عربستان و آغاز درگیریهای پیش بینی شده در روایات

 آیا اختلاف بنی عباس از علائم حتمیه است؟

 در کتاب "تاملی در نشانه های ظهور" ( که دو سال بعنوان بهترین کتاب حوزه برگزیده شد) به قلم نصرت الله آیتی از کتابهای موسسه آینده روشن که با مرکز تخصصی مهدویت همسو و همفکر است  ( هرچند در این کتاب برخی نشانه های مهم زیر سئوال رفته و ضعیف نشان داده شده  و از سوی دیگر به برخی مطالب کم اهمیت بیش از اندازه پرداخته شده است)  روایاتی از امام صادق(ع) ذکر گردیده است که اختلاف بنی عباس را از محتومات و علائم حتمیه می داند.

 همچنانکه می دانیم علائم حتیمه علائمی هستند که قریب به اتفاق روایات ، وقوع آنها را حتمی دانسته و زمان وقوع آنها را در آستانه ظهور ذکر می نمایند.

 گزیده ای از بخش پایانی کتاب "تاملی در نشانه های ظهور" :

  اختلاف بنی‌عباس

 ابوحمزه ثمالی در روایتي معتبر، از امام صادق(ع) مي‌پرسد:

 ان ابا جعفر کان یقول: أن خروج السفیانی من الامر المحتوم. قال لی: نعم و اختلاف ولد العباس من المحتوم و قتل النفس الزکیه من المحتوم ...؛

 امام باقر(ع) پیوسته می‌فرمود: قیام سفیانی از امور حتمی است. امام صادق(ع) فرمودند: آری، همین‌طور است و اختلاف فرزندان عباس از محتومات است و کشته شدن نفس زکیه از محتومات است ... .

 در حدیث دیگری از آن حضرت چنین روایت شده است:

 اختلاف بني العباس من المحتوم و النداء من المحتوم و خروج القائم من المحتوم... ؛

 اختلاف بنی‌عباس از محتومات است و ندا از محتومات است و خروج قائم از محتومات است.

 ابوحمزه ثمالی در حدیث مرسلۀ دیگری می‌گوید: از امام باقر(ع) پرسیدم خروج سفیانی از محتومات است؟ فرمودند:

 نعم، والنداء من المحتوم، و طلوع الشمس من مغربها محتوم، و اختلاف بني العباس في الدولة محتوم، و قتل النفس الزكية محتوم، و خروج القائم من آل محمد محتوم ... ؛

 آری، و ندا از محتومات است و طلوع خورشید از مغرب از محتومات است و اختلاف بنی‌عباس بر سر حکومت از محتومات است و کشته شدن نفس زکیه از محتومات است و خروج قائم آل محمد از محتومات است... .

 همچنین روایات موثق دیگری در این زمینه وجود دارد :

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ قَالَ‏ حَدَّثَنِي ابْنُ أَبِي‏يَعْفُورٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَمْسِكْ بِيَدِكَ هَلَاكَ الْفُلَانِيِّ اسْمُ رَجُلٍ مِنْ بَنِي الْعَبَّاسِ‏ وَ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ وَ جَيْشُ الْخَسْفِ وَ الصَّوْتُ قُلْتُ وَ مَا الصَّوْتُ أَ هُوَ الْمُنَادِي فَقَالَ نَعَمْ وَ بِهِ يُعْرَفُ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ ثُمَّ قَالَ الْفَرَجُ كُلُّهُ هَلَاكُ الْفُلَانِيِّ مِنْ بَنِي الْعَبَّاس‏( للنعماني)، النص، ص: 258)

ابن أبى يعفور گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: «هلاك فلانى [- نام مردى از بني عبّاس-] را با دستت داشته بشمار و خروج سفيانى را، و كشته شدن نفس زكيّه را، و سپاهى را كه در زمين فرو مى‏روند، و آن آواز را، عرض كردم: آواز چيست آيا همان نداكننده است؟ پس فرمود: آرى و صاحب اين امر بدان وسيله شناخته مى‏شود، سپس فرمود: فرج كامل در نابودى فلانى [از بني عبّاس‏] است».

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْسُ بْنُ هِشَامٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَبَلَةَ عَنْ أَبِيهِ‏ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الصَّامِتِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا مِنْ عَلَامَةٍ بَيْنَ يَدَيْ هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ بَلَى قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ هَلَاكُ الْعَبَّاسِيِّ وَ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ الصَّوْتُ مِنَ السَّمَاءِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَخَافُ أَنْ يَطُولَ هَذَا الْأَمْرُ فَقَالَ لَا إِنَّمَا هُوَ كَنِظَامِ الْخَرَزِ يَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً. الغيبة( للنعماني) ؛ النص ؛ ص263)
 

(خبر داد ما را احمد بن محمّد بن سعيد او گفت: حديث كرد ما را قاسم ابن محمّد او گفت حديث كرد ما را عبيس بن هشام او گفت: حديث كرد ما را عبد اللَّه ابن جبلة از پدرش و او از محمّد بن صامت و او از):

ابى عبد اللَّه (امام صادق) عليه السّلام گويد: بآن حضرت عرض كردم: هيچ نشانه‏اى در پيشاپيش اين كار نيست؟ فرمود: چرا. عرض كردم: چيست آن نشانه؟

فرمود: نابودى عبّاسى و خروج سفيانى و كشته شدن نفس زكيّه و فرو رفتن زمين در بيداء و صدائى از آسمان، عرض كردم: فدايت شوم ميترسم كه اين كار بطول انجامد؟

فرمود: نه، آن مانند رشته منظّمى بدنبال هم خواهد بود.

 حال روشن است که اگر آل سعود همان بنی عباس روایات باشد و ملک عبدالله نیز عبدالله ذکر شده در روایات باشد ، ما تا چه اندازه به ظهور نزدیک شده ایم.

البته واضح است که نمی توان به صورت قطعی در این زمینه اظهار نظر کرد اما حتی احتمال این امر عظیم نیز خود امری بسیار عظیم است و آمادگی هرچه بیشتر شیعیان را می طلبد.

مطمئنا تحولات آتی عربستان ، یمن ، شام و ... پرده از بسیاری از اسرار برخواهد داشت.