ویژگی های حكومت مهدوی (عج)

(بسم الله الرحمن الرحیم)


در این مقآله نگاهی گذرا به ابعاد و زاوایای گوناگون زندگی اجتماعی در جامعه نبوی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ داریم و از آنجا كه این مسآله نقلی و مستند به خبرهای آسمانی و وحی است (و گرنه بر اساس محاسبات دیگر، آینده بشریت تاریك است) طبعاً با استفاده از آیات و روایات باید مورد مطالعه قرار گیرد و نگارنده در این مقاله از همین زاویه، وضع دنیا در عصر امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ را ترسیم نموده است:
1. از نظر اعتقادی و دینی
در جامعه امام زمانی اثری از شرك و كفر و الحاد و زندقه و بت پرستی وجود نخواهد داشت و همانطوری كه بزرگترین دشمن معنویت و عقیده و به ماوراء طبیعت، یعنی مركز مادیت و ماتریالیسم، شوروی سابق از هم فرو پاشید و نابود شد، كل مكتبهای كفر و شرك نابود خواهد شد در سراسر عالم شعار توحید طنین انداز خواهد شد و جوامع بشری به خدای یگانه ایمان خواهند آورد و تنها او را خواهند پرستید، بشریت به یمن حكومت امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ گمشده واقعی خویش را خواهد یافت، و به او كه كمال مطلق هستی است عشق خواهد ورزید و در برابر او كرنش خواهد نمود، همه یك خدا را می پرستند، همه یك كتاب دارند (قرآن) به یك قبله نماز می گذارند (كعبه)، شعار كل دنیا اذان خواهد بود، شیطان و ایادی او كوبیده می شوند و رهزنی نخواهند كرد.
دوباره زمین مرده به نور ایمان و حیات معنوی و مادی زنده خواهد شد، بتها در هم كوبیده می شوند، صلیب های دروغین شكسته خواهد شد و عیسای مسیح فرو خواهد آمد و به امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ اقتدا خواهد نمود و آن روز كوس رسوائی كلیسا نواخته خواهد شد. اینك بیان آیات و روایاتی در این رابطه:


" آنگاه كه قائم (آل محمد) قیام كند در جهان كافری نخواهد ماند "[1]
_ امام باقر _ علیه السلام _ در تفسیر آیه : اعلموا ان الله یحی الارض بعد موتها [2] فرمود : منظور از مرگ اهل زمین كفر آنها است و الكافر میت[3] كافر مرده است (هر چند دارای حیات ظاهری و مادی باشد ولی مرده متحرك است.)
_ ویكسر الصلیب4؛ در آن زمان صلیب ها شكسته می شود و دروغ هزاران سآله مسحیت تحریف شده برملا می گردد.
خداوند در شب معراج به رسول اكرم _ صل الله علیه و آله وسلم _ فرمود:
توسط قائم شما خاندان زمین را از یاد خودم و تسبیح و تقدیس خویش آباد خواهم كرد، همگان مرا تسبیح گفته (و از عیوب و نقایص تنزیه خواهند كرد.) شعار لا آله الاالله و الله اكبر و الحمدلله ورد زبان همگان خواهد شد و به وسیله او زمین را از لوث وجود دشمنانم پاك خواهم گردانید.[4]
_ . . . لا تبقی فی الارض بقعه عبد فیها غیر الله الا عبد الله فیها[5] بر روی زمین نقطه ای نخواهد ماند كه در آن مدتی غیر خدا پرستش شده مگر انیكه خدا در آن پرستش خواهد شد. (بتخانه ها تبدیل به مراكز عبادت الله می شوند.)
2. رشد و تكامل عقول و اندیشه ها
از جنبه ی فكر و اندیشه، بشر در عصر حكومت جهانی امام زمان ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ خردمند و خرد ورز و خود پیشه و خرد مدار می شود، عقول انسانها رشد و كمال پیدا می كند، قبل از بیان روایاتی در این باره، مناسب است خردمند را از زبان امام هفتم _ علیه السلام _ در خطابش به هشام بشناسیم: هر چیزی نشانه ای دارد و نشان خردمند تفكر و اندیشه است، هر چیزی مركب راهواری دارد و مركب را هوار خردمند تواضع است.
خردمند كسی است كه حلال، او را از شكر خدا باز ندارد و حرام، بر صبر او غلبه نكند (در برابر حرامها بردبار باشد .) خردمند كسی است كه عمل كم از او پذیرفته و دو چندان می شود . خردمندان در دنیا زهد پیشه كرده و به دنیا و زخارف آن بی اعتنا و به آخرت راغب و متمایل هستند. خردمند هر سخنی نگوید، نزد هر كس حرف نزند، از هر كسی تقاضا نكند، هر وعده ای ندهد، بیش از حد استحقاق و استعداد خویش خواهان نیست، خردمند دروغ نمی گوید هر چند در آن هوای نفس او باشد، خردمند دورویی و نفاق ندارد، خرد چراغ روح است، خردمند خدا شناس است، در میان بندگان بالاتر از عقل چیزی تقسیم نشده، خواب انسان خردمند برتر از بیداری انسان بی خرد است، خداوند هیچ پیامبری را بر نیانگیخت مگر آنكه عاقل و خردمند بود و خود او بالاتر از همه كوشش كوشش كنندگان بود. با خردمندان حشر و نشر داشته باش و از بی خردان چونان درندگان خطر ناك فرار كن و . . .[6]
و اما روایات: " . . . اذا قام قائمنا وضع یده علی روس العباد فجمع بها عقولهم و كملت به احلامهم ".[7]
و در حدیثی وضع الله یده . . . دارد، به هر حال در حكومت جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ دست خود حضرت كه یدالله است بالای سر انسانها است یا دست خدا بر سر بندگان است كه آن هم ممكن است به معنای حقیقی كلمه باشد كه خداوند مستقیماً دست قدرت خویش را بر سر بندگان می نهد و خردهای آنان را جمع و متمركز می سازد و به كمال بلوغ انسانی می رسند. و وقتی در جامعه ای خردمندی حاكم شد شیطان منزوی می شود، هواهای نفسانی مهار می شود، بساط گناه برچیده می شود، جامعه عاقل گرد گناه نمی گردد، مفاسد اجتماعی از میان می رود، اگر هم برای فردی لغزشی پیش آید بلافاصله متنبه شده و استغفار می نماید : همه برای یكدیگر ناصح امین هستند، خیر خواه دیگران می باشند، ستم به دیگران و به خویشتن نمی نمایند، در مسیر خسران و خذلان گام نمی نهند و راه سعادت و عزّت داری می پیمایند، و . . .


