چگونه می توان وجود خداوند متعال را برای کودکان اثبات کرد؟!

اگر چشم انسان ضعیف است و قدرت دیدن هر چیزی را ندارد، این ایراد به چشم انسان وارد است؛ نه به چیزی که وجود دارد ولی دیده نمی شود. حال با توجه به این که چشم ما قدرت دیدن خداوند متعال را ندارد، می توان از راه های زیر برای شناساندن خداوند به کودک استفاده کرد.

اگر کودک قادر به کشیدن نقاشی است، از او بخواهید شکل یک انسان را به صورت کامل بکشد. بعد از او بخواهید که عقل یا روح انسان را هم بکشد و به شما نشان دهد. در این حالت می بینید که او اقرار به وجود عقل دارد، ولی نمی تواند آن را نشان دهد.

یا از او بخواهید شعله های آتش را برای شما نقاشی کند. سپس به او بگویید که عکس گرمای حاصل از شعله های آتش را هم کشیده و به شما نشان دهد.

بنابراین، از این طریق کودک متوجه می شود که اشیاء زیادی در اطراف او هستند که وجود دارند، ولی قابل دیدن نیستند و از آثار آنها می توان پی به وجود آن ها برد. خداوند متعال هم اگر چه با چشم ما قابل مشاهده نمی باشد ولی از طریق آثارش می توانیم پی به وجود او ببریم.

همچنین می توان اسباب بازی های کودک را جلویش گذاشته و به او گفت اسباب بازی هایت خود به خود درست شده اند؛ که یقینا او باور نمی کند و می گوید که حتما آنها توسط کسی ساخته شده اند.

آن گاه می توان از این مثال نتیجه گرفت، همان گونه که انسان برای همه مصنوعات دست خودش که بسیار ضعیف و ناقص هستند خالق و آفریننده ای قائل است، این جهان نیز خالقی حکیم دارد که همان خداوند متعال است.

• جام