الزامات راهبردهای رسانه‌ای در جامعه زمینه‌ساز ظهور

در ساده‌ترین تعریف رسانه را باید ابزار واسطی دانست که مسئولیت انتقال پیام را از منبع تولید به مخاطب و مصرف کننده پیام ایفا می‌کند و اگر به این مسأله کارکرد، سرعت انتقال، کیفیت انتقال، حجم انتقال، تنوع انتقال و گستره پوشش و انتقال را اضافه کنیم، به تدریج اهمیت این ابزار را می‌توان از نگاه قدرت ملی و گستره و توزیع آن در میان حکومت‌های جهان‌گرا بیان  کرد.

بسیاری از رسانه‌های قدرتمند جهانی از هات‌برد تا کارکرد ویکی لیکس که خود را در اختیار قدرت‌های بزرگ قرار داده اند، امروز بر بسط سیاست‌ها و منافع ایدئولوژیک استکباری اشتغال داشته و تلاش دارند تا با تمرکز بر سه عنصر کیفیت، حجم و تنوع پیام و اطلاعات تولید شده، رسانه‌ای جذاب و ماندگار را برای مخاطب فراهم آورده به گونه‌ای که گزینش اول و انتخاب نخستین مخاطب در زندگی باشد.

توجه به این موضوع که انسان‌ها پس از برخاستن از خواب صبحگاهی اولین اقدامشان چیست؟ چگونه است و چه باید باشد؟ تمامی رسانه‌ها در پاسخ به این سؤال به نیازسنجی و جمع‌آوری سلائق و مطالبات مشتریان خود پرداخته و سپس با درک نوع و شکل نیاز اطلاعاتی آنان، رسانه مربوطه را مشخص و در اختیار او می‌گذراند.

ساده‌لوحی است اگر بگوییم این رسانه هیچ هدف و رفتاری را مورد هدف خود قرار نمی‌دهد، زیرا رسانه تنها امکان کسب اطلاعات برای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در برنامه روزانه هر فرد است،‌ آنان که هر روز خود را بی‌نیاز از ارتباط می‌دانند، یا در مفهوم رسانه به خطا رفته‌اند و یا زندگی پوچ و خالی از هدف را پشت سر می‌گذارند.

برای انسان منتظر اولین ارتباط صبحگاهی رسانه نماز است که در پیام آن اظهار عبودیت، تقاضای توفیق و هدایت است. اگر این رسانه تبدیل شود به تماشای برنامه صبحگاهی سیمای جمهوری اسلامی ایران و یا فلان کانال موسیقی و برنامه نامناسب ماهواره‌ای به یقین بر اساس حجم، کیفیت و نوع ارتباط پیام انتقال داده شده تغییر خواهد کرد.

بر این اساس چگونه می‌توان رسانه های کشور را به سمتی هدایت کرد که انسان مسلمان در گزینه ارتباطی خویش رسانه‌ای را جستجو و اولویت بخشد که او را به سمت فلاح، خیر و تکامل پیش برد. چگونه می‌توان پیامی را طرح‌ریزی و دنبال کرد که رسانه‌های دینی قابلیت تجمیع و انتقال و پوشش‌دهی مناسب آن را داشته باشد؟ اگر انسان موحد و متدین را در زمان غیبت امام زمانش، انسان منتظر، مترصد ظهور، زمینه‌ساز و مهدوی بدانیم، پس کدامین بستر، ابزار، انگیزه، برنامه، مدیریت و فرآیند را برای پویایی و تحرک منجی یاور او باید تمهید کنیم؟

*الزامات راهبردی رسانه زمینه‌ساز

جدای از توجه به کارکردهای مدرن رسانه در جهان امروز، عدم توجه به مهارت و تخصص در تولید پیام‌های اخلاقی و معنوی در رسانه‌های جدید و بی توجهی به رسانه‌های ناب اسلامی همچون مسجد و منبر کاملا ًمشاهده می‌شود که موجب شده است هر دو قالب رسانه مدرن و رسانه‌های سنتی دینی در وضعیت سردرگمی و ابهام قرار گرفته و در معرض هجوم نرم دشمن قرار گیرند.

گفتمان رسانه‌ای کشور به اهمیت و گنجاندن ارکان فرهنگی که مبلغ و مروج کارکردهای دینی بی توجه است، بنابراین رسانه با تمایل به ساخت پیام‌های غیرواقعی و تشویش‌زا بیش از آنکه به توزیع و گسترش صداقت، روشن‌گری و اطمینان سنجی بیاندیشد، ضرورت امانت‌داری در خبر و برنامه‌ها را به کنار نهاده و با دنبال کردن نتیجه، تکلیف اصلی خود را به فراموشی سپرده است. لذا وقت عمده‌ای از کارکردهای غالب در گفتمان رسانه‌ای به تکذیب، تصریح، ابرام، اصرار، ترویج و یا تنذیر در رسانه رقیب و یا همراه می‌پردازد.

با این وجود رسانه مهدوی و زمینه‌ساز باید مبلغ خیر و فلاح، نشاط و سرور، تلاش و مجاهدت و ترسیم الگوهای مرجع و شاخص جامعه دینی باشد، امروز نشان مهدی‌یاور باید مدال افتخار هر مسلمان و مرجعی در تنظیم اهداف و کارکردهای اجتماعی جامعه دینی باشد، اگر این الگو فاقد جامعیت باشد، رسانه‌ها و پیام‌های رایج برخی اوقات الگوهای نشاط‌ساز اجتماعی و تهی از فلاح و معنویت و برخی اوقات تلاش گرانی غیر الهی و الگوهای غیر مردمی را به جای غایت‌های جامعه اسلامی نشانیده و تبلیغ می‌کند.

امروز توجه به رسانه‌های مرجع و ناب جامعه دینی در هجوم رسانه‌ای غرب به فراموشی سپرده و به کنار نهاده شده است، امروز رسانه‌های عمومی کشور وظیفه تربیت ولایی و دینی را کمتر در کارکرد خود اصل قرار داده‌اند و کانون‌ها و هسته‌های تربیت رسانه‌ای ظرفیت‌های و اصالت‌های خود را به فراموشی سپرده است، بازگشت و توجه به حفاظت از خانواده مسلمان و بزرگداشت و تعظیم آن مهمترین رسانه‌ای است که می‌توان تمامی پیام‌ها و عرصه‌های مهدوی را در خود جای دهد و از تمرکز مفرد پیام و رسانه در جامعه امروزین جلوگیری کند.