تربیت علی(ع) به تنهایی برای حقانیت پیامبر(ص) کافی است

حجت‌الاسلام محمدجواد حاج علی‌اکبری در چهل و دومین جلسه از سلسله جلسات شرح صحیفه سجادیه که در مسجد 72 تن مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی«سرچشمه» برگزار شد، به مناسبت فرارسیدن مبعث حضرت رسول(ص) گفت: نکته ویژه‌ای که در شب‌های پایانی ماه رجب بر آن تأکید می‌کنم این است که دعا در پرتو یاد پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت مکرم ایشان و توجه و توسل به مقام شامخ امیرالمؤمنین(ع) است. به یاد داشته باشید زیارت ویژه این ایام زیارت امیرالمؤمنین(ع) است.

وی در خصوص اهمیت روز مبعث گفت: خداوند در پاسخ به کسانی که به رسالت رسولش مشکوک بودند، در سوره رعد اینگونه پاسخ داده است: «وَ یَقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ کَفى بِاللَّهِ شَهیداً بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ» این آیه در خصوص مقام امیرالمؤمنین(ع) و نسبت ایشان با مبعث است. کافی است که خداوند و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند.‌ خداوند این شهادت را با شهادت کسی که نزد او «علم الکتاب» است، قرین می‌سازد؛ در تفسیر این آیه اقوال مختلفی از مفسرین اهل سنت و تشیّع نقل شده است مبنی بر اینکه مراد از «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ» شخص امیرالمؤمنین حضرت علی(ع)است. برای پیامبر تنها تربیت حضرت علی(ع) کافی است برای حقانیت او در دین. امیرالمؤمنین(ع) همان صراط مستقیم است و راه دیگری وجود نخواهد داشت. باید در این شب‌ها در دعاهای خود بخواهیم که حضرت ما را وقف آثار بعثت کرده و در نهایت در مسیر پرتوی امام عصر(عج) قرار دهد.

رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد به بیان شش نکته مهم در خصوص مبعث عنوان کرد: در این قسمت از جلسه قصد داریم شش نکته مهم را در خصوص مسئله مبعث بیان و مرور کنیم. اولین مورد در این قسمت خواستگاه، منشا و ریشه مبعث است. خواستگاه مبعث ذات مقدس الهی، حکمت، علت و عظمت خداوند است. این همان خبری است که در کلام بزرگان از آن به عنوان قاعده مطلق یاد شده است. عموم بعثت‌ها به یک گونه بوده اما در اینجا تکمیل و پایان می‌پذیرد. دومین نکته، جریان بعثت است. به نظر می‌رسد شیرین‌ترین نکته در این قسمت با بیان این آیه روشن می‌شود که می‌فرمایند: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» اوست که رسول خود را با هدایت و آیین درست فرستاد تا آن را بر همه ادیان چیره سازد، هر چند مشرکان را ناخوش آید. این آیه تجلی به چه کسی شده است. مبعوث کیست و مخاطب و واسطه چه کسی است. این شخص آخر همان شخص اول است که از ابتدای خلقت خورشید هر چه درخشیده از آینه تجلی او درخشیده است. این شخص کسی جز محمد مصطفی(ص) نیست. نکته سوم سند مأموریت بعثت و محتوای آن است. معجزه‌ای که هیچ مشابهی نداشته و خود تنها و یگانه است. این معجزه همان تجلی گاه لطف الهی است، در آن شمیم رحمت، ذکر و لطف حق به مشام می‌رسد.

این پژوهش‌گر حوزه دین در ادامه ضمن بیان نکات باقی مانده ادامه داد: نکته چهارم فلسفه بعثت و چرایی آن است. جلوه اجتماعی بعثت کلید واژه زیبایی دارد تا مردم را به اقامه قسط دعوت کند. چرا باید امام زمان(عج) آنقدر تاخیر برای ظهور داشته باشند، دلیلش این است که بشر باید به میدان بیاید. ظهور خود منتظر است و از بشر یاری می‌خواهد، چه کسی است که او را یاری کند. این همان فلسفه غیبت است.

 وی نکته پنجم و نکته فرعی را «معبوث علیه» یا همان مخاطب مبعث دانست و گفت: «تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَی عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا» متعالی و والا است آن که فرقان را بر بنده خود فرو فرستاد تا برای جهانیان اخطار کننده باشد. مبعث شامل منطقه، نژاد و یا قوم خاصی نیست بلکه مربوط به همه عوامل و همه ملل و تاریخ است و نکته دوم فرعی و در واقع نکته آخر این قسمت «مبعوث فیه» بوده است. پیغمبری با این خصوصیات حادثه‌ای با این عظمت برای چه گروهی رو به چه کسانی آغاز شده است، تا معجزه پیغمبر اکرم را بفهمیم. در چه زمانی و با چه مخاطبانی و در چه جهل خالصی صورت گرفته است.

سلسله جلسات «شرح صحیفه سجادیه» دوشنبه هر هفته قبل از نماز مغرب و عشاء در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی«سرچشمه» به نشانی: میدان بهارستان نرسیده به چهارراه سرچشمه، انتهای خیابان شهید صیرفی‌پور، برگزار می‌شود و شرکت در آن برای عموم علاقه‌مندان آزاد است.