روزه داری در ادیان مسیحیت و یهود

(بسم الله الرحمن الرحیم)
روزه داری در آیین ها و ادیان مختلف وجود داشته و دارد، اما در آیین مقدس اسلام روزه جایگاه بسیار خاص و ویژه ای دارد و یکی از وسایل تقرب به خداست. دین اسلام که 611 سال پس از میلاد مسیح توسط حضرت محمد(ص) در شهر مکه عرضه شد از جوانترین و بزرگترین دین های دنیاست.

مسلمانان یک ماه تمام را روزه می گیرند. ماه رمضان نهمین ماه تقویم قمری مسلمانان است که در این ماه روزه واجب می باشد. این ماه یادآور نزول قرآن بر حضرت محمد(ص) است. مسلمانان برای روزه گرفتن از اذان صبح تا مغرب از خوردن و آشامیدن و سایر مبطلات روزه اجتناب می کنند. مصرف دخانیات و داشتن رابطه زناشویی در طول زمان روزه داری حرام است. روزه داری در این ماه واجب است ولی مسلمانان در دیگر اوقات سال نیز به دلخواه می توانند روزه بگیرند.

روزه در آیین مسیحیت

- آیین کاتولیک؛ کاتولیک ها در روزهای چهارشنبه خاکستر (اولین روز از ایام روزه مسیحیان) و جمعه های ایام روزه LENT (فاصله 40 روزه چهارشنبه تا روز قبل از عید پاک است که ایام روزه نامیده می شود) و جمعه پاک روزه می گیرند و از خوردن گوشت خودداری می کنند. کاتولیک ها قرن های متمادی از خوردن این ماده غذایی در تمام جمعه ها منع شده بودند. در روز چهارشنبه خاکستر و جمعه پاک خوردن دو وعده غذایی کوچک و یک وعده غذایی عادی جایز است اما خوردن گوشت ممنوع است. در سایر جمعه های ایام روزه نیز مصرف هر نوع گوشتی حرام است. برای روزه های اختیاری در روزهای جمعه برخی افراد به جای خودداری از غذا خوردن ریاضت دیگری را برای تقرب در نظر می گیرند یا نماز مخصوص می خوانند. هدف از این روزه کنترل هواهای نفسانی و ریاضت کشیدن برای بخشایش گناهان و همدردی با فقرا است.

- آیین ارتدوکس شرقی؛ در این فرقه دوره های متعددی برای روزه وجود دارد که شامل ایام روزه LENT روزه های رسولان و روزه آسودن یا دورماسیون، روزه تولد مسیح و روزه های دیگر است. هر چهارشنبه و جمعه روزهای روزه به شمار می آیند. به غیر از آنهایی که در هفته های خالی از روزه واقع می شوند. در روزه این آیین به طور کلی مصرف گوشت، لبنیات و تخم مرغ ممنوع است. ماهی در برخی روزهای روزه ممنوع است و در بعضی از روزها مجاز است. ارتدوکس ها به این دلیل روزه می گیرند که معتقدند پرهیز از شکم پروری، رحمت خدا را برای آنها به ارمغان آورد.

- آیین پروتستان (انجیلی)؛ روزه در این آیین قانون جامعی ندارد بلکه به انتخاب و صلاحدید افراد، کلیساها، موسسات یا انجمن ها است. برخی از افراد کلاً از مصرف غذا و نوشیدنی خودداری می کنند و برخی فقط آب و یا آب میوه می نوشند. هدف از روزه در این ایین تقویت روح یا به کرسی نشاندن یک سخن حق در جامعه مدنی یا سیاسی است.

- فرقه پروتستانیسم (جریان اصلی)؛ روزه یک بخش اصلی در سنت این فرقه نیست اما می توان با نظر انجمن ها، کلیساها، گروه ها و افراد روزه گرفت و نحوه آن را براساس نظر خود فرد است.

روزه در آئین یهود

در تورات آمده که حضرت موسی(ع) چهل روز و شب روزه داشته است چنانکه از قول حضرت موسی در تورات آمده است: هنگام آمدنم، لوحهای سنگی یعنی لوحهای "عهد" یا ده فرمان را که خداوند با شما بست، در کوه چهل شب و روز ماندم و غذا و آب ننوشیدم.

در دین یهود سه راه متعارف برای نزدیکی به خدا و کسب رحمت او موجود است: صم، قل و مامون، یعنی روزه، دعا، و صدقه. بنابراین یک فرد مومن یهودی روزه می گیرد تا به خدا نزدیک شود.

روزه یوم کیپور یا روزه توبه به عنوان روزه بزرگ و مهمترین روزه در آیین یهود است. این روزه، مهمترین واقعه مذهبی یهودیان در طول سال است؛ روزی که تمام اقشار یهودی آن را گرامی می دارند، زیرا به اعتقاد آنان در این روز گناهان بخشوده می شوند. در یوم کیپور که در ماه سپتامبر یا اکتبر و تعطیلی مذهبی یهودیان است، مردم روزه می گیرند و در کنیسه، دعای صبر می خوانند. آن روز را، روز کفاره هم می گویند. یهودیان شش روز دیگر را نیز روزه می گیرند؛ روز نهم آوریل، روزی که معبد یهودیان در آن روز تخریب شد از آن جمله است.

در تورات «سفر تثنیه» فصل نهم شماره 9 آمده است که قوم یهود اغلب در موقعی که فرصت می کردند و می خواستند اظهار عجز و تواضع درحضور خدا نمایند، روزه می گرفتند تا به گناهان خود اعتراف کرده و به واسطه روزه و توبه رضای خداوند را به دست آورند.

واژه عبری برای کلمه روزه، لفظ صوم است. در آئین یهود روزه جزئی از مجموعه اعمالی است که یک یهودی برای ذلیل ساختن تن و رنجور ساختن آن انجام می دهد.