موانع ديدار امام زمان (عج)

در اين قسمت با توجه به سخنان ارزشمد امام عصر (عليه السلام) در توقيعات و تشرفات و همچنين حکايات نقل شده به بررسي موانع ديدار با حضرت مي‌پردازيم به اين اميد که با برطرف کردن اين موانع در زمره‌ي ديدار کنندگان ايشان قرار بگيريم.
شکي نيست که آسيب‌ها و موانع شناختي، هم‌چون عدم فهم دقيق از دين و جهالت، افراط و بي‌ثباتي در آن، اصلي‌تيرن موانع در راه خدمت خالصانه و ملاقات عارفانه‌ي حضرت ولي عصر (عليه السلام) مي‌باشد.
هم‌چنين يکي از بزرگ‌ترين موانع ديدار امام عصر (عليه السلام) وجود ضعف‌ها و رذايل اخلاقي در جان و نفس انساني است که گاه به شکل خلاف شرع و يا خلاف اخلاق از انسان بروز مي‌کند.
برخي از مهم‌ترين عواملي که سدّ راه وصال و موجب دوري از آن‌ محبوب دل‌ها است، عبارتند از:
در اين‌جا به بيان يکي از تشرفات معتبر مي‌پردازيم که در آن به چند مورد از موانع ديدار اشاره شده است:
علي بن ابراهيم بن مهزيار اهوازي يکي از شيفتگان ديدار حضرت مهدي (عليه السلام) بود که در عصر غيبت صغري، نوزده بار به قصد ديدار مولاي خود (حضرت مهدي (عليه السلام)) رنج سفر حج و درنورديدن بيابان‌هاي خشک و بي‌آب و علف عربستان را به جان خريد و سرانجام در بيستمين سفر توفيق ديدار حضرت نصيب او شد و آن حضرت به وي فرمودند:
«من شبانه روز چشم به راه تو بودم, چه شد که دير پيش ما آمدي؟» عرض کرد: مولاي من, کسي که مرا به سوي شما راهنمايي کند پيدا نکردم. حضرت فرمودند: «کسي را پيدا نکردي؟» آن‌گاه با انگشت به زمين کوبيدند و پس از لحظاتي فرمودند: «نه، اين‌طور نيست. دليلش اين است که شما به زياد کردن مال و اموال خود پرداختيد و به مؤمنان ضعيف, ظلم و ستم روا داشتيد و بين خود قطع رحم نموديد پس الآن چه عذري داريد؟» عرض کرد: هيچ جز توبه, توبه, بخشش و گذشت. آن‌گاه فرمودند: «اي پسر مهزيار، اگر استغفار و طلب آمرزش بعضي از شما براي برخي ديگر نمي‌بود، هر که روي زمين بود، غير از شيعيان خاص که کردارشان با گفتارشان همانند و مشابه است، هلاک مي‌شد.»1

---

• پي نوشت:
  

• 1 . سيد هاشم بحرانی، تبصرة الولی ممن رای القائم المهدی (عليه السلام)، رساله‌ی 46 .

• تنها راه