سئوال : آیا جوامع پیشرفته صنعتی و كشورهای اروپایی و امریكایی عاقل نیستند كه آن همه مفاسد و فجایع و گناهان بسیار بزرگ در آنها پیدا می شود ؟
جواب : جوامع صنعتی هوش و استعدادشان زیاد شده، دانش و تجربه آنها بالا آمده و در سایه تیز هوشی و سخت كوشی و پایمردی در مسائل گوناگون علمی و فنی و صنعت و تكنولوژی به اعماق دریاها سفر كرده و تا اوج آسمانها به پرواز در آمده اند و جداً در این زمینه پیشرفتهای شگرفی پیدا كرده و ارمغانهای بزرگی برای بشریت آورده اند، از جهان اتمها و موجودات ذره بینی تا جهان كهكشانها و سحابی ها را كه میلیونها سال نوری با زمین فاصله دارند در زیر سیطره و نفوذ علمی خویش در آورده و به تاخت و تاز در عرصه فضای بیكران جهان مشغول می باشند، در دانش طب پیشرفتهای عظیمی كرده اند و امروزه در دنیا پیوند اعضاء به صورت امر رایج در آمده است و . . . ولی عقل و خرد آنها بالا نیامده و رشد نكرده و شكوفا نشده و از قوه به فعلیت در نیامده است اگر عقل بالا می آمد كه گناه نمی كردند، ستم و تبعیض و فساد اخلاقی در آنجا رواج نداشت.
امام خردمندان جهان حضرت صادق آل محمد _ صل الله علیه و آله و سلم _ می فرماید:
" العقل ما عبد به الرحمن و اكتسب به الجنان؛ عقل آن است كه انسان به وسیله او خدا را بپرستد و بهشت جاودان را كسب كند ".
راوی پرسید: پس آنچه در معاویه بود چیست؟ حضرت فرمود: " تلك الفكری، تلك الشیطنه و هی شبیهه بالعقل و لیست بعقل ".[8]
یعنی معاویه هوش بالائی داشت و باهوش شیطنت میكرد. مردم معاویه را باهوش تر و سیاستمدارتر از امام علی _ علیه السلام _ می دانستند و لذا امام در خطبه ای می فرماید:
" والله ما معاویه بأدهی منی، و لكنه یغدر و یفجر و لو لا كراهیه الغدر لكنت من ادهی الناس، ولكن كل غدره فجره، و كل فجره كفره و لكل غادرٍ لواء یعرف به یوم القیامه، و الله ما استغفل بالمكیده و لا استغمز بالشدیده ". [9]
ترجمه: سوگند به خدا، معاویه از من سیاستمدارتر نیست، اما او نیرنگ می زند و مرتكب انواع گناه می شود اگر نیرنگ ناپسند و ناشایسته نبود من سیاستمدار ترین مردم بودم، ولی هر نیرنگی گناه است، و هر گناهی یك نوع كفر است، در قیامت هر غدّار و مكّاری پرچم خاصی دارد كه به آن وسیله شناخته می شود . به خدا سوگند من با كید و مكر اغفال نمی شوم و در رویاروئی با شدیدان ناتوان نمی گردم.
باری عقل حجت خدا است، عقل در ردیف انبیاء و امامان است، امام كاظم _ علیه السلام _ خطاب به هشام فرمود :
" ای هشام ! خداوند در میان مردم دو حجت دارد: 1_ حجت ظاهری كه عبارت است از پیامبران و امامان _ علیه السلام _ 2_ حجت باطنی و درونی كه عقل باشد،"[10] همانطور كه پیامبران هرگز به گناه دعوت نمی كنند عقل هم هرگز به گناه دعوت نمی كند، عقل جز به راستی و درستی و پاكی و حسن نیت دعوت ندارد، دنیای امروز عقل را كوبیده و هوش و دانش به حد اعلا رسیده است، حاكم بر دنیای صنعت هوش است اختراعات همه مال هوش است، علم مربوط به هوش و استعداد است، آری اگر در كنار اینها عامل باشند دانش و هوش را در مجرای صحیح انسانی به كار می گیرند . به عنوان مثال بشر به وسیله دانش، رودخانه ها را مهار می كند، سد می سازد، دریاچه درست می كند، كانال می زند و هزاران هكتار از اراضی موات و بی حاصل را احیاء می كند، ولی همین دانش است كه به فرمان بشر به هنگام جنگ این سد را منفجر می كند هزاران انسان و حیوان و باغ و مزرعه طعمه سیلاب می شود، سد ساختن علم است، ویران كردن سد نیز علم است، علم چونان شمشیر دو دم است كه اگر به دست اهلش قرار گیرد در جهت قطع اعضاء فاسد به كار می رود تا سلامتی دیگر اعضاء تأمین شود ولی اگر به دست نا اهلان بیفتد صد بار از شمشیر برنده در كف زنگیِ مست خطرناكتر خواهد بود.


در جامعه جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ پا به پای هوشمندی و بالا آمدن علم و دانش عقل بشر هم رشد می كند و بالا می آید، دانش غرور می آورد ولی عقل تواضع می آورد، دانش ویران می كند ولی عقل عمران و آبادانی دارد، هوش شیطنت می آورد ولی عقل فضیلت و انسانیت و شرف می آورد و ملاك برتری انسان ها بر سایر جانداران عالم در این است كه انسان دارای عقل است و از یونان باستان تا به امروز انسان را حیوان ناطق دانسته اند.
و نه تنها در حكومت امام عصر ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ خردها كامل می شود بلكه بر هوش و دانش و جمیع شئوون زندگی بشر عقل حاكم می شود و در سایه حكومت عقل همه این ابزارهای دو دم در مسیر خیر و صلاح و رفاه و سعادت جامعه انسانی مورد استفاده قرار می گیرند.
از هنرهای بزرگ امام عصر ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ این است كه خردها را از زندان حصار در حصار هوسها و تمایلات آزاد می كند، و آنها را حاكم بر سرنوشت انسانها قرار می دهد و انسانهای آن عصر همه خردمند و اهل اندیشه هستند و بدون ارشاد عقل اقدامی نمی كنند، آنچه را عقل بایسته و پسندیده می داند انجام می دهند، آنچه خرد، قبیح و زشت و ناپسند تشخیص می دهد، از آن اجتناب می كنند و پیداست كه چه مدینه فاضله ای خواهد بود.
