سپاه اصحاب قائم علیه السّلام

باب - 20 (آنچه در مورد سپاه خشم که اصحاب قائم علیه السّلام هستند رسیده و شمار و چگونگی آنان و آنچه بدان گرفتارمی شوند)

1- جابر گوید:
شخصی که مسیّب بن نجبه را دیده بود برای من بازگو کرده گفت:
«مردی به همراه مرد دیگری که ابن السّوداء نامیده می شد نزد امیر المؤمنین علیه السّلام آمده به آن حضرت گفت: ای امیر مؤمنان این مرد به خدا و رسول او دروغ می بندد و شما را بر آن شاهد می گیرد، پس امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: او خیلی عریض و طویل سخن گفته است (بدین جهت پنداشته ای که ناصواب می گوید) حال چه می گوید؟ گفت: از سپاه خشم سخن می گوید، فرمود: این مرد را رها کن، ایشان گروهی هستند که در آخر الزّمان می آیند، جدا جدا مانند پاره های ابر پائیزی (که به هم می پیوندد) از هر قبیله یک مرد، دو مرد، سه مرد پدید می آیند ابر پائیزی (که به هم می پیوندد) از هر قبیله یک مرد، دو مرد، سه مرد پدید می آیند تا شمارشان به نه نفر می رسد، بدان به خدا سوگند که من فرمانده ایشان و نام او، و محلّ فرود آمدنشان را می شناسم، سپس برخاست در حالی که می فرمود: باقر، باقر، باقر، بعد فرمود: او مردی از فرزندان من است که حدیث را به نحو خاصّی خواهد شکافت».
2- احنف بن قیس گوید:
«در مورد کاری که برایم پیش آمده بود نزد علیّ علیه السّلام رفتم، ابن کوّاء و شبث بن ربعی آمدند و از آن حضرت اجازه شرفیابی خواستند، پس علیّ علیه السّلام به من فرمود: چنانچه مایلی به آن دو اجازه بده چون تو پیش از ایشان برای کار آمده ای (حقّ تقدّم با توست) گوید: عرض کردم: ای امیر مؤمنان به آن دو اجازه ورود دهید، هنگامی که ایشان داخل شدند آن حضرت فرمود: چه چیز شما را واداشت که در حروراء بر من خروج کنید؟ گفتند: ما دوست داشتیم که از [سپاه ]خشم باشیم، فرمود: ای وای بر شما! مگر در حکومت من خشمی هم وجود دارد؟ یا مگر غضبی خواهد بود تا گرفتاری چنین و چنان روی دهد؟ سپس همچون پاره های ابر پائیزی از قبیله ها ما بین یک و دو و سه و چهار و پنج و شش و هفت و هشت و نه و ده نفر گرد هم آیند».
3- مفضّل بن عمر گوید:
امام صادق علیه السّلام فرمود: «هنگامی که به امام اجازه (ظهور) داده می شود خدا را به نام عبرانیش می خواند سیصد و سیزده نفر یاران آن حضرت برای او علیه السّلام گرد آورده می شوند و همچون پاره پاره ابر پائیزی اند، آنان پرچمدارنند، بعضی از ایشان شبانه از بسترش ناپدید می گردد و بامداد در مکّه است، و پاره ای از ایشان در روز دیده می شود که در میان ابر می رود و نام خودش و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش شناخته شده است، عرض کردم: فدایت گردم کدام یک از ایشان از نظر ایمان برتر است؟ فرمود: همان که در روز میان ابر می رود. و ایشانند آن ناپدیدشوندگان و این آیه در مورد آنان نازل شده: «هر کجا باشید خداوند شما را جملگی می آورد».
4- ابو خالد کابلی از امام سجاد- یا از امام باقر- علیهما السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:
«ناپدیدشوندگان گروهی هستند که از بسترهایشان گم می شوند و صبح در مکّه خواهند بود، و این است فرمایش خدای عزّ و جلّ: «هر کجا باشید خداوند همگی شما را باز می آورد و ایشان یاران حضرت قائم علیه السّلام می باشند». 5- أبان بن تغلب گوید:
«در مکّه خدمت امام صادق علیه السّلام در مسجدی بودم، و آن حضرت در حالی که دست مرا گرفته بود، به من فرمود: ای أبان در آینده نزدیک خداوند سیصد و سیزده نفر را در همین مسجد شما گرد می آورد، و اهل مکّه می دانند که پدرانشان و اجدادشان هنوز آفریده نشده اند، آنان شمشیرها به میان بسته اند، بر هر شمشیری اسم آن مرد و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش نوشته شده است، پس (آن حضرت) نداکننده ای را دستور می دهد و او آواز می دهد: این همان مهدی است که بر طبق قضاوت داود و سلیمان قضاوت می کند و برای آن گواهی نمی طلبد».
