غم فراق امام عصر از نشانه های دوستی آن حضرت

مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت ‏اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نویسد:

"چون ما نمى‏توانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."
 

اندوهگین بودن مومن از فراق آن حضرت
اینکه مومن از فراق و دور ماندن از آن حضرت اندوهگین و مهموم باشد و این از نشانه های دوستی و اشتیاق به آن حضرت است.
و دلیل بر اینکه این امر از نشانه های اهل ایمان است و در اوج حسن و برتری می باشد اخبار بسیاری است که از امامان معصوم روایت گردیده است.
روایاتی که حاکی است ازجمله نشانه های یک فرد شیعه آن است که در اندوه و حزن امامان محزون و اندوهگین باشد و تردیدی در این نیست که غیبت مولایمان حضرت حجت و آنچه از حزن ها و محنت ها بر آن حضرت و شیعیانش وارد می شود از بزرگترین و مهمترین علل حزن و اندوه امامان است.
از حدیث ابن ابی یعفور بر می آید: یکی از حقوق شخص مومن بر مومن دیگر آن است که به خاطر اندوه او اندوهگین گردد که بدون تردید این حق برای مولایمان حضرت صاحب الزمان بر تمامی افراد با ایمان ثابت است به طریق اولویت قطعی به این معنا که یعنی هر گاه افراد عادی از مومنین چنین حقی را دارا باشند امام و مولایمان که پیشوای آنان و رکن ایمان است به طور قطع سزاواری بیشتری در این حق برایش ثابت می باشد.
در جلد سوم بحار از امام صادق(ع) روایت شده است که همانا آنکه دلش به خاطر ما به درد آید البته روزی که ما را به هنگام مرگش دیدار کند خوشحال خواهد شد به طوری که آن خوشحالی و سرور پیوسته در دلش باقی خواهد ماند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر ما وارد گردد و به درستی که کوثر از دیدن دوستدار ما خرسند می شوند تا اینکه از انواع غذاها به او می چشاند که مایل نشود از کنار آن دور گردد....

 

• شبستان