غفلت از یاد امام زمان(ع) موجب نزول بلایا

"مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت ‏اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى نویسد:
چون ما نمى‏ توانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏ باشد.

 

دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت
اینکه از درگاه خداوند بخواهی که تو را از فراموش کردن یاد آن حضرت محفوظ بدارد و خدای عز و جل بر تو نسبت به آن حضرت وظایف و آدابی قرار داده که جز با مداومت کردن بر یاد او از تو تحقق نمی پذیرد.

عبارتی است که از خود آن جناب از طریق شیخ عمری در کتاب کمال الدین به سند صحیح عالی روایت آمده که: "و ذکر آن حضرت را از یادمان مبر..." پس در این عبرت تدبر کن که چگونه از دعاهای مهم قرار داده شده و شیعیان دستور یافته اند در آن مکالمات شریف چنین سخن بگویند.

از این نکته غفلت منمای و در تمامی اوقات به ویژه مواقع استجابت دعا به درگاه خدای تعالی تضرع و زاری کن که به فراموشی یاد آن جناب دچار نشوی و دعا را تا به هنگام مبتلا شدن به آن تاخیر مینداز که در روایات رسیده از امامان در آداب دعا کردن آمده که: لازم است مومن پیش از آنکه بلا نازل شود به دعا کردن مبادرت ورزد.

و از خدای عز و جل مسئلت کن که تو را از گناهانی که مایه دچار شدن به فراموشی یاد امام تو می شود مصون و محفوظ بدارد که این امر شدیدترین و بزرگترین نقمت ها و محنت ها است و در بعضی از دعاهایی که از امامان روایت گردیده است چنین آمده: اللهم اغفرلی الذنوب التی تنزل النقم. بار خدایا بر من بیامرز گناهانی را که مایه نزول نقمت هستند.

و بدون تردید فراموش کردن یاد امام و غفلت نمودن از آن جناب نقمت و بلای بزرگی است که نقمت های دنیا و آخرت بر آن مترتب می گردد.