3. از لحاظ فرهنگی
فرهنگ معنی گوناگونی دارد[11] گاهی به معنای تأدیب و تربیت و پرورش انسانها آمده، گاهی به معنای علم و دانش و معرفت آمده و گاهی به معنای مجموعه آداب و عادات و رسوم یك قوم و یك ملت آمده است. اگر فرهنگ به معنای ادب نیكو باشد در عصر امام زمان و جامعه جهانی آن حضرت انسانها عالم با آداب اسلامی تربیت می شوند و متأدب به آداب آلهی می شوند (تأدبّوا بآداب الله) كه عالیترین مكتب تربیتی و كاملترین آنها است و متكی بر وحی آلهی است و از سوی خالق انسانها و به وسیله انسان شناسان بی نظیر (پیامبر _ صل الله علیه و آله و سلم _ و جانشینان معصوم حضرت) عرضه می شود، در آن عصر، بشر مظهر عدل آلهی می شود، مظهر رحمت خدا می شود، مظهر صبر آلهی، مظهر قدرت پروردگار، مظهر جود و كرم آلهی و در یك كلام مظهر همه اسماء حسنای آلهی می شود. روایات می گوید:
" والقی الرافه و الرحمه بینهم فیتواسون . . . و لا یعلو بعضهم بعضا و یرحم الكبیر الصغیر و یوقوا الصغیر الكبیر " . [12]
یعنی در میان عموم مردم عالم مهربانی و رحمت بر قرار می شود و در سایه آن مواسات و همیاری می كنند و بر یكدیگر برتری طلبی ندارند، بزرگتر به كوچكتر رحمت و عطوفت و مهربانی می ورزد و كوچكتر به بزرگتر احترام می گذارد و اگر فرهنگ به معنای دانش و بینش، علم و معرفت باشد در عصر امام زمان بینش و معرفت بشر به مبدأ و معاد و كل معارف آلهی به اوج خودش می رسد تا آنجا كه مخدرات در خانه های خویش تفسیر قرآن كرده و طبق كتاب و سنت آلهی قضاوت می كنند و به تعبیر روایات:
" و توتون الحكمه فی زمانه حتی انّ المرأه لتقضی فی بیتها بكتـاب الله تعالی و سنه رسول الله _ صل الله علیه و آله وسلم _ " [13]
به انسانهای عصر امام مهدی آن اندازه حكمت و معرفت داده می شود كه زن در میان خانه اش بر اساس كتاب آلهی و سنت رسول خدا _ صل الله علیه و آله و سلم _ قضاوت می كند. این اندازه اسلام شناسی گسترش پیدا می كند و انسانها با حقیقت اسلام از طریق دو منبع اصلی آن یعنی كتاب و سنت انس پیدا می كنند و حقایق دین با جان آنها عجین می شود. دانش و آگاهی انسانها به نهایت درجه خود می رسد و تمام مراتب علم و دانش را یكی پس از دیگری می پیمایند و بر كل آسمانها و زمین و حقایق موجود در آن دو و ما بین آن دو مطلع می شوند و این دعوت قرآنی جامه عمل می پوشد كه : " قل انظروا ماذا فی السماوات و الارض " . [14]و تا به حال آنچه از معلومات نصیب بشر شده مربوط به گوشه ای از آسمان اول یا آسمان نزدیك است كه " وزینّا السماء الدنیا بمصابیح . . . " [15]ولی در منطق دین سخن از سماوات سبع و آسمانهای هفتگانه است كه بشر از آنها و اسرار آنها اصلاً اطلاع ندارد و در عصر امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ این اطلاعات به دست می آید و به تعبیر روایت معروف:
" العلم سبعه و عشرون حرفاً فجمیع ما جائت به الرسل حرفان فلم یعرف الناس حتی الیوم غیر الحرفین فاذا قام قائمنا اخرج الخمسه و العشرین حرفا فبثّها فی الناس و ضمّ الیها الحرفین حتی یبثّها سبعه و عشرین حرفاً " .[16]
ترجمه: تمام دانش، بیست و هفت حرف است و از آدم ابوالبشر تا ختم انبیاء _ صل الله علیه و آله و سلم _ و از خاتم انبیاء تا زمان ظهور خاتم الاوصیاء ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ كل آنچه به بشریت عرضه شده و معلمان آلهی بیان كرده اند دو حرف است و انسانهای امروزی نه تنها دو حرف آن را می شناسند و آن هنگام كه قائم ما قیام می كند بیست و پنج حرف دیگر را بیرون آورده و در میان مردم عالم می پراكند و دو حرف معلوم بشر را به آنها ضمیمه می كند تا تمام بیت و هفت حرف و در واقع تمام علم در جامعه بشری نشر و پخش شود و آنگاه است كه مجهولی برای بشر نمی ماند و آنگاه است كه بشر در برابر عظمت خالق و آفریدگار هستی كرنش می كند و مقام خشیت پیدا می كند كه " انما یخشی الله من عباده العلماء "[17] و احساس كوچكی می نماید و با تمام وجود به مبدأ عالم متوجه می شود و با شناخت كامل او را می پرستد. و در روایت دیگر می خوانیم:
در زمان امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ مومنی در شرق عالم زندگی می كند و برادر دینی خود را در غرب عالم می بیند و آنكه در مغرب عالم زیست می كند برادرش را كه در مشرق جهان است می بیند،[18] و هزار و چند صد سال پیش درك این سخنان و هضم آن برای مردم آسان نبود و تعبّداً می پذیرفتند ولی ابزارهای صنعتی پیچیده امروزی و دنیای رایانه و دیگر وسائل ارتباط جمعی، قبول این مطلب را برای ما آسان نموده است، البته منظور این نیست كه در آن عصر، زمین از كروی بودن خارج شده و مسطح می گردد و انسانها به قدری نور چشمشان قوی می شود كه صد ها و هزاران فرسنگ دورتر را می بینند، بلكه منظور این است كه در سایه پیشرفتهای صنعتی، ابزاری ساخته می شود كه شرق و غرب جهان را به یكدیگر مرتبط می سازد و همه می توانند با فشار دادن دكمه رایانه یا هر وسیله مدرن دیگر با برادر دینی خود در اقصی نقاط جهان ارتباط بر قرار كند و گرنه سنت آلهی بر این است كه جهان را از طریق اسباب و مسببات اداره كند " ابی الله ان یجری الامور الا باسبابها "[19] و این سنت نه قابل تبدیل و دگرگونی بنیادین است و نه قابل تحویل و اصلاح است " فلن تجد لسنه الله تبدیلاً و لن تجد لسنه الله تحویلاً "[20] و این نظامات لایتغیر و سنن قطعی برای همیشه جهان است و چنین نیست كه در آن عصر این نظامات و قوانین بر چیده شود.
و اگر فرهنگ به معنای آداب و رسوم و عادتهای یك ملت باشد در جامعه جهانی امام مهدی عادات و رسوم غلط و جاهلی و خرافی كلاً از جامعه زدوده می شود و به جای آن آداب و عادات صحیح انسانی و اسلامی جایگزین می شود، تعصبات نژادی و قبیله ای و غیره ریشه كن می شود، بشر دارای انصاف می شود و واقع گرائی و رئالیست بودن حاكم می شود و به عنوان مثال از عادات و شعارهای عرب جاهلی این بود كه:
" انصر اخاك ظالما او مظلوما " ؛ یعنی برادرت را یاری كن چه ستمگر باشد و چه ستمدیده و رسول خدا _ صل الله علیه و آله و سلم _ كه مبعوث به رسالت شد فرمود : من نیز می گویم: " انصر اخاك ظالما او مظلوما "؛ ولی به این نحو كه اگر ظالم است جلو ظلمش را بگیر و این كمك كردن به او است و اگر مظلوم است به او كمك كن و از او دفع ظلم بنما[21] و امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ كه سیره نبوی را زنده می كند این شعارهای غلط جاهلیت جدید و مدرن و جاهلیت قرن بیستم و مانند آن را از جامعه ریشه كن می كند، انسانها را با واقعیات آشنا می كند و از تخیل و خیالگرائی و مانند آن دور می كند.
