مردم اثبات شود که دشمن ،دشمن است و غیرقابل اعتماد.

والسلام علی من اتبع الهدی:
علی اکبر رائفی پور

گفتنی است استاد رائفی پور در آبان ماه ۱۳۹۲ در پاسخ به شبهه ای مشابه که توسط یکی از سیاسیون در روزنامه بهار طرح شده بود پاسخ مفصلی به آن در وبلاگ شخصی خود در مقاله "آوای خوار "(صدای گوساله) داده بودند.