6- محمّد بن مسلم از امام باقر علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت در بیان این فرمایش خدای تعالی که می فرماید:
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ- الآیة، «یا کسی که پاسخ می دهد به درمانده هنگامی که او را می خواند»فرمود: این آیه در باره قائم علیه السّلام نازل شده است، و جبرئیل به صورت پرنده سفیدی بر ناودان کعبه نشسته و او نخستین خلق خداوند است از نظر بیعت با آن حضرت- مرادم جبرئیل است- و بعد آن سیصد و سیزده نفر با او بیعت می کنند، پس هر کس که مانده در راه باشد در آن ساعت می رسد، و کسی که [درگیر راه نشده باشد ]از بستر خود ناپدید می شود و این همان فرمایش امیر المؤمنین علیه السّلام است که می فرماید: «آن گمشدگان از بسترهایشان» و نیز همان فرمایش خدای عزّ و جلّ است اسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ
- الآیه: «در نیکیها پیشی بجوئید هر کجا که باشید خداوند همگی شما را باز می آورد» آن حضرت فرمود: خیرات همان ولایت ما خاندان است».
7- أبان بن تغلب از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:
«خداوند در آینده سیصد و سیزده [مرد ]را در مسجدی [در ]مکّه بر می انگیزد، و اهل مکّه می دانند که آنان از پدرانشان و اجدادشان زاده نشده اند (یعنی اهل مکّه نیستند)، برای ایشان شمشیرهائی است که هزار کلمه بر آن نوشته شده، هر کلمه خود کلید هزار کلمه است، خداوند از هر سرزمینی باد را برانگیزد تا بگوید: این همان مهدی است که بر طبق حکم داود حکم می کند و به گواه نیاز ندارد».
8- ابو الجارود گوید:
امام باقر علیه السّلام فرمود: «اصحاب قائم سیصد و سیزده مرد از فرزندان عجم هستند که پاره ای از آنان در روز میان ابر برده می شود و نام خودش و نام پدرش و نسبش و خصوصیّاتش شناخته می شود، بعضی از آنان در بسترش خفته باشد و بدون قرار قبلی در مکّه با او دیدار کند».
9- ابو بصیر از امام باقر علیه السّلام روایت کرده که:
«قائم» علیه السّلام در میان گروهی به عدد اهل بدر- سیصد و سیزده تن- از ثنیّه (گردنه) ذی طوی پائین می آید تا آنکه پشت خود را به حجر الأسود تکیه می دهد و پرچم پیروز را به اهتراز در می آورد». علیّ بن أبی حمزه گوید: من این را به موسی بن جعفر علیهما السّلام عرض کردم، فرمود:
«کتاب منشور»
یعنی این اعلامیه ای است پخش شده.
10- حکیم بن سعد گوید:
شنیدم علیّ علیه السّلام می فرمود: «همانا یاران قائم همگی جوانند و پیر در میانشان نیست مگر به اندازه سرمه در چشم یا به قدر نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه نمک است».
11- علیّ بن أبی حمزه گوید:
امام صادق علیه السّلام فرمود: «در همان میان که جوانان شیعه بر بامهایشان خفته اند ناگاه در یک شب بدون قرار قبلی [به صاحب خود ]می رسند و صبح در مکّه هستند».
12- سلیمان بن هارون عجلیّ گوید:
شنیدم امام صادق علیه السّلام می فرمود: «همانا صاحب این امر یارانش برای او نگهداری شده اند، اگر همه مردم نیز از بین بروند خداوند یارانش را به او می رساند، و آنان همان کسانی هستند که خدای عزّ و جلّ فرموده: فَإِنْ یَکْفُرْ بِها هؤُلاءِ- الآیة «اگر اینان بدان کافر شوند پس به تحقیق ما گروهی را که بدان کافر نیستند بر آن موکّل کرده ایم» و باز آنان همان کسانی هستند که خداوند در باره آنان فرموده: فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ- الآیة «خداوند به زودی گروهی را خواهد آورد که آنان را دوست می دارد و آنان نیز او را دوست می دارند، در برابر مؤمنان فروتن و در برابر کافران با عزّت و قائم علیه السلام آمده است، و آنچه از روایات راجع به زمانی که امر امامت به آن حضرت واگذار می شود رسیده است)
درشتخو و سختگیر هستند».
13- ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود:
«همانا اصحاب طالوت به رودی که خدای تعالی فرمود: مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ- الآیة «به زودی شما را به رودی خواهیم آزمود» مورد آزمایش قرار گرفتند، و اصحاب قائم علیه السّلام نیز به همانند آن آزمایش مبتلا خواهند شد» (لفظ آیه إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ است).