نتیجه : در جامعه امام زمان فرهنگ اصیل انسانی و اسلامی و آلهی به معنای جامع كلمه بر بشر حاكم می شود.
4 . از نظر سیاسی
در جامعه جهانی، امام زمان حاكم بر تمام جهان، امام زمان است، پرچم اسلام در كل عالم بر افراشته می شود، كتابی كه به عنوان قانون اساسی بر دنیا حكومت می كند قرآن است، قوانینی جاری متكی به متن اصیل اسلام است، در تمام كره زمین یك حكومت بیشتر نیست، مرزها بر چیده می شود، سازمانهای گوناگون و عریض و طویل و كم فایده یا بی خاصیت بین المللی وجود نخواهد داشت، ارتشهای گوناگون نیست، یك حاكم در تمام دنیا است، كل دنیا مثل یك خانواده با یك مدیر محبوب است و منظور آیه كریمه:
" لیظهره علی الدین كله "[22]، همین است كه غلبه مطلق باشد یعنی روزی فرا می رسد كه اسلام هم از نظر منطق و استدلال و هم از نظر نفوذ ظاهری و حكومت بر تمام ادیان پیروز خواهد شد و همه را تحت الشعاع خویش قرار خواهد داد. در ذیل آیه: " الـذین ان مكـنّا هم فی الارض . . . "[23] امـام باقر _ علیه السلام _ فرموده : این آیه مال مهـدی و یاران اوست كه : " یملكهم الله مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین "[24] خداوند آنان را مالك و حاكم بر شرق و غرب جهان خواهد نمود و دین را به دست آنها ظاهر و غالب می كند و در ذیل آیه ی : " جاء الحق و زهق الباطل "[25] امام باقر _ علیه السلام _ فرمود: " اذا قام القائم ذهبت دوله الباطل "[26] یعنی وقتی كه قائم (آل محمد) قیام كند دولت باطل نابود می شود و به جای آن دولت حق و دولت كریمه ای كه سبب عزت اسلام و مسلمین باشد بر سر كار می آید و در حدیثی می خوانیم: " یبلغ سلطانه المشرق و المغرب "[27] ؛ دایره حكومت و قدرت امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ شرق و غرب عالم را فرا می گیرد.


یا می خوانیم: " فیفتح علی یدیه مشارق الارض و مغاربها"[28]؛ خداوند به دست امام زمان شرق و غرب عالم را فتح می كند. و می خوانیم:
"ویصیر سلطاناً علیها "[29] یعنی امام مهدی سلطان ارض است و بر كل كره زمین حكومت خواهد كرد و آخرین روایت در این بخش اینكه :
" . . . اذا تناهت الامور الی صاحب هذا الامر رفع الله تبارك و تعالی له كل منخفض من الارض و خفض له كل مرتفع حتی تكون الدنیا عنده بمنزله راحه فایكم لو كانت فی راحته شعره لم یبصرها ". [30]
هنگامی كه امور و كارهای جهان به صاحب این امر (امام زمان) برسد و به او منتهی شود، خداوند هر نقطه پستی از زمین را برای او بالا می آورد و هر نقطه مرتفع را پست می كند (پیداست كه مراد این نیست كه زمین مسطح می شود و از كروی بودن در می آید، بلكه با امكانات قوی علمی و صنعتی همه جهان را زیر پوشش و در معرض دید امام زمان قرار می گیرد.) تا آنجا كه كل دنیا به مثابه كف دست انسان می شود، آنگاه كدام یك از شما اگر مویی در كف دست + باشد آنرا نمی بینید؟! (امام _ علیه السلام _ هم كل دنیا را می بیند و از همه اطراف و اكناف جهان با خبر است و گرنه حكومت عادلانه بر همه زوایای ارض ممكن نیست.)
باری بسیاری از جنگها و لشگركشیها و افساد در ارض و اهلاك حرث و نسل مربوط به حكومتهای ستمگر است كه برای رسیدن به قدرت بیشتر به یكدیگر می تازند و رقیب را قلع و قمع می كنند و انسانها را نابود می كنند و تاریخ، كشور گشایان و جلادان و آدم كشان فراوانی به خود دیده است و وقتی بساط حكومتها بر چیده شد و یك حكومت مركزی در كل دنیا بود با آن مردان نیرومند و آهنین اراده و كل هستی هم در معرض دید حاكم مركزی بود و دقیقاً بر همه جا نظارت و اشراف داشت و در همه جا عدل و انصاف را مراعات نمود دیگر وجهی برای نزاع و فتنه و فساد و قتل و غارت وجود ندارد. جامعه بشری در كمال امنیت و آسایش به بندگی خدا و كوشش و تلاش می پردازد.
5. از نظر قضایی:
در روایات می خوانیم : " فـیحكـم بین اهل التوراه بالاتوراه و بین اهل انجیل بلانجیل و بین اهل الزبور بالزبور و بین اهل الفرقان بالفرقان "[31]؛ یعنی آن قاضی عادل و دادگستر در میان پیروان تورات (یهودیان) بر اساس كتاب آسمانی خود آنها یعنی تورات (تورات اصیل) قضاوت می كند و در میان پیروان زبور طبق همان كتاب حكم می كند، و در میان پیروان فرقان (قرآن) نیز طبق قرآن حكم و قضاوت می نماید و از آنجا كه این قضاوت صد در صد عادلانه است همه پیروان ادیان از آن راضی هستند و سیره جد بزرگوارش امام علی _ علیه السلام _ را دنبال می كند كه فرمود : " لو كسرت لی الوساده لحكمت بین اهل التوراه بتوراتهم و بین اهل الزبور بزبورهم و بین اهل الفرقان بفرقانهم ".[32]
و نیز می خوانیم: " اذا قام القائم حكم بالعدل و ارتفع فی ایامه الجور . . . وردّ كلّ حق الی اهله "[33] ؛ حكم و قضاوت امام مهدی عادلانه خواهد بود، جور و ظلم و نامردی در ایام حكومت حضرت رخت بر می بندد، هر حق به اهل آن باز می گردد و می خوانیم: " و حكم بین الناس به حكم داود و حكم محمد _ صل الله عیه و آله و سلم _ "[34] ؛ امام زمان در میان مردم چونان داود نبی _ صل الله علیه و آله و سلم _ و حضرت محمد _ صل الله علیه و آله و سلم _ حكم و قضاوت خواهد نمود، حكم داودی این است كه قرآن می گوید:
" یا داود انا جعلناك خلیفه فی الارض فاحكم بین الناس بالحق و لا تتبع آلهوی فیضلك عن سبیل الله " [35] ؛ حكم و قضاء باید به حق و عادلانه باشد، حكم محمدی _ صل الله علیه و آله و سلم _ این است كه : " و ان حكمت فاحكم بینهم بالقسط " [36] ؛ قضاوت باید به قسط و عدل باشد. " فاحكم بینهم بما انزل الله و لا تتبع اهوائهم . . . ".[37] ؛ قضاوت باید بر اساس احكام آلهی و ما انزل الله باشد. و در محاكم قضائی دنیا چنین قضاوت عادلانه ای یا اصلاً نیست یا بسیار كمرنگ است و نتها در گوشه ای از عالم تا حدودی كه مقدور است این قضاوت صورت می گیرد و در حكومت عدل مهدی در كل جهان قضاوت بر اساس احكام آلهی و عادلانه خواهد بود و به احدی كمترین ستمی نمی شود.
