آیه‎ای که امام زمان(عج) هنگام تولد خواند

(بسم الله الرحمن الرحیم)

زمان ولادت و یا شهادت اهل‎بیت(ع) همواره نقطه آغاز بزرگ‎ترین تحولات بشری بوده است که می‎تواند حاوی درس‎های فراوانی باشد؛ زیرا پیام‎هایی که در این مقطع حساس از زندگی امامان(ع) صادر می‎شود حاوی معانی و مفاهیم پربارتری است. از جمله این مقاطع حساس مربوط به ولادت امام زمان (عجل ‌الله تعالی فرجه) است که حضرت در آغوش پدر بزرگوارشان امام حسن عسگری(ع) به تکلم در آمدند و در اولین کلامشان آیه‎ای از قرآن تلاوت کردند.

حکیمه(س) در این باره می‎گوید: [بعد از آنکه امام زمان(عج) به دنیا آمد] دیدم ولىّ خدا صلوات اللَّه علیه سجده می‎کند. او را برداشتم و در دامن خود گذاردم دیدم پاک و پاکیزه است. ابومحمد [امام حسن عسگری(ع)] صدا زد عمه! فرزندم را بیاور! او را نزد پدرش بردم. حضرت نور دیده‎اش را گرفت و زبان مبارک بر وى چشمهاى او مالید تا دیده گشود، سپس زبان در دهان و گوش‏هاى طفل نهاد و او را در دست چپ گذارد و بدین گونه ولىّ خدا در دست پدر نشست. آنگاه دست بر سر او کشید و فرمود: فرزند! بقدرت الهى با من سخن بگو!

آن نوزاد عزیز گفت: «اعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ‏، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُون‏؛ و خواستیم بر کسانى که در آن سرزمین فرو دست شده بودند منّت نهیم و آنان را پیشوایان [مردم‏] گردانیم، و ایشان را وارث [زمین‏] کنیم و در زمین قدرتشان دهیم و [از طرفى‏] به فرعون و هامان و لشکریانشان آنچه را که از جانب آنان بیمناک بودند، بنمایانیم.» (القصص5 و 6) آنگاه بر پیغمبر اکرم صلى اللَّه علیه و آله و امیر مؤمنان و همه ائمه تا پدرش درود فرستاد. (الغیبة طوسی، ص184)

بله؛ امام زمان(عج) یکی از آیات مربوط به وعده خداوند نسبت به مکنت دادن مستضفان در زمین و نابودی فرعونیان را تلاوت کرد.