تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
کسی که برای نماز خود اهمیّت قائل نباشد، آن را اوّل وقت اقامه نکند، با عجله و بدون تعقیبات بخواند، نباید انتظار داشته باشد، این نماز او را از شرّ شیاطین جنّی و انسی حفظ کند.
آیت الله مظاهری در ادامه دروس اخلاقی خود با بیان برخی از مستحّبات که تأکید فراوانی بر آن‌ها شده و مانع سقوط انسان می‌شوند، گفت: اولین مستحب طهارت است که، نظیر زره در جنگ می باشد؛ یعنی همان‌گونه که زره در جنگ و جهاد، حافظ انسان است، طهارت نیز در زندگی و در جهاد با شیاطین جنّی و انسی، حافظ او است.
ایشان افزود: دوّمین امر مستحبّ و البته در حدّ وجوب که مانع سقوط انسان می شود، نماز اوّل وقت است،اصل نماز، مانع سقوط انسان می شود، البته کسی که برای نماز خود اهمیّت قائل نباشد، آن را اوّل وقت اقامه نکند، با عجله و بدون تعقیبات بخواند، نباید انتظار داشته باشد، این نماز او را از شرّ شیاطین جنّی و انسی حفظ کرده و شفاعت او را بکند. چنین نمازی نه تنها در ممانعت از سقوط بی اثر است و از انحراف انسان جلوگیری نمی کند، بلکه عقوبات دنیوی و اخروی نیز در پی خواهد داشت.
این استاد اخلاق یادآور شد: آنچه در این مبحث توجه جدی می‌طلبد، اینکه نماز اوّل وقت با رعایت آداب و شرایط، مانع سقوط، تباهی و گمراهی انسان است. در واقع نمازی می تواند انسان را از گناه، فساد و فحشا نجات دهد که در اوّل وقت و دست کم با رعایت آداب ظاهری، پوشش مناسب و مؤدبانه و همراه با تعقیبات اقامه شود.
آیت الله مظاهری خاطرنشان کرد: بحث ما درباره ترک نماز نیست بلکه بحث اکنون، راجع به این است که بی‌اعتنایی به نماز، تند تند خواندن آن و بی‌توجّهی به وقت فضیلت آن، نمی‌تواند از انحراف آدمی جلوگیری کند و مورد مذمّت شدید قرآن کریم نیز واقع شده است: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ، الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ» همه معصومین«سلام‌الله‌علیهم» توجّه خاصّی به نماز، خصوصاً در اوّل وقت آن داشته‌اند. اهتمام ایشان به نماز اوّل وقت، میزان اهمیّت این موضوع را نزد آنان می‌رساند.
وی تصریح کرد: ائمّه اطهار«سلام‌الله‌علیهم» و پس از ایشان، بزرگان دین و علمای رببانی، به قدری برای نماز اوّل وقت ارزش و اعتبار قائل بوده‌اند که گویا اقامه نماز در اوّل وقت، واجب است. در حقیقت ترجیح کار دیگر بر نماز در اوّل وقت، به معنای بی‌اعتنایی به نماز و اعراض از این عبادت بزرگ است که قرآن کریم، نتیجه آن را سردرگمی، تشویش اذهان و غمّ و غصّه در دنیا و آخرت می‌داند: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى» کسی که به نماز اهمیّت ندهد، زندگی دنیوی او با پریشانی، غم و غصّه، نگرانی و اضطراب خاطر همراه خواهد بود و زندگی وی از نورانیّت و شادی خالی است. همچنین در آخرت به صورت کور وارد محشر می‌شود. اگر کسی انتظار شادی و سرور در زندگی را دارد، باید برای نماز اوّل وقت و نماز جماعت، اهمیّت قائل شود.
این استاد برجسته حوزه سوّمین مستحب از مستحبّاتی را که باعث عاقبت بخیری و مانع سقوط انسان می‌شود، انس با قرآن کریم دانست و گفت: ارتباط با کلام الهی فوق‌العاده مهم است و مانعی در برابر آفات و بلیّات دنیوی و اخروی است. همچنین انس با قرآن، انسان را از شرور جنّی و انسی محفوظ می‌دارد. بسیاری از مفسّرین، اعمّ از سنی و شیعه، راجع به خواص سور و آیات، روایات و مطالب بسیاری را نقل کرده‌اند که خواندن هر سوره، چه فواید و آثاری را دارد. به عنوان مثال اگر کسی یک مرتبه «آیة الکرسی» را بخواند، پروردگار عالم یک فوج از ملائکه را به عنوان حافظان او می‌فرستد. اگر دو مرتبه آیة الکرسی را بخواند، دو فوج از ملائکه مخافظ او خواهند بود و اگر سه بار آیة الکرسی را تلاوت کند، خداوند متعال به ملائکه خطاب می‌کند: شما بروید، من حافظ بنده‌ام هستم! اگر پروردگار عالم، حافظ انسان باشد، مسلّماً از سقوط محفوظ می‌ماند و خداوند در بن‌بست‌ها و مشکلات، او را یاری می‌کند.
وی تاکید کرد: آنچه در این بحث مورد نظر است، اینکه انس با قرآن، موجب محفوظ بودن انسان از خطرات گمراهی و انحراف است. رعایت قبله در هنگام خواندن قرآن، قرائت از روی مصحف و با وضو بودن در هنگام قرائت بسیار مفید و پسندیده است، امّا اگر هرکدام از این شرایط نیز نباشد، باز هرچه انسان بتواند قرآن بخواند و با آن کتاب نورانی مأنوس باشد، به‌جا و نیکو و اثر بخش است. حتی اگر انسان در راه یا در حال استراحت باشد، نباید فرصت انس و ارتباط با قرآن کریم را از دست بدهد.