6. عدالت اجتماعی
مقدمه : از شاخصهای بسیار مهم و بر جسته در حكومت جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ اقامه قسط و عدل به معنای وسیع كلمه است و در این باره بیشترین روایت را داریم كه حدود یك صد و سی روایت باشد[38] ؛ قرآن كریم قیام به قسط و عدل را یكی از اهداف بعثت انبیاء دانسته و برای آن اصالت قائل شده است: " لقد ارسلنا رسلانا بالبینات و انزلنا معهم الكتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط "[39] ؛ برای بشر قرن بیستم و قرون و اعصار بعدی عدالت و دادگستری از نان شب واجب تر و مهمتر است، بشر از بی عدالتی و شئون مختلف زندگی رنج می برد، پیكره جامعه بشری از این زاویه بیمار است و هر روز هم بر بیماریهای آن افزوده تر شود تا آنجا كه جهان پر از ظلم و جور و بی عدالتی و شر گردد كه به دنبال آن عدل جهانی در همه ابعادش بروز و ظهور می كند و تا بی عدالتی و ستم كل جهان را در همه ابعادش فرا نگیرد، بشر آمادگی پذیرش عدل مطلق را ندارد، مگر نه این است كه امام علی _ علیه السلام _ قربانی عدالت گردید (قتل فی محراب عبادته لشده عدله) و امروزه زمینه پذیرش عدل جهانی روز به روز مهیاتر شود، بشر متمدن و آگاه امروز از بی عدالتی اقتصادی و مالی رنج می برد در گوشه ای از عالم بر قدرت آمریكا با بیست در صد امكانات و نفوس، هشتاد درصد سرمایه جهان را می بلعد و در سایر نقاط عالم هزاران هزار انسان از قحطی و گرسنگی با مرگ دست به گریبانند، انسانها از بی عدالتی قضائی و تبعیضات رنج می برند، از بی عدالتی اجتماعی رنج می برد، امام مهدی كه بیاید كل زمین را عدل و داد فرا می گیرد آن هم در تمام ابعادش عدالت را پیاده می كند و تمام مظاهر عدل در جهان پیاده می شود، عدل اقتصادی، عدل سیاسی، عدل قضائی، عدل اجتماعی و . . . وگرنه عدل جهان ناقص خواهد بود.
با حفظ این مقدمه می گوئیم: یكی از ابعاد عدالت، عدل اجتماعی است و در این رابطه روایاتی را مرور می كنیم:
" . . . و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد احداً "[40] ؛ ترازوی عدالت را در میان همه انسانها می نهد و در سر تاسر جهان هیچ انسانی به دیگری ستم نخواهد كرد، (امام عصر همه ستگران كوچك و بزرگ را سر جای خود خواهد نشاند و این زشت ترین پدیده را كه همواره در طول تاریخ گلوی بشریت را فشرده، دفن خواهد كرد.)
". . .و عدل فی الرعیّه "[41] ؛ او در میان همه رعایایش عدالت می ورزد، عدل او عمومی است.
" . . . و یعدل فی خلق الرحمن البرّ منهم و الفاجر "[42] ؛ او در میان همه بندگان خدا عدالت را پیاده می كند و به عدل رفتار می كند چه نیكان و چه افراد فاسق و فاجر ( عدالت او به طور یكسان در حق خوب و بد اجرا می گدد.)
" . . . حتی لایری اثر من الظلم "[43] ؛ در اجرای عدالت تا آنجا پیش می رود كه در هیچ گوشه دنیا اثر و نشانه ای از ظلم نماند و دیده نشود. (فاتحه ظلم را می خواند و آن را از صفحه زمین محو می كند.)
"...یطهر الارض من كل جور و ظلم>[44]؛ او سراسر گیتی را از هر گونه جور و ستمی پاكسازی می كند.
امام باقر _ علیه السلام _ در ذیل آیه ی : " اعلموا ان الله یحیی الارض بعد موتها "[45] ؛ فرمود: منظور از مرگ زمین، جور ظلم و ستم در آن است و امام زمان _ علیه السلام _ زمین را به وسیله عدالت زنده می گرداند پس از آنكه با جور مرده باشد.[46]
7. عدالت اقتصادی
از نقاط بسیار برجسته در حكومت جهانی امام مهدی عدالت اقتصادی است، ثروت به طور عادلانه در میان مردم تقسیم می شود و هر كس از آن سهم خویش را دریافت می كند ابتدا روایاتی در این باب: " . . . و یقسم المال صحاحاً " [47] ؛ امام عصر اموال را به طور صحیح در میان مردم تقسیم می كند. " . . . و یقسم المال بالسویه "[48] ؛ او مال را به طور مساوی در میان مردم تقسیم می كند.
" . . . یقسم الامال صحاحاً فقال رجل ما صحاحاً ؟ قال : بالسویه بین الناس [49] اذا قام قائمنا قسّم بالسویه و عد فی الرعیه "[50] " . . . یجمع الیه اموال الدنیا من بطن الارض و ظهرها فیقول لناس : تعالوا الی ما قطعتم فیه الارحام و سفكتم فیه الدما الحرام و ركبتم فیه ما حرم الله، فیعطی شیئاً لم یعطه احد كان قبله "[51] ؛ تمام اموار دنیا از دل زمین (منابع و اموال زیر زمینی و گنجها) و روی زمین نزد امام _ علیه السلام _ جمع می شود .
آنگاه حضرت خطاب به مردم می فرماید: اینها همان چیز هایی هستند كه به خاطر آن قطع رحم كردید، خون یكدیگر را به زمین ریختید، محرمات آلهی را برای رسیدن به آن مرتكب شدید، اینك بیایید و از این اموال آنچه می خواهید برای خود بردارید و به قدری به اشخاص عطا می كند كه احدی قبل از امام عصر ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ چنینی اعطائی نداشته است.
