نفرین امیرالمومنین(ع) در حق منکر ولایت

طبق روايات متعدد كه در تاريخ شيعه و اهل سنت آمده است، اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه (1) مردم را سوگند داد و فرمود: هر كه از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله شنيده است كه فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه ؛ هر كه من مولاى اويم اين على مولاى اوست»، برخيزد و شهادت دهد، دوازده نفر از انصار شهادت دادند، اما انس بن مالك كه حضور داشت، شهادت نداد.

 

 

امیرالمومنین عليه السلام به او فرمود: «تو چرا شهادت نمى دهى با اينكه تو هم شنيده اى آنچه اينان شنيده اند؟»

 

انس بن مالك بهانه آورد كه : پير شده ام و فراموش كرده ام.

 

حضرت به او فرمود: خدايا اگر دروغ مى گويد، او را به سفيدى يا پيسى مبتلا كن كه عمامه آن را نپوشاند.

 

ابو عميره راوى خبر گويد: خدا را شاهد مى گيرم كه انس را ديدم كه ميان دو چشمش سفيد شده بود به گونه اى كه هر قدر عمامه را پائين مى آورد پوشيده نمى شد و باز نمايان بود.(2)

گفتنی است اصل حديث يعنى سوگند دادن حضرت اميرالمومنین عليه السلام در سال 35 در كوفه به شاهدين حديث غدير به اينكه برخيزند و شهادت دهند از احاديث مشهور ميان شيعه و اهل سنت است و بزرگان اهل سنت آنرا مفصل ذكر كرده اند و علامه امينى تفصيل آنرا در الغدير ج 1 آورده است.

 

 

 

 

---

_{پی نوشت:}

_{1ـ در صحن قصر يا مسجد جامع كوفه.}

_{2ـ بحارالانوار، ج 42، ص 148، شرح ابن ابى الحديد، ج 4، ص 488 و ج 1، ص 361.}