جواب امام زمان(علیه السلام) به ابوالحسن محمد بن جعفر اسدى‏

طبرسى دراحتجاج از ابوالحسين محمد بن جعفر اسدى 1 روايت نموده كه گفت : در ضمن جواب مسائلى كه من از حضرت صاحب الزمان پرسيده بودم و محمد بن عثمان براى من فرستاد، مرقوم بود كه : و اما اينكه پرسيده‏اى كه ملكى در ناحيه شما وقف باشد آيا اگر صاحبش محتاج به آن شد مى‏تواند در آن تصرف كند يا نه؟ جواب اين است كه اگر هنوز آن ملك وقف شده تسليم متولى نشده ، صاحب ملك اختيار دارد كه امضاء خود را پس گرفته و آنرا باطل و تملك كند ولى اگر تسليم متولى وقف شد صاحب ملك نمى‏تواند در آن تصرف كند، خواه محتاج به آن باشد يا بى نياز از آن باشد.

 

و اما اينكه پرسيده‏اى كسانى كه در اموال ما كه در دست آنهاست بدون اجازه ما تصرف مى‏كنند و استفاده آنرا براى خود حلال مى‏دانند ؛ پس هر كس اينكار را بكند ملعون است و ما روز قيامت از وى بازخواست مى‏كنيم پيغمبر (ص) فرمود: هر كسى آنچه را كه پيش عترت من حرام است حلال بداند؛ بر زبان هر پيغمبر و مقربى ملعون است . پس هر كس حق ما را تضييع كند از جمله ستمگران محسوب است و مشمول لعنت پروردگار خواهد بود. چنانكه خداوند فرمود:الالعنة الله على الظالمين .
و اما اينكه پرسيده‏اى شخصى نماز مى‏گذارد و آتش و تصوير (عكس) و چراغ (روشن) مقابل وى قرار دارد، آيا نمازش صحيح است يا نه؟ چه كه مردم پيش از تو در اين خصوص اختلاف داشته‏اند، جواب اين است كه اگر نماز گذار از اولاد بت پرستان و آتش پرستان نباشد جايز است ولى اگر از اولاد بت‏پرستان و آتش پرستان باشد، جايز نيست رو بروى آنها نماز بگزارد7
و اما اينكه پرسيده‏اى املاكى در ناحيه شما وقف ما شده، آيا جايز است كسى آنرا آباد كند و بعد از كسى مخارجى كه برداشته بقيه مداخل آنرا بناحيه مقدسه ما بفرستد و اين كار را بحساب ثواب بردن و تقرب بسوى ما متحمل شود؟ جواب اين است كه هيچكس حق ندارد در مال كسى بدون اجازه صاحبش تصرف كند ، پس چگونه جايز است كسى در مال ما تصرف بكند؟ هر كس بدون اجازه ما اينكار را بكند، آنچه را كه بروى حرام بوده حلال دانسته ، و هر كس بدون اجازه چيزى از اموال ما را بخورد مثل اين است كه آتش در دل خود نهاده است ؛ و به زودى نيز به آتش جهنم درافتد.
و امام اينكه پرسيده‏اى راهگذرى از جنب درختان ميوه دارى كه وقف ما شده مى‏گذرد و از ميوه آن مى‏خورد آيا براى وى حلال است يا نه؟ جواب اين است كه خوردن آن براى راهگذر حلال و بردن با خود حرام مى‏باشد.
اين حديث را شيخ صدوق در كمال الدين بسنده ديگر هم از اسدى نقل كرده است 2.

---

_{پی نوشت:}

_{1- از وكلاى حضرت است .
2- زيرا ممكن است بت پرست‏زاده و كبرزادگان در حال نماز بياد عقايد پدران مشرك خود بيافتند و شرك در عبادت آنها رخنه كند و لطمه بر عقيده بى‏آلايش اسلامى آنها وارد سازد.
3- البته بايد دانست كه اين توقيع نيز تخليص شده است .}

_{منبع:مهدى موعود (ترجمه جلد سيزدهم بحار الانوار چاپ قديم)}