" . . . اذا قام قائمنا اضمحلّت القطائع فلا قطائع "[52] وقتی قائم ما خاندان قیام كند همه قطایع مضمحل و نابود می گردد و قطایعی نخواهد بود. (قطایع عبارت است از زمینهای مرغوبی كه سلاطین و مستكبران و طاغوتها آنها را به زور از صاحبانش گرفته و به تیوّل خویش درآورده اند.)


این بود روایاتی چند در رابطه با عدل اقتصادی كه از شاخه های اساسی عدل در دنیا است، ثروت برای همه، زندگی برای همه رفاه برای همه و در عصر امام مهـدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ این عدل و حد اعلا پیاده می شود اما منظور از مال كدام است؟ آیا امام زمان اموال شخصی حلال مردم را از صاحبانش می گیرد و در میان آحاد انسانها تقسیم می كند؟ و مالكیت فردی و شخصی را الغاء می كند؟ هرگز و قطعاً مراد این نیست زیرا اسلام مالكیت فردی را امضاء كرده و برای اموال خصوصی مردم احترام قائل شده و حرمت مال او را مثل حرمت خون او دانسته و همانطور كه ریختن خون مسلمان حرام است، بردن و گرفتن مال مسلمان هم با بودن طیب نفس او حرام است و معقول نیست كه امام _ علیه السلام _ به مردم اعلان كند هر چه از دارای دارید بیاورید و باید میان همه تقسیم شود كه هزار و یك تالی فاسد دارد و مدت دهها سال كمونیستم در جهان شعار الغاء مالكیت خصوصی و فردی داد و مالكیت را دولتی عمومی و اشتراكی دانست و دیدیم كه چگونه فرو پاشید و نابود شد. پس منظور چیست؟ منظور اموال عمومی است از منابع زیر زمین و اخماس و زكوات و . . . كه بیت الامال مسلمین است و در اختیار امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ است ولی در آن زمان به قدری بیت المال سرشار از اموال عمومی است و خزانه های دنیا در دست امام زمان است كه هر چه بدهد پایان ندارد و اینها را در میان مردم تقسیم می كند و به طور مساوی به اشخاص می دهد و علی القاعده باید غیر از اجرت و مزد و حقوق افراد و اشخاص و كاركنان مراكز مختلف باشد كه آن بر حسب استحقاق به افراد داده می شود و یك فرد متخصص با یك فرد عادی و بی سواد یكسان نخواهد بود و گرنه افراد رغبت به كار نمی كنند و این طرز حقوق دادن كه عدالت نیست بلكه ظلم است زیرا با قابلیتهای مختلف اگر مزایای مادی یكسان باشد ظلم است و عدل آن است كه استحقاقها مراعات شود و هر صاحب حقی به حقش برسد تا تلاشها و كوششها حرمت نهاده شود. بلكه منظور از اموال، اموال عمومی و بیت المال است و علاوه بر پرداخت حقوق و استحقاقها به همه انسانها به طور مساوی تقسیم می شود و مال همه است، البته اگر ثروت بیت الامال محدود باشد باز عدالت ایجاب می كند كه به مناطق محرومتر، زود تر و بیشتر رسیدگی شود ولی با فرض اینكه در آن زمان ثروت دنیا در اختیار امام مهدی است و كم نمی آورد لذا تقسیم بالسویه در این بخش قابل قبول است.
و در حدیثی آمده : " ویفیض المال فیضا " [53] ؛ یعنی اموال در زمان امام زمان فیضات دارد و مثل چشمه می جوشد و پایان ندارد. كه بترسیم و اولویت ها را رعایت كنیم.
8. بی نیازی عمومی
در حكومت جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ همه انسانها از لحاظ زندگی اقتصادی بی نیاز می شوند و همگان در رفاه خواهند بود، بددخت و گرسنه و بی خانمان نخواهد بود، هیچكس دیگران را استثمار نمی كند و از آنها بهره كشی نمی كند و در این باب روایات فراوانی وجود دارد:
" . . . یتنعم امتی فی زمانه نعیما لم یتنعموا مثله قط البر و الفاجر "[54] ؛ امت من در زمان امام مهدی آن قدر از نعمتهای آلهی برخوردار باشند كه هرگز نظیر آن را در عالم متنعم نشده اند و این نعمتها فقط برای نیكان نیست بلكه نیك و بد همه از این نعمتهای بی پایان و خان گسترده مهدوی استفاده می كنند.
" . . . و یجعل الله الغنی فی قلوب هذه الامه " [55] ؛ در آن زمان خداوند غنا و بی نیازی را در دلها این امت قرار می دهد، و قلباً احساس بی نیازی می كنند.
" . . . و المال یومئذٍ كدوس یقوم الرجل فیقول یا مهدی اعطنی، فیقول: خذ [56] " ؛ یعنی اموال در زمان امام زمان كدوس (مجمع طعام و هر آنچه از دراهم وی دنانیر كه یكجا جمع شود) است یعنی كوه كوه درهم و دینار و طعام و خوراكی وجود دارد و در اختیار امام زمان است و مردی بر می خیزد و می گوید: یا مهدی به من كمك كن، امام می فرماید: بگیر، و اصلاً سخن از مبلغ و عدد نیست یعنی هر چه بخواهید به او می دهد تا خود احساس بی نیازی كند و بگوید : بس است.
خداوند در زمان امام عصر ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ دلهای امت پیامبر _ صل الله عله و آله و سلم _ را از غنا و بی نیازی مالامال می كند و عدالت امام مهدی همه امت را فرا می گیرد تا آنجا كه حضرت به شخصی امر می كند كه در میان مردم اعلان كند (وطبعاً این اعلان در یك مسجد یا مكان خاص نیست بلكه از طریق رسانه های عمومی و شبكه سراسری دنیا اعلان می كند.) چه كسی نیاز مالی دارد؟ از میان همه انسانها تنها یك نفر مراجعه می كند و می گوید: من، امام می فرماید : برو نزد خزانه دار و به او بگو : مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ تو را امر می كند كه به من مبلغی بپردازی (سخن از وام و قرض دادن نیست بلكه عطاهای مجانی و بلاعوض است.) و خزانه دار می گوید : دامنت را پهن كن و آنقدر به او می كند كه وی پشیمان می شود و می گوید : من نیاز مالی ندارم و نمی خواهم، ولی خزانه دار پس نمی گیرد و قبول نمی كند و می گوید: ما آنچه كه عطا كردیم باز پس نمی گیریم. [57]
". . . فیجی ء الرجل فیقول : یا مهدی أعطنی أعطنی فیحثی له فی ثوبه ما استطاع ان یحمله[58]"
مردی خدمت امام عصر می رسد و می گوید: ای مهدی به من كمك كن، به دستور امام تا آنجا كه می تواند حمل كند به او درهم و دینار می دهند. (یعنی حد و مرزی ندارد و ظاهراً اینها غیر از آن تقسیمی بالسویه و اضافه بر آن است كه در خزانه وجود دارد و هر كس هر چه بخواهد به او می دهند، البته شرایط به گونه ای است كه اینگونه مراجعه كنندگان انگشت شمار می باشند و مثل این زمانها نیست كه اگر اعلان شود فلانجا فلان ماده غذائی را ارزان می دهند یا مجانی تقسیم می كنند و مردم بشنوند چه غوغائی می شود و قیامتی به پا می كنند و چه بسا عده زیادی زیر دست و پا له شوند و وقتی این مقایسات انجام می شود عظمت ثروتهای عمومی در آن زمان معلوم می شود).
