ولادت حضرت زینب سلام الله علیها

خانواده پیامبر صلی الله علیه و آله و ده هزار مسلمان دیگر، با شوق و مراقبت کامل، منتظر شنیدن مژده ولادت طفلی هستند. دلها از محبت نسبت به مادر طفل سرشار و زبانها به دعای وی در گردش است. زهرا سلام الله علیها دختر پیامبر صلی الله علیه و آله، پس از آنکه با زادنِ حسن و حسین علیهم السلام، دو چشم پدر را روشن ساخته، طفل دیگری در خاندان نبوت می زاید.

لحظات انتظار به پایان رسید و کسانی را که در انتظار ولادت طفل به سر می بردند مژده داد، که فاطمه سلام الله علیها دختری زاییده است و پیامبر صلی الله علیه و آله او را زینب نامید، به اذن خداوند.

با ولادت زینب سلام الله علیها بانگ شادی از مردم مدینه برخاست. مدینه شهری است که پیغمبر صلی الله علیه و آله پس از سیزده سال کوشش و مجاهدت و تحمل نا ملایمات، به خاطر بلندی نام دین خود، به آن شهر پناه آورده و مردم این شهر او و اصحاب وی را پناه داده اند و در احترام و اکرام ایشان فرو گذاری نکرده اند. پیغمبر صلی الله علیه و آله چنانچه زنده بود، این اکرام را از خاطر دور نداشت و مردم مدینه را انصار خویش نامید.

سال ششم هجرت، در پنجم جمادی الاول، زینب سلام الله علیها، دختر علی علیه السلام به دنیا آمد که در صلب شریفترین و پاکیزه ترین مولودی است که قریش به خاطر دارد.

مادر او زهرا سلام الله علیها گرامی ترین دختران پیغمبر صلی الله علیه و آله و در خوی و سرشت شبیه ترین آنها، به اوست. پدر زینب علی بن ابیطالب علیه السلام پسر عم و وصی پیامبر صلی الله و آله و نخستین کسی که به دین اسلام گروید. جد پدری او پیغمبر صلی الله علیه و آله و جد مادری او خدیجه سلام الله دختر خویلد نخستین از مادران مؤمن، و نزدیکترین و عزیزترین زن پیغمبر صلی الله علیه و آله در حیات و ممات اوست.

جد پدری زینب سلام الله علیها، ابوطالب بن عبدالمطلب عموی پیغمبر صلی الله علیه و آله و به جای پدر اوست. جده زینب فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف، زن ابوطالب عموی پیغمبر صلی الله علیه و آله است. جد اعلای پدر و مادری وی عبدالمطلب بن هاشم، امین کعبه و مهماندار و سیراب کننده حاجیان است که این میراث را از پدران خود به ارث برده و خدا او را از شر ابرهه که برای خرابی مکه آمده بود محفوظ داشت.

مورّخین می گویند: هنگام ولادت زینب سلام الله علیها خبر فاجعه کربلا و مصیبتی که این نوزاد در آن واقعه خواهد دید، شایع شده بود و گویند علی علیه السلام، سلمان فارسی را که برای تبریک نزد او آمده بود، از این ماجرا آگاه ساخت.

می گویند روزی آیاتی از قرآن کریم خواند و تفسیر آن را از پدر خواست و در همان روز بود که علی علیه السلام دور نمایی از فاجعه کربلا به او نشان داد و بی نهایت متعجب شد که زینب سلام الله علیها در پاسخ فرمود:

پدر! می دانم. مادر مرا از این حادثه با خبر ساخت تا برای زندگی در چنان روز مهیّایم سازد. علی علیه السلام در مقابل این پاسخ سکوت کرد ولی دل او از فرط شوق و محبت نسبت به دختر خود می تپید.

چون موسم ازدواج زینب سلام الله علیها شد، علی علیه السلام کسی را که در حسب و نسب همدوش او بود، برای وی اختیار کرد. گروهی از نجیب زادگان و ثروتمندان بنی هاشم، طالب زناشویی با زینب سلام الله علیها بودند. ولی عبدالله بن جعفر، از همه سزاوارتر بود.

میوه این ازدواج مبارک چهار پسر است. علی، محمد، عون اکبر، عباس و دو دختر یکی ام کلثوم و ...

- طبری او را از زبان کسی که در حادثه خونین عاشورا دیده است، چنین وصف می کند: زنی مانند آفتاب درخشان بیرون شد، پرسیدم کیست؟ گفتند: زینب سلام الله علیها دختر   علی علیه السلام است. عبدالله بن ایوب انصاری که هنگام رسیدن وی به مصر (پس از قتل حسین علیه السلام) او را دیده است. می گوید: به خدا مثل پاره ماه بود و زنی را زیباتر از او ندیدم. در این وقت زینب سلام الله علیها، پنجاه و پنج ساله بود. زنی پیر وناتوان، زنی داغدیده و مصیبت زده! اما شخصیت زینب را باید از قدرت بیان و قوت منطق او فهمید.

سخنرانیهای وی در صحنه کربلا و در کوفه و مجلس یزید، او را چنانکه باید شناسانده، و در زیباترین هیکلی از شجاعت و سربلندی و جلال به ما نشان می دهد.

از یک سو هم زینب سلام الله علیها را می بینم که در لطف و مهربانی همانند مادر، و در دانش و پارسایی همتای پدر خویش علی علیه السلام بود. در برخی روایات است که او را علمی بود و زنان به قصد آموختن احکام دین، نزد او می رفتند. این صفات برجسته که برای هیچ یک از زنان معاصر او فراهم نشده است، زینب سلام الله علیها را از دیگران ممتاز ساخت. چنانچه او را عقیله بنی هاشم می گفتند و فرزندان وی را بنی عقیله گفته اند.

از کتاب شیر زن کربلا زینب سلام الله دختر علی علیه السلام