چرا ابلیس موفق‌تر از ملائکه به نظر می‌رسد!؟

حجت‌الاسلام فتح‌الله نجارزادگان نویسنده کتاب «مصاف بی‌پایان با شیطان» در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس در پاسخ به این سؤال که چرا طی کردن مسیر هدایت و عاقبت‌بخیری بسیار سخت‌تر از مسیر ضلالت و گمراهی است و اینکه چرا شیطان می‌تواند در یک آن، انسان را فریب دهد اما هدایت شدن یک فرد زمان بیشتری را می‌طلبد، گفت: تا یک مرحله و یک مرتبه‌ای از مسیر هدایت، کُند است و البته انسان حس می‌کند که کُند است.

وی اظهار داشت: وقتی انسان به درجه‌ای از کمالات انسانی دست پیدا کند همانند آهنی که آن را حرکت می‌دهیم تا به جاذبه آهن‌ربا برسد اینجا این آهنربا است که دیگر آن آهن را جذب می‌کند لذا انسان تا حدی حس می‌کند کار سخت و کُند است چه بسا اگر انسان مقاومت کند و دستورالعمل‌هایی که خداوند متعال و ائمه اطهار علیهم‌السلام برای هدایت بشر و برای طی کردن این مسیر کُند فرموده‌اند را انجام دهد وارد جاده اتوبان شده و در جاذبه الهی قرار می‌گیرد و در نهایت نجات پیدا می‌کند.

نویسنده کتاب «مصاف بی‌پایان با شیطان» تصریح کرد: وقتی انسان جذب جاذبه خداوند شد در واقع حس می‌کند که مسیر برای او هموار شده و به راحتی می‌تواند در برابر وسوسه‌های شیطان مقاومت کند اما در این مرحله هم باید دائماً اهل انابه و اهل رجوع به درگاه الهی باشد مبادا به خود ببالد و مغرور شود.

وی یادآور شد: بنابراین درست است کار شیطان سریع و حضور در هدایت، کُند! اما این کُندی و سختی تا یک مرحله‌ای است که بعد از آن انسان، احساس می‌کند انجام واجبات و ترک محرمات، بی‌اعتنایی به اهل دنیا تا اندازه زیادی برایش آسان می‌شود از این رو انجام تکالیف و دستورات الهی در ابتدا برای انسان، سخت بعد نرم و سپس آرام آرام لذیذ می‌شود.

نجارزادگان خاطرنشان کرد: انسان برای پایداری این حالت روحانی باید دائماً به خداوند متعال توجه داشته باشد تا به مدد الهی این مسیر سنگلاخ را طی کرده در جاده نرم و بعد در جاده اتوبان قرار گیرد؛ به طور مثال: شما پشت فرمان نشسته‌اید چند کیلومتری که از جاده می‌گذرد جاده سنگلاخ و خاکی است که پس از آن جاده شوسه قرار دارد که البته دست‌اندازهایی دارد اگر از این مرحله عبور کنیم وارد بزرگراه می‌شویم.

وی ادامه داد: مسیر هدایت هم همینطور است ابتدای آن سخت بوده و دارای سنگلاخ است و شیطان، کمین‌های متعدد می‌گذارد ولی اگر انسان مقاومت کند و این جاده را با توکل بر خداوند، با مقاومت سخت و اطاعت الهی در برابر معصیت بایستد به جاده شوسه می‌رسد یعنی دیگر مانند جاده قبلی سنگلاخ ندارد اما باز هم نمی‌تواند با سرعت از آن عبور کند لذا اگر انسان آن را نیز پشت سر گذارد به اتوبان می‌رسد در این مرحله دیگر شیطان اصلاً نمی‌تواند به بنده مؤمن دسترسی داشته باشد چون به قدری سرعت انسان بالاست که اصلاً  شیطان نمی‌تواند به او برسد.