"...یعطی المال بغیر عددٍ..."[59] ؛ بدون حساب كتاب و شمارش مال را عطا می كند و به افراد می دهد.
"...یطلب الرجل منكم من یصله بمآله و یأخذ من زكاته لایوجد احد یقبل منه ذلك استغنی الناس بما رزقهم آله من فضله"[60]؛ هر چه انسان می گردد كه كسی را پیدا كند و زكات اموالش را به او بدهد كسی را نمی یابد و فقیر و مسكینی پیدا نمی شود چرا كه همگان به واسطه آنچه خداوند از فضل خویش به آنها روزی كرده، بی نیاز می باشند و نیازمندی نیست كه زكات قبول كند.
"...ولا یجد الرجل منكم یومئذً موضعاً لصدقته و لالبره لشمول الغنی جمیع المومنین".[61]
و آن روزگار مردی از شما می خواهد صدقه بدهد، نیكی كند (و به كسی كمك مالی كند) ولی كسی را نمی یابد چرا كه غنا و بی نیازی همه مومنان را فرا گرفته است.
باری آرزوی بشر از دیر باز این بوده كه روزی فقر و بدبختی را از جامعه خودشان ریشه كن كنند و همه آحاد مردم ثروتمند باشند، زندگی شرافتمندانه ای داشته باشند، و این آرزوی دیرینه در زمان بقیه الله جامه عمل می پوشد و همگان بی نیاز می شوند و زندگی مرفه و خوش و خرمی پیدا می كنند، و بدهكاری شرمنده طلبكار نمی شود، هیچ مردی شرمنده اهل و عیال نمی گردد، هیچ رئیس اداره و كارخانه شرمنده كاركنانش نمی شود و . . .
9. عمران و آبادی
در حكومت جهانی امام عصر ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ همه نقاط زمین آباد و سر سبز و مالامال از محصول می شود و معادن زیر زمینی استخراج می شود و زمین روئیدنیهایش را می رویاند و آسمان قطرات بارانش را فرو می فرستد و از زمین و آسمان نعمت ریزش می كند و وفور نعمت است و نقطه ای خالی از عمران نخواهد ماند. اینك روایات :
" و یخرج له الارض افلاذ كبدها "[62]؛ زمین قطعه های كبدش را بیرون می آورد.
" . . . ویرسل السماء علیهم مدراراً و لاتدخر الارض شیئاً من نباتها " [63]؛ آسمان بارانش را مثل ناودان فرو می فرستد و زمین همه روئدنیهایش را بیرون می آورد و هیچ نباتی را ذخیره و احتكار نمی كند.
" . . . تنزل له السماء قطرها و تخرج له الارض بذرها "[64]؛ آسمان قطراتش را برای امام مهدی نازل می كند (و بر سرزمینهای او می بارد) و زمین بذرش را خارج می سازد. تا آنجا وفور نعمتها می شود كه زندگان آرزو می كنند كه ای كاش مردگان بودند و این همه نعمت را می دیدند: " یتمنی الاحیاء الأموات "[65]؛ و زمین با میل و رغبت كلید های در گنجهایش را به امام می دهد تسلیم می كند: " و تلقی الیه مسلماً مقالیدها "[66]؛ در آن روز زمین گنجهای پنهانش را هویدا می كند و بركاتش را نمایان می سازد[67] ؛ " و انزل بركات من السماء و الارض وتزهر الارض بحسن نباتها و تخرج كل ثمارها و انواع طیبها "[68]؛ در آن روزگار بركات از آسمان و زمین فرو می بارد و زمین با بهترین روئیدنیهایش گلباران می شود و همه ثمراتش و انواع گیاهان خوشبویش را خارج می كند (و این منبع عظیم و تمام نشدنی ثروت، در اختیار امام مهدی قرار می گیرد و آسمان از باریدن مضایقه نمی كند و زمین از رویاندن دریغ نمی كند .) " و تزید المیاه فی دولته و تمد الانهار و تضعف الارض اكلها و تستخرج الكنوز "[69]؛ در دولت امام مهدی آبها فراوان و نهرها امتداد می یابد و زمین خوردنیهایش را دو چندان ظاهر می كند و همه گنجهای پنهان استخراج می شود.


" ولایبقی فی الارض خراب الا یعمر "[70]؛ در روی كره زمین هیچ نقطه خراب و ویرانی نمی ماند مگر آنكه حضرت آنجا را آباد و معمور سازد.
" . . . حتی تمشی المرأه بین العراق الی الشام لا تضع قد میها الا علی النبات "[71]؛ بقدری آبادانی فراوان می شود كه زنی از سرزمین عراق تا شام پیاده اگر طی طریق كند در تمام مسیر روی سبزیها و نباتات گام بر می دارد و زمین خشك و بایری نخواهد دید. حال اگر مقایسه كوچكی انجام شود عظمت آبادانی در آن عصر روشن می شود: تنها در گوشه ای از عالم یعنی جمهوری اسلامی ایران كه این همه سرزمینهای كویر و بی آب و علف وجود دارد اگر بخواهیم گوشه هایی را كویر زدایی كنیم چقدر با مشكلات روبرو هستیم و سآلها طول می كشد و چه بسا توفیق چندانی هم نیابیم، ولی در زمان حكومت امام مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ كل كره زمین آباد می شود و كویر زدائی می گردد و سرزمین موات و بایری نخواهد ماند و این واقعاً رویا و آرزوی هر انسانی است كه انشاء الله در آن عصر جامعه عمل خواهد پوشید.
