پرچمی که جز امام قائم علیه السّلام بر نخواهد افراشت

باب - 19 (آنچه در باره پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله آمده است و اینکه آن پرچم را پس از روز جمل کسی جز امام قائم علیه السّلام بر نخواهد افراشت)

1- ابو بصیر گوید:
امام صادق علیه السّلام فرمود: «هنگامی که امیر المؤمنین علیه السّلام و اهل بصره با هم برخوردند آن حضرت پرچم را- پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله را- برافراشت پس قدمهای آنان به لرزه افتاده و هنوز آفتاب زره نشده بود که گفتند: ای فرزند ابی طالب ما ایمان آوردیم، در این هنگام آن حضرت دستور فرمود: «اسیران را نکشید و کار زخمیان را یکسره نکنید و آنان را به قتل نرسانید و آن را که روی از جنگ برتافته و می گریزد دنبال نکنید، و هر کس سلاح خود را بر زمین گذارد در امان است و هر کس در خانه خویش را ببندد در امان است» و چون روز صفّین فرا رسید برافراشتن آن پرچم را از آن حضرت درخواست کردند آن حضرت نپذیرفت. پس حسن و حسین علیهما السّلام و عمّار یاسر رحمه اللَّه را نزد او واسطه ساختند، آن حضرت به حسن علیه السّلام فرمود: پسر جانم عمّار یاسر رحمه اللَّه را نزد او واسطه ساختند، آن حضرت به حسن علیه السّلام فرمود: پسر جانم همانا این مردم را مدّتی مقرّر شده است که بدان برسند، و این پرچم پرچمی است که پس از من هیچ کس جز قائم صلوات اللَّه علیه آن را بر نخواهد افراشت».
2- ابو بصیر گوید:
امام صادق علیه السّلام فرمود: قائم خروج نخواهد کرد مگر حلقه سپاه به کمال و تمام رسیده، عرض کردم: آنکه حلقه بدان کامل شود چقدر است؟ فرمود: ده هزار است که جبرئیل از سوی راست آن و میکائیل از طرف چپ آن قرار دارند، سپس پرچم را به اهتزاز در آورد و با آن روان گردد، پس هیچ کس در مشرق و مغرب نماند مگر اینکه آن پرچم را لعنت کند و آن همان پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله است، که جبرئیل در روز بدر آن را فرود آورد.
سپس فرمود: ای ابا محمّد به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابریشم و نه از حریر، عرض کردم: پس از چه چیزی است؟ فرمود: از ورق (برگ) بهشتی است، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله در روز بدر آن را برافراشت، و بعد آن را در پیچید و به علیّ علیه السّلام داد، پس همچنان نزد علیّ علیه السّلام بود تا هنگامی که روز بصره فرا رسید آن را برافراشت پس خداوند پیروزی نصیب او ساخت، سپس آن حضرت آن را در هم پیچید و آن اینجا نزد ما است، هیچ کس آن را نخواهد گشود تا آنگاه که قائم قیام کند، و چون او قیام نمود آن را بر خواهد افراشت پس هیچ کس در مشرق و مغرب باقی نماند مگر اینکه آن را لعنت کند (یعنی بیزاری از آن جوید) و ترس و هراس به مقدار یک ماهه راه پیشاپیش آن و یک ماه از پس آن و یک ماه از جانب راست آن و یک ماه از چپ آن پرچم در حرکت باشد، سپس فرمود: ای أبا محمّد او در حالی که خون (نیاکان خویش که) مطالبه نشده دارد و خشمگین و متأسّف است به خاطر خشم خداوند بر این مردم، خروج خواهد کرد، پیراهن رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله که در روز احد به تن داشت بر تن او است و نیز عمامه سحاب او، و زره بلند رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و شمشیر او [شمشیر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله ]ذو الفقار، و هشت ماه شمشیر برهنه بر دوش دارد و بی باکانه می کشد، نخستین مرحله شروعش با بنی شبیه است (پرده داران خانه کعبه) پس دستهای ایشان را می برد و آنها را در کعبه می آویزد و منادی آن حضرت اعلام می کند: اینان دزدان خدایند، سپس به قریش می پردازد، از ایشان جز شمشیر دریافت نمی کند و به ایشان جز شمشیر ارزانی نمی دارد (فقط شمشیر ردّ و بدل می کند) و قائم خروج نخواهد کرد تا آنگاه که دو فرمان مبنی بر بیزاری از علیّ علیه السّلام خوانده می شود: فرمانی در بصره و فرمانی در کوفه».
