کدخداترسی به جای خداترسی؛ دلواپسان آمریکا نرمش را با کرنش اشتباه گرفتند

 دلواپسان رابطه با آمریکا دوباره دست به کار شده و در ماجرای بازداشت تفنگداران آمریکایی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که بازتاب‌های متفاوت و دنباله‌داری دارد واردعمل شده و سعی در تخفیف و از بین بردن دستاوردهای آن به بهانه اختلال در اجرای برجام دارند.

در این باب حرکت‌های نمادینی در تجلیل عملکرد مطلوب سپاه پاسداران در حفاظت کیان و اقتدار کشورمان در راهپیمایی باشکوه 22 بهمن امسال اتفاق افتاد که لحظه تسلیم تفنگداران آمریکایی را به نمایش می‌گذاشت که همین امر موجب ناراحتی و دلواپسی این افراد شده و آنان را واداشته که نسبت به این موارد انتقادات کرده و برجام را سپر استدلال‌های ناقص خود قرار داده‌اند.

در این زمینه محمد تقی فاضل‌میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و از نزدیکان رئیس دولت اصلاحات در سرمقاله امروز شرق نوشت: «در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، حرکتی در قم و تهران انجام شد که زیبنده نظام جمهوری اسلامی نبود؛ رویداد دستگیری ملوانان آمریکایی به شکلی بازسازی شده بود که نیروهای حاضر در آن قایق‌ها را به حالت تسلیم و خواری نشان می‌داد، در یکی از صحنه‌ها، مردی را به صورت زن آمریکایی درآورده بودند و او را در انظار راهپیمایان به نمایش گذاشتند که طبیعتاً شبکه‌های خبری این تصویرها را در سراسر جهان پخش کردند«.

وی افزود: «سؤال این است که چنین کاری را با کدام منطق سیاسی و دینی می‌توان توجیه کرد؟ پس از مذاکرات هسته‌ای و به‌ثمرنشستن برجام که دولت فعلی آمریکا زیر فشار برخی جمهوری‌خواهان افراطی است، این‌گونه حرکت‌ها تا چه میزان به سود و صلاح دستگاه دیپلماسی ایران است؟ آیا این‌گونه اقدامات تحریک‌کننده نمی‌تواند اجرای برجام را با بهانه‌گیری‌های طرف مقابل همراه کند؟ آیا این نوع حرکات نمایشی به سود جمهوری‌خواهان افراطی در آمریکا نیست؟»[1]

موضوع جالب توجه در سخنان میبدی تبدیل کردن یک فرصت و امتیاز به تهدیدی علیه کشورمان است. درحالی که کارشناسان این روزها در جستجوی مواهب و نتایج اجرایی شدن برجام هستند برخی از نیروهای جریان اصلاح‌طلب با پایه قرار دادن کدخدامنشی آمریکا اینگونه وانمود می‌کنند که هرگونه رفتاری برخلاف خواسته آمریکایی برجام را بر زمین خواهد زد.

تزریق این نوع نگرش رفتاری که کرنش را جایگزین نرمش قهرمانانه می‌کند درحالی انجام می‌شود که بسیاری از کارشناسان سیاسی بر این عقیده هستند که قدرت جمهوری اسلامی ایران در ابعاد مختلف از جمله ابعاد نظامی و فناوری بوده که آمریکایی‌ها را وادار کرده که از مواضع سفت و سخت خود علیه جمهوری اسلامی ایران پایین بیایند و در این عرصه دیپلماسی فعال نیز به عنوان یک ابزار مؤثر عمل کرده است.