10. امنیت عمومی
مقدمه: امنیت از امن و امان به معنای سلامتی است و ریشه اصلی آن سكون و آرامش خاطر است و در اهمیت آن همین بس كه ابراهیم خلیل _ علیه السلام _ وقتی درباره مكه دعا می كند می گوید: " رب اجعل هذا بلداً آمناً "[72]؛ یا می گوید: " رب اجعل هذا البلد آمناً " [73]؛ خدایا شهر مكه را شهر امنی قرار ده، و خداوند دعای او را مستجاب كرده و می فرماید: " و من دخله كان امناً " [74]؛ و نیز در اهمیت امنیت این بس كه وقتی روز قیامت فرشتگاه به بهشتیان می گویند : بفرمایید وارد بهشت و به آنان خوش آمد می گویند، می گویند : " ادخلـوها بسلام آمنین "[75]؛ یعنی داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت، سلامت از هرگونه رنج و بیماری و ناراحتی و امنیت از هر گونه خطر، و پس از بشارت سلامت و امنیت، سلامت از هرگونه رنج و بیماری و ناراحتی و امنیت از هر گونه خطر و پس از بشارت سلامت و امنیت سخن از شسته شدن كینه ها از سینه ها و بر طرف شدن صفات زشت و ناپسندی همچون حسد و خیانت و مانند آن است كه روح اخوت و برادری را به هم می زند، و نیز سخن از حذف تشریفات غلط و امتیازات نابجا است كه آرامش فكر و جان را در هم می ریزد و نكته مهم این است كه سلامت و امنیت نه تنها سر آغاز نعمتهای بهشتی است بلكه پایه و اساس هر نعمتی است و بدون آن دو هیچ نعمتی قابل بهره گیری نیست و مع الاسف به تعبیر معروف " نعمتان مجهولتان الصحه و الامان " همین دو نعمت معمولاً مورد غفلت انسان واقع می شود و تا انسان از نعمت سلامتی بر خوردار است قدر نمی داند و نیز تا از نعمت امنیت برخوردار است قدر دان نیست. با حفظ این مقدمه یكی از جهات بسیار مهمی كه در جامعه جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ خیلی روی آن تأكید شده همین مسآله امنیت است، در آن زمان امنیت از جمیع جهات در حد اعلا تأمین است: امنیت مالی، امنیت جانی، امنیت آبرویی، امنیت فكری و فرهنگی، امنیت اقتصادی، امنیت اعتقادی، امنیت نظامی، امنیت روحی و روانی، امنیت اجتماعی و . . . آرامش خاطر بر آن جامعه حكم فرما است و مرزهای امنیت انسانها مورد تهدید واقع نمی شود در كمال آرامش وصلح و صفا به زندگی انسانی مشغول هستند و قرآن وقتی سخن از حكومت صالحان مطرح می كند و می فرماید:
خداوند به كسانی كه از شما ایمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند وعده می دهد كه آنها را قطعاً خلیفه روی زمین خواهد كرد، همان گونه كه پیشینیان را خلافت روی زمین بخشید و دین و آئینی را كه برای آنها پسندیده پا بر جا و ریشه دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به امنیت و آرامش مبدل می كند، آن چنان كه تنها مرا می پرستند و چیزی را برای من شریك نخواهد ساخت.[76]
در این آیه تأكید بسیار سخن از تبدیل خوف مومنان و نگرانی آنان به امنیت است كه در سایه حكومت و خلافت صالحان این امنیت مطلق تأمین می شود، البته امنیت هدف نیست بلكه مقدمه ای است برای اینكه انسانها با خاطری آسوده خدای یكتا را بپرستند و هیچ چیز را شریك او در عبادت قرار ندهند و در این باره روایات عجیبی در باب جامعه جهانی امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ وارد شده كه ذیلاً فرازهایی را نقل می كنیم:
خدا در حدیث قدسی می فرماید:
در آن زمان امنیت را بر روی زمین می افكنم، و هیچ چیزی به چیز دیگر ضرر نمی رساند و هیچ چیزی از چیز دیگر نمی ترسد تا آنجا كه حشرات و چهار پایان در میان مردم حركت می كنند و هیچ كدام به دیگری آسیب نمی رساند و ستم گزنده ها را می برم، و حالت تعصب و هجمه و درندگی را از درندگان سلب می كنم.[77]
امام مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ فرماندهان و امیرانش را به همه بلاد گیل می دارد و به آنها امر می كند كه در میان مردم به عدالت رفتار كنند و در آن زمان گوسفند و گرگ یكجا مشغول چرا می شوند، و كودكان و مارها و عقربها كنارهم بازی می كنند و به یكدیگر آسیبی نمی رسانند، و تمام شر و بدی می رود و تمام خیر و نیكی ماندگار می شود.[78] حال اینگونه تعبیرات كنایه از كمال امنیت و عدالت و عهد حضرت است كه انسانهای گرگ صفت در كنار انسانهای مظلوم و آرام و بی ضرر، زندگی می كنند و حالت سبعیت و درندگی از انسانها سلب می شود و كسی در صدد اضرار به دیگران نیست و ممكن است این تعابیر به ظاهرش باقی باشد و واقعاً در آن عصر گرگ و میش كنار هم زندگی كنند، كودكان و مارها با یكدیگر بازی كنند و . . . كه این خیلی عجیب است و برای خیلی ها ممكن است باورش سنگین باشد ولی از قدرت خداوند و ولایت تكوینی حضرت مهدی ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ و از تلاشهای علمی دانشمندان برای اهلی كردن وحوش و . . . این امور بعید نیست و شاید نمونه كوچكی از آن را مربوط به زمان حضرت نوح بدانیم كه از هر حیوانی یك جفت سوار كشتی نمود و همه در كنار هم زندگی كردند بدون این كه به یكدیگر آسیب برسانند و به هر حال اصل وجود امنیت و آرامش خاطر در جمیع جهات مسلم است.
هنوز در دنیا امنیت مالی وجود ندارد و علی الدوام اخبار سرقتهای بزرگ و كوچك در جراید نوشته می شوند امنیت جانی وجود ندارد و ممكن است در جوامع پیشرفته ای مثل آمریكا هم هفت تیر بدستی به مدرسه ای حمله كند و عده ای را به خاك و خون بكشد، امنیت عرضی نیست و انسانهای خائنی هستند كه به ناموس دیگران به چشم خیانت می نگرند و . . . باری غنا و بی نیازی، عدالت همه جانبه، امینت خاطر از هر جهت، عمران و آبادانی و . . . اركان یك زندگی سالم و انسانی است و حد اعلای آن بدور از هر كم و كاستی در آن زمان بروز و ظهور خواهد كرد، هنوز بشر از گزند بیانها و قلمهای مسموم و كفر آلود و شرك آمیز و شبه افكن و . . . در امان نیست، مرزهای عقیده و ایمان او امن نیست، مرز فكر و اندیشه امن نیست، شیاطین جن و انس در كمین هستند و تیرهای صد شعبه مسموم و زهرآگین خود را به قلب افكار و اندیشه ها و عقاید انسانها نشانه میروند و پاسداران مرزهای عقیدتی و دینی در سنگرند و با كمال جدیت مراقب اوضاع هستند و نگرانند از اینكه مبادا نسل جوان گرفتار نابسامانی فكری و اعتقادی شوند و . . . و امنیت جامع و كامل در

- لینک کوتاه این مطلب

تاریخ انتشار:5 اردیبهشت 1391 - 23:27

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت منتظرپاتوق