3- ابو حمزه ثمالی گوید:
امام باقر علیه السّلام به من فرمود: «ای ثابت گوئی که من هم اکنون قائم خاندان خویش را می نگرم که به این نجف شما نزدیک می شود- و با دست خود به سمت کوفه اشاره فرمود- و همین که به نجف شما نزدیک شود پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله را برخواهد افراشت و چون آن را برافرازد فرشتگان بدر بر او فرد آیند، عرض کردم:
پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله چیست؟ فرمود: میله آن از عمودهای عرش خدا و رحمت اوست و علمدار آن پرچم نصرتی از یاری خداوند است، با آن پرچم به چیزی فرود نمی آید مگر اینکه خداوند آن را نابود می سازد، عرض کردم: پس نزد شما پنهان است تا آنکه قائم علیه السّلام قیام کند یا (به موقع) برای او می آورند؟ فرمود: نه، بلکه برایش خواهند آورد، عرض کردم: چه کسی برای او می آورد؟ فرمود: جبرئیل علیه السّلام».
4- أبان بن تغلب گوید:
شنیدم امام صادق علیه السّلام می فرمود: «گوئی قائم را می بینم بر نجف کوفه، که جامه ای از استبرق به تن دارد و زره رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله را می پوشد و چون آن را پوشید به تن او، از هم باز و گشاد می شود تا اندازه بدن آن حضرت گردد. سپس سوار بر اسبی سیاه و سفید می شود که میان دو چشمش سفیدی مشخّص و آشکاری است، پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله با اوست، عرض کردم، پرچم اکنون موجود و پنهان است یا برای او آورده می شود؟ فرمود: جبرئیل آن را برای آن حضرت می آورد، میله آن از عمودهای عرش خدا، و سایر آن از نصرت خداوند است، با آن پرچم بر چیزی فرود نمی آید مگر اینکه خداوند آن را نابود می سازد، و با آن نه هزار فرشته فرود می آیند و نیز سیصد و سیزده فرشته، عرض کردم: فدایت گردم آیا همه این فرشتگان همراه اوست؟ فرمود: آری، آنان همان فرشتگانی هستند که با نوح در کشتی بودند، و همان فرشتگانی هستند که وقتی ابراهیم به آتش افکنده شد همراه او بودند، و همانهائی هستند که وقتی دریا برای موسی شکافته شد همراه او بودند، و همانهائی هستند که وقتی خداوند عیسی را به سوی خویش به آسمان برد همراه او بودند، و چهار هزار فرشته نشان دار هستند که با رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله همراه بودند، و سیصد و سیزده فرشته ای که در روز بدر با آن حضرت بودند، و همراه با آنان چهار هزار فرشته ای هستند که به آسمان بالا رفتند تا اجازه جنگیدن در رکاب حسین علیه السّلام بگیرند، ولی هنگامی به زمین بازگشتند که آن حضرت کشته شده بود، و آنان در کنار قبر آن حضرت پریشان موی و غبار آلود ماندند و بر آن حضرت تا روز قیامت می گریند، و آنان خروج قائم علیه السّلام را انتظار می کشند»
5- أبان بن تغلب گوید:
امام صادق علیه السّلام فرمود: «گوئی قائم را هم اکنون می بینم، که هنگامی که بر پشت نجف مستقر می شود زره سفید (درع) رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله را به تن می کند، و آن بر پیکرش خشم که اصحاب قائم علیه السلام هستند رسیده و شمار و چگونگی آنان و آنچه بدان گرفتار می شوند)