نویسنده کتاب «مصاف بی‌پایان با شیطان» درباره اینکه از کجا بدانیم در کدام مرحله و یا کدام جاده قرار داریم، گفت: در نظر بگیرید که هنگام نماز است صدای اذان به گوش می‌رسد و شما مشغول انجام کاری هستید اگر دیدید نسبت به نماز اول وقت بی‌اعتنا هستید بدانید که در جاده سنگلاخ قرار دارید و خطر شدید است،  اگر دیدید می‌توانید کار خود را رها کنید و بروید نماز بخوانید اما اندکی وسوسه می‌شوید نسبت به اینکه اکنون بروید یا نروید و بعد از مدتی کلنجار رفتن با خود، می‌روید نماز بخوانید مشخص است که در جاده شماره دو هستید.

وی اظهار داشت: اما اگر هنگامی که اذان می‌گوید همه چیز را رها کنید و بسیار راحت بتوانید از همه مسائل چشم پوشی کنید به طور مثال فیلمی از تلویزیون در حال پخش است که علاقه زیادی به تماشای آن دارید اما با تلاقی آن با نماز اول وقت به راحتی آن را رها کرده و نمازتان را می‌خوانید و آن برنامه اصلاً جذابیتی برایتان در برابر نماز ندارد، بدانید در جاده اتوبان هستید.

* دو گامی که می‌تواند ما را از وسوسه‌های شیطانی محافظت کند

نجارزادگان در خصوص نحوه عملکرد ما درباره اینکه چگونه در مسائل شبهه‌ناک که تشخیص درستی یا نادرستی آنها به راحتی امکان پذیر نیست متوجه وسوسه شیطان شویم، گفت: روایات اسلامی می‌گوید شیطان ماهرتر از آن است که اگر بتواند به انسان تلقین کند که فعلاً تا اینجا گناه نیست و در واقع این همان وسوسه شیطان است در حالی که به ما سفارش شده هر جایی که شک و شبهه داری بایست و آن گام را بر ندار! مانند ساحل شنی که زیر پایمان پر از شن است اما با قدم گذاشتن به ساحل ممکن است هر آن، زیر پایمان خالی شود. یا اینکه خط قرمز لبه سکوی ایستگاه مترو را در نظر بگیرید که اگر فردی بر روی لبه سکّو راه برود و بگوید من حواسم هست و به خودم اطمینان دارم که نمی‌افتم بدانید اینجا شیطان است که به شما تلقین می‌کند از خط قرمز عبور کنید.

وی ابراز داشت: شیطان دائم با ما در همه جا درگیر است؛ در خواب و بیداری، در کوچه و در خانه، محل کار، دانشگاه و... ما باید با توکل بر خدا نسبت به چیزی که شبهه است جلوی آن بایستیم و از چیزی که حرام آشکار است دوری کنیم و همواره با گریه و انابه به درگاه الهی بگوییم خدایا کمکمان کن و ما را نجات بده و لحظه‌ای ما را به خود وامگذار که من از نفس شیطان درون می‌ترسم تا جایی که در جاده اتوبان قرار گیرید و شیطان متوجه می‌شود که اگر در شبهات بخواهد شما را فریب بدهد مسخره است.

نویسنده کتاب «مصاف بی‌پایان با شیطان» تصریح کرد: اگر می‌خواهیم فریب وسوسه‌های شیطان را نخوریم و در برابر او بایستیم باید اهل نماز اول وقت باشیم چرا که شیطان از اهمیت نماز با خبر است و می‌داند که اگر نماز ما را منهدم کند کار تمام است و مطمئن باشید اگر نماز اول وقت را جدی بگیرید پیروز این مبارزه خواهید بود اما اگر در نماز اول وقت جدی نیستید به خودتان اطمینان نداشته باشید و نکته دوم باید اهل سحر و نماز شب باشیم تا ببینید چطور خداوند شما را در جاده شوسه و سپس در اتوبان قرار خواهد داد و می‌بینید که چگونه همه چیز برای شما تغییر خواهد کرد و رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرد.