روایت امام صادق(ع) از ویژگی های یاران امام زمان(عج)

(بسم الله الرحمن الرحیم)

اوج کمال انسان در بندگی و خاکساری در پیشگاه خداوند است. پیامبران و امامان به عنوان برترین انسان ها بیش از دیگران اهل نیایش و تهجّد و شب زنده داری و نماز و عبادت بودند. لذا پیروان راستین «خط انبیاء» نیز باید اینگونه باشند.

منتظران واقعی حضرت مهدی علیه السلام هم باید از این روحیه و اعمال برخوردار باشند تا محبوب خدا و رسول(ص) و امام عصر قرار گیرند، چرا که مولایشان هم اینگونه است.

در اوصاف یاران حضرت مهدی علیه السلام، امام صادق علیه السلام می فرمایند: «رجالٌ یناموُن اللَّیلَ، لَهُم دویٌ فی صلاتِهم کَدَوِی ِ النَّحل ِ، یَبیتونَ قیاماً علی اطرافِهِم و یُصبِِحونَعلی خُیولهم، رُهبانٌ بِاللَّیل ِ، لُیوثٌ بالنَّهار...؛ آنان شب زنده دارند، در نمازشان زمزمه ای دارند همچون صدای زنبوران در کندوها، شب ها به عبادت می ایستند و روزها سوار بر اسب ها (دنبال جهاد و تلاش)اند، زاهدان شب اند و شیران روز» (1)

این اوصاف در مردان الهی دیده می شود. امیرالمومنین علیه السلام نمونه بارز این صفات است. امامان ما همه اهل دعا و تهجد و اشک و آه شبانه و تلاش روزانه بوده اند. سیره عبادی پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام آکنده از عبادت ها و نمازها و سجدهای طولانی و قنوت های بلند است. عبادت با حال و با خضوع و خشوع  و دور از کسالت و بی حالی و خالی از ریا و خودنمایی، انسان را محبوب خدا می کند.

امیرالمومنین امام علی علیه السلام می فرمایند: «إذا أحَبَّ اللهُ عَبداً اَلهَمَهُ حُسنَ العِبادة؛ هر گاه خداوند بنده ای را دوست داشته باشد، عبادت نیکو را به او الهام می کند.» (2)

و از پیامبر خدا صل الله علیه وآله نقل شده است: «برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد وبا آن هم آغوش شود و عبادت را قلباً دوست بدارد و با جسم و بدن به آن بپردازد و خود را برای عبادت و پرستش، خالی و فارغ سازد و نسبت به سختی و راحتی دنیا بی خیال باشد.» (3)

کسی دوستدار عبادت می شود که عشق به خدا و آخرت داشته باشد و با معرفت و محبتی که نسبت به خدا دارد از عبادت خویش لذت ببرد و شب از بستر نرم و گرم برخیزد و در حالی که دیگران در خواب ناز خفته اند، او به درگاه خدا بایستد و نماز بخواند و به سجود افتد و قرب و کمال جوید.

سستی در عبادت و نماز و بی حالی در دعا و نیایش، نشان ضعف ایمان است. به فرموده رسول خدا صل الله علیه وآله: «آفَةُ العِبادَةِ الفَترةٌ؛ آفت عبادت سستی و تنبلی است.» (4)

بخشی از اوقات روزانه یک مسلمان باید به ارتباط با پروردگار از طریق دعا و نماز و عبادت و تلاوت بگذرد، تا لحظات عمرش روشن و سرشار باشد. حضرت مهدی علیه السلام نماز را یکی از راه های غلبه بر شیطان دانسته و می فرمایند: «ما اُرغِمَ اَنفُ الشّیطان ِبِشیءٍ اَفضَلُ مِنَ الصَّلاةِ، فَصَلِّها و اَرغِم انفُ الشّیطان ِ؛ به هیچ چیز برتر از نماز، دماغ شیطان به خاک مالیده نمی شود. پس نماز بخوان و دماغ شیطان را به خاک بمال.» (5)

تقویت رابطه با خدا با نماز و عبادت سلطه ابلیس را از بین می برد و ما را مصون می سازد.    

پی نوشت ها:   

1. بحارالانوار ج 52، ص 308

2. غررالحکم، حدیث 4066  

3. اصول کافی، ج2، ص 83

4.تحف العقول، ص6 

5.موسوعة سیرة اهل البیت، ج 35، ص 85

*برگرفته از «زندگی مهدوی، اخلاق و اوصاف منتظران» نوشته جواد محدثی