توهین بزرگ به پیامبر(ص) در شبکه ماهوراه ای +فیلم

وقتی بنده دنیا شدی برای رسیدن به آن همه چیز را زیر پا خواهی گذاشت از فطرت خدادادی گرفته تا واقعیت های و رخدادهای تاریخی که همگان دیده، ثبت و ضبط کرده اند.

 

 

و این حال و روز دست اندرکاران شبکه های فارسی زبان وهابی است. کسانی که برای خوش خدمتی به اربابان خود به هرکاری دست می زنند تا بلکه بتوانند چهره آبا و اجداد اربابانشان را تطهیر کنند.

 

 

آخرین تحریف تاریخی کارشناس شبکه وهابی نور، با توهین به رسول الله صلی الله و آله و سلم همراه بود.

 

 

او برای توجیه جنایت "بستن آب" بر روی زن و بچه کاروان اهل بیت(ع) در کربلا به گفته شخصی دروغگو(1) استناد کرده و عنوان داشت:« بستن آب در جنگ به نظر می رسد که کار نادرستی نیست، خود پیامبر[صلی الله علیه و آله و سلم] آب را بر مشرکین در جنگ بدر بست، برای اینکه  دشمن را تحت فشار قرار بدهد[!]»

 

 

 به کار بردن کلمه «بستن آب» در جنگ بدر نه درباره مسلمانان، و نه درباره کافران صحیح نیست؛ چون موقعیت جغرافیایی منطقه بدر به گونه ای بود که نه کفار و نه مسلمانان نمی توانستند آب را به روی یکدیگر ببندند.

 

 

از سوی دیگر در جنگ بدر بستن آب به روی کافران مطرح نبود و امکان نداشت؛ چرا که مسلمانان با آن تعداد کم و با امکانات ناچیز چگونه می توانستند نیرو های دشمن را در سایه بستن آب، از پای در آورند.

 

 

و این گونه رفتارها نه تنها از پیامبر که اسوه خُلق عظیم است بلکه از جوانمردی اعراب جاهلیت آن زمان نیز به دور بود.

 

 

 

اصل ماجرا

در کتاب‌های تاریخی آمده که یکی از اصحاب به نام «حباب بن منذر» پیشنهاد کرد که سپاه اسلام، در کنار نزدیک ترین چاه به محل استوار دشمن، مستقر شود و چاه‌های دیگر را از بین ببرد . بر سر چاهی که فرود آمده‌اند، حوضی بسازند و پر از آب کنند. آن گاه با دشمن بجنگند و نگذارند دست آن ها به آب برسد.(2) و این در حد یک پیشنهاد بود و ماند.

 

 

سایر دلایل برای رد این دروغ

اما از نظر ما این روایت به دلایل زیر، نمی‌تواند معتبر باشد:

1)در مکانی که کفار قریش، مستقر شدند، «عُدْوَةُ القُصْوى» (قسمت بالا) آب یافت می‌شد.

2)کفّار قریش، زودتر از مسلمانان، وارد منطقه بدر شدند . منطقی نیست آنان در جایی استقرار یابند که آب نباشد و اجازه بدهند که دشمنان آنان، در جایی که چاه‌های آب است، استقرار یابند.(3)

 

3) ابن اسحاق نقل می‌کند که چون مشرکان به سوی حوضی که مسلمانان درست کرده بودند، رفتند، پیامبر فرمان داد که بگذارید از آب استفاده کنند.(4)

4)جلوگیری از استفاده دشمن از آب، با اخلاق و سیره پیامبر و مبانی اسلام، منافات دارد.

5) روایت مذکور، مرسل است . فقط نام برخی از راویان در سند ذکر شده است.(5)

 

 

 

 

---

^{پی نوشت‌ها:}

^{1) روایت مورد استناد این کارشناس را محمد بن حُمَید (ابن حمید)، ابو عبدالله رازی متوفای سال 248 هجری( سير أعلام النبلاء، ذهبي، ج 11، ص 506، چاپ: 1413 - 1993، ناشر: مؤسسة الرسالة، بيروت، لبنان.) از سلمه بن فضل رازی ابرش، متوفای سال 191 هجری(همان، ج 9، ص 50) نقل کرده است. بیش تر رجال‌ شناسان محمد بن حمید را موثق ندانسته اند. برخی او را دروغگو به حساب آورده‌‌اند.(همان، ج 11، ص 503 ـ 505) همچنین سلمه بن فضل را برخی چون نسائی ضعیف شمرده و بخاری درباره وی می‌گوید: احادیثی که نقل کرده، مورد انکار عالمان قرار گرفته است.( همان، ج 9، ص 50؛ لسان المیزان، ابن حجر، ج 3، ص 70، سال چاپ: 1390 - 1971 م، ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، لبنان)}

^{2) تاريخ طبرى، محمد بن جرير، ج‏3، ص957، ترجمه ابو القاسم پاينده، تهران، اساطير، چ پنجم، 1375ش؛ کامل ابن اثیر، ج 2، ص 122، 1386 - 1966م، ناشر: دار صادر للطباعة والنشر، دار بيروت للطباعة و النشر؛ بلاذری؛ الطبقات‏الكبرى، محمد بن سعد كاتب واقدى، ج‏4، ص 478، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، انتشارات فرهنگ و انديشه، 1374شُ}

^{3)جعفر مرتضى، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ج 5، ص 2910تا293، ناشر دار الحديث، چاپ اول، 1385 ش}

^{4)سیره ابن هشام، ج 2، ص 234؛‌ کامل ابن اثیر، ج 2، ص 123}

^{5)تاریخ طبری}