امام باقر علیه السلام فرمود: مَنْ قَضی مُسْلِماً حاجَتَهُ قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ ثَوابُكَ عَلَی وَلا اَرْضی لَكَ ثَواباً دُونَ الْجَنَّهِ. (مستدرکالوسائل ج۱۲ ص۴۰۲) «هرکس حاجتی را برای مسلمانی برآورده کند و گره از مشکلش بگشاید خداوند متعال به او خطاب کند: ثواب و پاداش تو بر عهده من خواهد بود و غیر از بهشت به چیز دیگری راضی نمیشوم.»
در این حدیث پاداش برآورده کردن حاجت برادر مسلمان بهشت قرار داده شده است ولی معلوم است که این پاداش در صورتی است که فرد ما منت موجب ناراحتی برادر مسلمان خود نشده و عمل خود را تباه نکند. بنابراین باید در برآوردن حاجت دیگران تلاش کنیم ولی این نکته را دقت داشته باشیم که قرار است برآوردن حل مشکل و کمک به برادر مسلمان موجب خشنودی و رفع اندوه از وی شود نه اینکه با منت موجب اندوه و ناراحتی او را فراهم آوریم.