آنچه «قرآن»، «تورات» و «انجیل» در آن مشترکند

خدای سبحان که نازل کننده قرآن است از هر موجود دیگری آن را بهتر می‌شناسد و در تعریف قرآن شایسته‌تر از صاحب نظر دیگری است. خداوند قرآن را به عنوان نور به جهانیان معرفی می‌کند؛ «یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا؛ اى مردم، در حقیقت براى شما از جانب پروردگارتان برهانى آمده است، و ما به سوى شما نورى تابناک فرو فرستاده‌ایم».  (نساء، 174) « فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ؛ پس به خدا و پیامبر او و آن نورى که ما فرو فرستادیم ایمان آورید، و خدا به آنچه مى‌کنید آگاه است». (تغابن، 8)

خاصیت نورانی بودن قرآن این است که معارف آن روشن و به دور از ابهام و تیرگی است و هم جوامع بشری را از هرگونه انحراف اعتقادی و اخلاقی و سرگردانی در انتخاب راه می‌رهاند و به شبستان صراط مستقیم می‌رساند. زیرا قرآن نوری است که از مبدأ «اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ؛ خداوند نور آسما‌ن‌ها و زمین است.» (نور، 35) نازل شده است.

انجیل و تورات هم نور هستند

نه تنها قرآن که آخرین کتاب آسمانی است نور است بلکه سایر کتب آسمانی نیز نور است. قرآن تورات و انجیل را هم نور معرفی کرده است «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَ نُورٌ؛ ما تورات را که در آن رهنمود و روشنایى بود نازل کردیم»؛ « وَ آتَیْنَاهُ الْإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ؛ و به او انجیل را عطا کردیم که در آن، هدایت و نورى است»(مائده، 44 و 46) زیرا این کتاب‌ها برنامه زندگی سعادتمندانه دنیا و آخرت انسان‌ها بوده است. بشر به قوانین کتاب‌های آسمانی هر چه بیشتر عمل کند، سعادت و کامیابی او در دنیا و آخرت افزون‌تر می‌شود.

نورانیت قرآن تنها به محتوا و معارف آن مربوط نیست بلکه ظاهر قرآن کلمات و خطوط آن نیز نور است زیرا کلمات و آیات قرآن جلوه‌ای از تجلی و ظهور خداوند است.

• منبع: فارس