گشاد می گردد و از بدن او گشاده تر است، پس آن را به دور بدن خود می پیچد، پس با جامه ای از حریر بهشتی زره را می پوشاند و سوار بر اسبی سفید و سیاه می شود که میان دو چشمش سفیدی است، پس با آن اسب گردش می کند چنان گردشی که اهل هیچ شهری باقی نمی ماند مگر اینکه همه می بینند که او با آنان و در شهر آنان است، و پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله را بر می فرازد، میله آن پرچم از عمودهای عرش خدا و سایر آن از نصرت خداوند است، بر چیزی با آن فرود نمی آید مگر اینکه خداوند آن را نابود می سازد، عرض کردم: آیا آن پرچم اکنون موجود و پنهان است یا برای او آورده می شود؟ فرمود: جبرئیل علیه السّلام آن را می آورد، و چون آن را به اهتزاز در آورد هیچ مؤمنی نمی ماند مگر اینکه دلش از پاره آهن سخت تر می شود و نیروی چهل مرد می یابد و هیچ مؤمن مرده ای باقی نمی ماند مگر اینکه آن شادی در قبرش بر او وارد می شود و این بدان خاطر است که آنان در قبرهای خود یک دیگر را ملاقات می کنند و مژده قیام قائم علیه السّلام را به یک دیگر می دهند، و سیزده هزار و سیصد و سیزده (13313) فرشته بر آن حضرت فرود می آیند. گوید، عرض کردم: همه این فرشتگان آیا با هیچ یک از پیامبران پیش از حضرت قائم علیه السّلام بوده اند؟ فرمود: آری آنان همان فرشتگانی هستند که با نوح در کشتی بودند، و همانهائی هستند که وقتی ابراهیم به آتش افکنده شد همراه او بودند، و همانهائی هستند که با موسی بودند وقتی دریا (برایش) شکافته شد، و همانهائی هستند که وقتی خداوند عیسی را به سوی خود به آسمان برد همراه او بودند، و چهار هزار فرشته ای که با پیغمبر صلّی اللَّه علیه و آله همراه بودند و سیصد و سیزده فرشته ای که در روز بدر آمدند و چهار هزاری که به زمین فرود آمدند تا به همراه حسین علیه السّلام به نبرد پردازند، و به ایشان اجازه داده نشد، و برای کسب دستور باز گشتند، و دیگر بار که فرود آمدند زمانی بود که حسین علیه السّلام شهید شده بود، پس آنان در کنار قبر آن حضرت پریشان موی و غبار آلود تا روز قیامت بر او گریه می کنند، و سرکرده ایشان فرشته ای است که منصور نامیده می شود، هیچ زیارت کننده ای به زیارت آن حضرت نمی رود مگر اینکه آنان او را استقبال می کنند، و هیچ وداع کننده ای با آن حضرت خداحافظی نمی کند مگر اینکه آنان او را بدرقه می کنند و بیماری نیست مگر اینکه آنان او را عیادت می کنند و از آنها کسی نمی میرد مگر اینکه بر او نماز می گزارند و پس از مرگش برای او آمرزش می طلبند، و جملگی اینان قیام قائم علیه السّلام را انتظار می کشند».
پس درود خداوند بر کسی که جایگاه و رتبه و مقامش نزد خدای عزّ و جلّ این چنین است و خداوند دور سازد آن کس را که این مقام را برای دیگری غیر از او ادّعا می کند، از آن جمله که نه در خورد نه سزاوار آنند و نه برای آن شایستگی دارند و نه مورد رضای حقّ برای این مقام هستند و خدا با رحمت و منّ خویش ما را به دوستی او سرافراز دارد و ما را از یاوران و پیروان او قرار دهد.