تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
احمد بن زیاد همدانىّ- رضى اللَّه عنه- به سند مذکور در متن از صفوان ابن یحیى روایت کرد که گفت: ابو قرّه دوست جاثلیق از من خواست که او را به مجلس حضرت رضا علیه السّلام ببرم. من در این باره اذن طلبیدم و حضرت علیه السلام فرمودند: او را بیاور. چون بر آن بزرگوار وارد شد، فرش زیر پاى آن حضرت را بوسید و گفت: رسم دین ما این است که با اشراف اهل زمان خود چنین رفتار کنیم، خداى شما را بسلامت دارد.
اکنون بفرمایید نظرتان را در باره فرقه اى که ادعائى دارد و فرقه دیگرى از غیر ایشان که خود به عدالت معرّفى شدهاند آنان را در ادّعایشان تصدیق میکنند. حضرت علیه السلام فرمودند: آنان حق ادعا دارند. مرد گفت: فرقه دوم ادعائى دارند، و شاهدى پیدا نمىکنند که آنان را تصدیق کند مگر از خودشان، اینان چه؟ حضرت علیه السلام فرمودند: حق ادعا بر آنها نیست.
مرد گفت: (اینک ما و شما)؛ ما ادّعا میکنیم که عیسى روح الله و کلمه اوست که به مریم القاء نمود، مسلمانان با ما در این ادّعا موافقند و ما را تصدیق مىکنند، ولى مسلمانان مدعى آنند که محمّد پیامبر و فرستاده خدا است و ما در آن ادعا تبعییتشان نمی کنیم. آنچه که ما در آن اجماع داریم بهتر است از آنچه که در آن اختلاف داریم.
حضرت علیه السلام پرسیدند: اسم تو چیست؟ گفت: یوحنّا.
حضرت علیه السلام فرمودند: اى یوحنّا ما به آن عیسى بن مریم و روح الله و کلمه اش ایمان داریم که به محمّد صلى الله علیه و آله ایمان داشته و مژده آمدن او را داده است و خود اقرار کرده باشد که بنده است و پروردگارى دارد، پس اگر آن عیسى که تو به او اقرار دارى این چنین نیست که به محمّد ایمان آورده باشد و اقرار به عبودیّت کرده و خدا را پروردگار خود بداند، ما از چنین عیسائى بیزاریم! پس کجا بر آن اجماع داریم؟
ابو قرّه برخاست و به صفوان بن یحیى گفت: برخیز! این مجلس ما را بىنیاز نکرد و ما به سود و نفع خود از آن بهره نبردیم.
منبع : عیون أخبار الرضا علیه السلام ج2 ص 230
مرد گفت: (اینک ما و شما)؛ ما ادّعا میکنیم که عیسى روح الله و کلمه اوست که به مریم القاء نمود، مسلمانان با ما در این ادّعا موافقند و ما را تصدیق مىکنند، ولى مسلمانان مدعى آنند که محمّد پیامبر و فرستاده خدا است و ما در آن ادعا تبعییتشان نمی کنیم. آنچه که ما در آن اجماع داریم بهتر است از آنچه که در آن اختلاف داریم.
حضرت علیه السلام پرسیدند: اسم تو چیست؟ گفت: یوحنّا.
حضرت علیه السلام فرمودند: اى یوحنّا ما به آن عیسى بن مریم و روح الله و کلمه اش ایمان داریم که به محمّد صلى الله علیه و آله ایمان داشته و مژده آمدن او را داده است و خود اقرار کرده باشد که بنده است و پروردگارى دارد، پس اگر آن عیسى که تو به او اقرار دارى این چنین نیست که به محمّد ایمان آورده باشد و اقرار به عبودیّت کرده و خدا را پروردگار خود بداند، ما از چنین عیسائى بیزاریم! پس کجا بر آن اجماع داریم؟
ابو قرّه برخاست و به صفوان بن یحیى گفت: برخیز! این مجلس ما را بىنیاز نکرد و ما به سود و نفع خود از آن بهره نبردیم.
منبع : عیون أخبار الرضا علیه السلام ج2 ص 230
حضرت رضا علیه السلام در اینجا نکته ای بسیار دقیق و عمیق را بیان فرمودند که این واژه ها نیستند که حجتند؛ بسیاری نام الله یا واژه عیسی و ... را بر زبان می رانند و ادعای اعتقاد به ایشان را دارند لیکن در واقع بت هایی در ذهن خود خلق کرده اند و به آنان اعتقاد دارند پس این تشابه اسمی دلیل بر تشابه اعتقادی نمی باشد. آنچه که مقبول خداوند یکتا می باشد اعتقاد به الله واقعی ، عیسی حقیقی ، محمد واقعی و ... علیهم السلام می باشد. عیسی ای که مسیحیان پولسی به آن معتقدند معجون و مخلوق ذهن انسان ست و غیر قابل فهم.
- لینک کوتاه این مطلب
»
پدرمهربان
تاریخ انتشار:25 آبان 1393 - 14:04
مطالب مرتبط...
نظر شما...
