چرا برخی بدون اینکه دنبال منفعت خاصی باشند به کفار باج می‌دهند؟!

درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام ج56 - 94/11/15

حجت‌الاسلام پناهیان:

مقدمه اول: بعضی اوقات آدم دین خدا را یاری نمی‌کند چون به نفعش است، ولی آن وقتی که دین خدا را یاری نمی‌کند و به نفعش هم نیست، آنجا چه مرضی دارد؟!

مقدمه دوم: آن‌جایی که دین خدا را یاری نمی کنی و به ضررت هم هست، گناهش بیشتر است.

مقدمه سوم: هرجا فکر کردی گناه به نفعت هست، اشتباه کردی. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «خدا انسان را از هیچ چیز نهی نفرموده، مگر اینکه او را از آن بی‌نیاز کرده! مَا نَهَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ عَنْ شَیْ‏ءٍ إِلَّا وَ أَغْنَى عَنْه‏».(غرر/9573) گناه، انسان را از منافعش دور می کند. حتی از لذت بیشتر. در روایت دیگر میفرماید: «خدا به هیچ چیزی دستور نمی‌دهد، مگر اینکه انسان را در راه انجام آن کار کمک می‌کند؛ ما أمَرَ اللّهُ سُبحانَهُ بشی‏ءٍ إلّا و أعانَ علَیه‏»(غرر/9572)

نتیجه‌گیری:
خداوند می‌فرماید: «منافقان را بشارت ده که عذابى دردناک براى آنان است* همان کسانى که کافران را به جاى مؤمنانْ سرپرست و دوست خود می‌گیرند آیا عزت و قدرت را نزد آنان مى‏طلبند؟ یقیناً همه عزت و قدرت فقط براى خداست؛ بَشرِّ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لهَُمْ عَذَابًا أَلِیمًا* الَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَ یَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعًا(نساء/138و 139)

یکی از خصلت‌های منافقین، این است که دنبال عزیز شدن پیش کفار است. دنبال خنده کفار هستند. جامعه اسلامی را به کفار می‌فروشد که کفار به او لبخند بزنند. نه اینکه دنبال منفعت خاصی باشد، نه! بدون اینکه دنبال منفعت خاصی باشد؛ یک حس روانی دارد که میل دارد کفار تحویلش بگیرند، حال می‌کند. اما اگر مؤمن تحویلش بگیرد، حال نمی‌کند. 

آقا! اگر یک بی‌دین و ظالم شما را تحویل گرفت، باید به تو بربخورد، بگو: خب که چی؟! این لبخندی که به او می‌زنی، چه فایده ایی دارد؟! اما اگر مؤمن تحویل گرفت، خوشحال بشو. یکی از ویژگی‌های منافق که قرآن ذکر می‌کند این است که آبرو پیش کفار می خواهد. بعضی‌ها در انقلاب آبروی خودشان را از دست می‌دادند، تا پیش ضد انقلاب عزیز شوند.