بهاریه های کبود/ "محسن بن علی(ع)" نخستین شهیدِ بیداری اسلامی

پیوند اقوام مرتجع عربی با خفقان رعب آور و خونریز جاهلیت برای انهدام باقیمانده‌ی نبوت، دست به کار خطرناکی زد. هنوز در و دیوار و منبر و محرابِ مسجدالنّبی به نیامدنِ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) عادت نکرده بود که فرصت انتقام شیطان رجیم از رحمتٌ للعالمین فرا رسید. سقیفه، بازتولیدِ شرک پیچیده توسط نفاقِ سازمان یافته بود. یک سرِ سیمِ معارفِ طایفه ی انکار و تردید به بازار عکاظ می خورد و یک سرِ آن به روسپی خانه‌های مشهورِ سرزمین شتر و شراب!

جاهلیت کپک‌زده‌ی ارتجاعی، شیخوخیت و پلاسیدگی و عبوس بودن را بر نشاط و جوانی فضیلت می داد. بیست و سه سال بود که محمد امین (صلی الله علیه و آله و سلم) و خانه و خانواده اش کابوس این طایفه‌ی وحشی بود... جوانی و شادابی لازمه ی «بیداری اسلامی» بود و اهالی سقیفه برای شکست این انقلاب عالمگیر، «بهار عربی» را راه انداختند. این قبیله کور و کر، در پیِ تبدیلِ مدینة النّبی به مدینه العرب بود! در مکتب وحی، عصمت الله الکبری رکن دوم مدینه النّبی است. پس از پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) هجمه ها و یورش ها چنان وقیحانه شدت گرفت که هنوز مورخان (بعد از چهارده قرن) می‌نویسند و می‌گویند و هنوز باورشان نمی‌شود!


قتل مظلومانه‌ی «محسن بن علی» علیهما السلام آبروی طراحان مدینة العرب را برای همیشه به باد داد! محسن بن علی علیه السلام اولین شهید راه «بیداری اسلامی» بود. او «سرّ مستودع» خدا برای اسلام بود. این خط سرخ محمد و آل محمد (علیهم السلام) با سکوت محسن بن علی علیه السلام در مدینه آغاز شد، با فریاد حسین بن علی علیه السلام در کربلا جهانی شد و با پیاده‌سازی عملی حکومت اسلامی در جهان، عملی خواهد شد. بیداری اسلامی، تداوم راهِ محسن بن علی علیه السلام است.