سیمای نماز در بیان امام مهدی علیه‌السلام چگونه است؟

نماز ستون دین است، و یكی از نشانه‌های بزرگ اسلام است؛ بنابراین اقامه آن یكی از وظایف دولت اسلامی است. چنان‌كه خداوند متعال در آیه 41 سوره حج می‌فرماید: «الَّذِینَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَوةَ؛ اگر مؤمنان در زمین قدرت یابند نماز را برپا می‌دارند».
در روایتی درباره این آیه، امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «هذه الآیة لآل‌محمد و المهدی و اصحابه؛ این آیه مربوط به اهل‌بیت و مهدی و یاران اوست».[۱]

بنابراین، از كارهای مهمی كه امام زمان پس از ظهور انجام می‌دهد، برپا داشتن نماز و مطرح‌كردن آن در سطح جامعه و فراخواندن مردم به سوی آن است. آن هم نمازی كه هیچ پیرایه و بدعتی در آن نباشد.

در دعای ندبه می‌خوانیم: «اَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِیدِ الْفَرائِضِ وَ السُّنَن؛ كجاست كسی كه واجبات و مستحبات را احیا و زنده می‌دارد»؛ یعنی امام زمان با ظهور خود، نماز را زنده می‌گرداند و مردم را به پاداشت یكی از اركان دین فرامی‌خواند.
علاوه بر اصل نماز، اقامه آن در اول وقت نیز مورد تأكید فراوان امام زمان است. حضرت در خطاب به فردی می‌فرماید: «مَلْعُونٌ، مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْعِشَاءَ اِلَی اَنْ تَشْتَبِكَ النُّجُومُ و مَلْعُونٌ، مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْغَداةَ اِلی اَنْ تَنْقَضِیَ النُّجُومُ؛ لعنت شده و ملعون است كسی كه نماز عشا را به قدری تأخیر اندازد كه همه ستارگان آسمان دیده شوند؛ و ملعون است كسی كه نماز صبح را به قدری به تأخیر اندازد كه ستارگان دیده نشوند».[۲]

این جملات صریح، اهتمام امام زمان به نماز اول وقت را نشان می‌دهد و كسانی را كه در نماز خود اهمال می‌كنند، به شدت سرزنش نموده، آنها را از رحمت خداوند به دور می‌داند. علاوه بر این روایت، تأكید ایشان بر نماز اول وقت در ملاقات‌ها و حكایت‌های تشرفات به محضر ایشان نیز، نقل گردیده است[۳] و نیز تعقیباتی برای نماز ایشان نقل شده است.[۴] علاوه بر این تعقیبات، امام مهدی علیه‌السلام نیز نمازهای مستحبی برای توسل به خوشان یاد داده‌اند؛ مانند نماز امام زمان كه هم در مسجد جمكران و هم در هر مكان دیگری خوانده می‌شود.[۵]
حضرت خود اهل تهجد و شب زنده‌داری هستند. امام كاظم علیه‌السلام می‌فرماید: «اسمر اللون یعتاده مع سمرته صفرة من سهر اللیل بابی من لیله یرعی النجوم ساجداً و راكعاً؛ رنگ چهره حضرت گندم‌گون است، اما زردی نیز به چهره ایشان عارض شده كه در اثر شب‌زنده‌داری است. پدرم فدای كسی كه شب‌ها را با سجده و ركوع به صبح می‌رساند».[۶]

ما نیز در زیارت آل‌یاسین عرض می‌كنیم: «السلام علیك حین تصلی و تقنت، السلام علیك حین تركع و تسجد؛ سلام بر تو زمانی كه نماز می‌خوانی و در قنوتی؛ سلام بر تو زمانی كه در ركوعی و سجودی».
این سلام‌ها نیز قداست و عظمت نماز و خصوصاً نماز ایشان را می‌رساند؛ اینكه ما در هر حالت نماز ایشان، به حضرتش سلام می‌دهیم نشان از عظمت نماز دارد. نمازی كه توسط ایشان اقامه می‌شود، نیز امام نمازهاست و ما باید بكوشیم تا نماز خود را به نماز ایشان نزدیك كنیم.
جالب اینكه این زیارت از ناحیه مقدس خود امام عصر رسیده و شخص آن حضرت خواسته است كه با این جملات به ایشان توجه كنیم و اگر چیزی جز نماز و حالتی نیكوتر از حالات نماز در نظر شریف او برتر و بالاتر بود، از همان یاد می‌كرد. پس اینكه بخشی از زیارت به حالات عرفانی امام در نماز اختصاص یافته و در عباراتی بدیع، ایشان را در اجزای مختلف نماز توصیف كرده، حكایت از اهمیت فوق‌العاده نماز و بالاتر، جزءجزء این واجب مهم دینی دارد و یكی از پیام‌های آن می‌تواند توجه‌دادن مؤمنین به نماز و اركان مهم آن باشد. پس سعی كن در نماز و ركوع و سجود و قنوت و سلام آن مانند امام خویش، غرق دریای خدا باشی تا شایسته درود و سلام امام خود و فرشتگان مقرب خدا گردی.

---

<sub>پی‌نوشت‌ها
۱. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج51، ص47.
2. الغیبة، شیخ طوسی، ص113.
3. شیفتگان حضرت مهدی، احمد قاضی زاهدی، ج2، ص94.
4. همان، ج1، ص133.
5. مكیال‌المكارم، محمدتقی اصفهانی، ج2، ص536.
6. فلاح‌السائل، سیدبن‌طاووس، ص200.</sub>