ائمّه هدی«سلام‌الله‌علیهم» در موقعیّت‌های مختلف و در هر فرصتی به ذکر، دعا و خواندن قرآن مشغول بوده‌اند.
ایشان افزود: دوّمین امر مستحبّ و البته در حدّ وجوب که مانع سقوط انسان می شود، نماز اوّل وقت است،اصل نماز، مانع سقوط انسان می شود، البته کسی که برای نماز خود اهمیّت قائل نباشد، آن را اوّل وقت اقامه نکند، با عجله و بدون تعقیبات بخواند، نباید انتظار داشته باشد، این نماز او را از شرّ شیاطین جنّی و انسی حفظ کرده و شفاعت او را بکند. چنین نمازی نه تنها در ممانعت از سقوط بی اثر است و از انحراف انسان جلوگیری نمی کند، بلکه عقوبات دنیوی و اخروی نیز در پی خواهد داشت.
این استاد اخلاق یادآور شد: آنچه در این مبحث توجه جدی می‌طلبد، اینکه نماز اوّل وقت با رعایت آداب و شرایط، مانع سقوط، تباهی و گمراهی انسان است. در واقع نمازی می تواند انسان را از گناه، فساد و فحشا نجات دهد که در اوّل وقت و دست کم با رعایت آداب ظاهری، پوشش مناسب و مؤدبانه و همراه با تعقیبات اقامه شود.
آیت الله مظاهری خاطرنشان کرد: بحث ما درباره ترک نماز نیست بلکه بحث اکنون، راجع به این است که بی‌اعتنایی به نماز، تند تند خواندن آن و بی‌توجّهی به وقت فضیلت آن، نمی‌تواند از انحراف آدمی جلوگیری کند و مورد مذمّت شدید قرآن کریم نیز واقع شده است: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ، الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ» همه معصومین«سلام‌الله‌علیهم» توجّه خاصّی به نماز، خصوصاً در اوّل وقت آن داشته‌اند. اهتمام ایشان به نماز اوّل وقت، میزان اهمیّت این موضوع را نزد آنان می‌رساند.
وی تصریح کرد: ائمّه اطهار«سلام‌الله‌علیهم» و پس از ایشان، بزرگان دین و علمای رببانی، به قدری برای نماز اوّل وقت ارزش و اعتبار قائل بوده‌اند که گویا اقامه نماز در اوّل وقت، واجب است. در حقیقت ترجیح کار دیگر بر نماز در اوّل وقت، به معنای بی‌اعتنایی به نماز و اعراض از این عبادت بزرگ است که قرآن کریم، نتیجه آن را سردرگمی، تشویش اذهان و غمّ و غصّه در دنیا و آخرت می‌داند: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى» کسی که به نماز اهمیّت ندهد، زندگی دنیوی او با پریشانی، غم و غصّه، نگرانی و اضطراب خاطر همراه خواهد بود و زندگی وی از نورانیّت و شادی خالی است. همچنین در آخرت به صورت کور وارد محشر می‌شود. اگر کسی انتظار شادی و سرور در زندگی را دارد، باید برای نماز اوّل وقت و نماز جماعت، اهمیّت قائل شود.
این استاد برجسته حوزه سوّمین مستحب از مستحبّاتی را که باعث عاقبت بخیری و مانع سقوط انسان می‌شود، انس با قرآن کریم دانست و گفت: ارتباط با کلام الهی فوق‌العاده مهم است و مانعی در برابر آفات و بلیّات دنیوی و اخروی است. همچنین انس با قرآن، انسان را از شرور جنّی و انسی محفوظ می‌دارد. بسیاری از مفسّرین، اعمّ از سنی و شیعه، راجع به خواص سور و آیات، روایات و مطالب بسیاری را نقل کرده‌اند که خواندن هر سوره، چه فواید و آثاری را دارد. به عنوان مثال اگر کسی یک مرتبه «آیة الکرسی» را بخواند، پروردگار عالم یک فوج از ملائکه را به عنوان حافظان او می‌فرستد. اگر دو مرتبه آیة الکرسی را بخواند، دو فوج از ملائکه مخافظ او خواهند بود و اگر سه بار آیة الکرسی را تلاوت کند، خداوند متعال به ملائکه خطاب می‌کند: شما بروید، من حافظ بنده‌ام هستم! اگر پروردگار عالم، حافظ انسان باشد، مسلّماً از سقوط محفوظ می‌ماند و خداوند در بن‌بست‌ها و مشکلات، او را یاری می‌کند.
وی تاکید کرد: آنچه در این بحث مورد نظر است، اینکه انس با قرآن، موجب محفوظ بودن انسان از خطرات گمراهی و انحراف است. رعایت قبله در هنگام خواندن قرآن، قرائت از روی مصحف و با وضو بودن در هنگام قرائت بسیار مفید و پسندیده است، امّا اگر هرکدام از این شرایط نیز نباشد، باز هرچه انسان بتواند قرآن بخواند و با آن کتاب نورانی مأنوس باشد، به‌جا و نیکو و اثر بخش است. حتی اگر انسان در راه یا در حال استراحت باشد، نباید فرصت انس و ارتباط با قرآن کریم را از دست بدهد.
ائمّه هدی«سلام‌الله‌علیهم» در موقعیّت‌های مختلف و در هر فرصتی به ذکر، دعا و خواندن قرآن مشغول بوده‌اند.
- لینک کوتاه این مطلب
»
عصرشیعه
تاریخ انتشار:7 آذر 1393 - 13:06
مطالب مرتبط...
نظر شما...
