ابن تيميه و تقسيم بندي اديان

ابن تيميه مي&rlmگويد: كساني كه به دين اسلام پايبند نيستند، دو دسته&rlmاند؛ يا كافرند يا منافق و مردم پس از هجرت پيامبر (ص) تاكنون سه طبقه هستند: »مؤمن، منافق وكافر«. سپس او خون غيرمومن (منافق و كافر) را حلال شمرده و حتي در اين راه دسته ديگري از مسلمانان مانند شيعيان دوازده امامي را كه از شيوه و روش فهم او از اسلام پيروي نمي&rlmكنند، نيز در زمره منافقان و كافران قرار مي&rlmدهد.  ابن تيميه از نظر شرعي، قتل و سلب و اغتصاب و مصادره اموال و آزار زنان و كودكان و... را حلال اعلام مي&rlmكند. اما در مورد مسلمانان مانند شيعه بر سب ابن تيميه، كفر آنها بزرگ&rlmتر و گناه آنها عظيم&rlmتر از كفار اصلي  است و بنابراين مجازات آنها هم شديدتر از مجازات كفار اصلي است. 

 به هر حال اين برداشت فكري، نه براي فكر و نه براي فرهنگ و تمدن احترامي قايل نيست