(بسم الله الرحمن الرحیم)
امیرالمومنین امام علی علیهالسلام فرمودند:
الهى، اگر از بيان مسألتم عاجزم، يا از اينكه چه بخواهم سرگردانم، پس به آنچه مصلحت من است راهنماييم باش، و عنان دلم را به سوى آنچه خير من است بگردان، كه اين برنامهها از هدايتها و كفايتهاى تو بيگانه و عجيب نيست.
بار خدايا، با عفوت با من معامله كن نه با عدالتت.
اللهُمَّ
إِنَّكَ آنَسُ الْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ
بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي
سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ
مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ
إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ
وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ الْمَصَائِبُ لَجَئُوا إِلَى الِاسْتِجَارَةِ
بِكَ عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الْأُمُورِ بِيَدِكَ وَ مَصَادِرَهَا عَنْ
قَضَائِكَ اللَّهُمَّ إِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتِي أَوْ عَمِيتُ عَنْ
طِلْبَتِي فَدُلَّنِي عَلَى مَصَالِحِي وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَرَاشِدِي
فَلَيْسَ ذَلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِدَايَاتِكَ وَ لَا بِبِدْعٍ مِنْ
كِفَايَاتِكَ اللَّهُمَّ احْمِلْنِي عَلَى عَفْوِكَ وَ لَا تَحْمِلْنِي
عَلَى عَدْلِكَ .
خدايا،
تو براى عاشقانت بهترين مونسى، و براى كفايت مهمّ آنان كه بر تو اعتماد
نمايند، از همه حاضرترى، آنان را در باطنشان مشاهده مىكنى، و به
نهانهايشان آگاهى، و اندازه بيناييشان را میدانى.
بنا بر اين
رازهايشان نزد تو معلوم است، و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر
تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان
هجوم آرد به تو پناه جويند.
زيرا مىدانند زمام همه امور به دست تو، و سر چشمه تمام كارها در كف با كفايت فرمان توست.
بار خدايا، با عفوت با من معامله كن نه با عدالتت.
متن حدیث:
- لینک کوتاه این مطلب
»
«نهج البلاغه، خطبه 227»
تاریخ انتشار:15 شهریور 1395 - 19:08
مطالب مرتبط...
نظر شما...