شبکه کلمه، یکی از شبکه های ماهواره ای وهابی محسوب می شود که در کنار دیگر شبکه های وهابی مثل وصال حق، وصال فارسی و نور مشغول به فعالیت می باشد. اما تفاوتی که یک بیننده این شبکه نسبت به دیگر شبکه های وهابیت احساس می کند ادعاهای بسیار و توهم یکه تازی این شبکه نسبت به رقبای خود می باشد. همان توهمی که سبب شده تا نام شبکه کلمه را به "شبکه جهانی کلمه" تغییر دهند.
و اما اگر کمی تاکید می کنم فقط کمی، عملکرد این شبکه را بررسی کنیم به نتایج جالب توجهی می رسیم که شاید قضاوت در این باره را کمی راحت تر کند:
۱. عوامل این شبکه همواره ادعا کردند که هزینه های گزاف این شبکه تنها از ناحیه کمک های مردمی و از محل زکات های بینندگان این شبکه تامین می شود. ادعایی که در مضحک بودن آن همین بس که هرگز در شبکه شماره حسابی برای ارسال کمک های مردمی حتی زیرنویس هم نشده است. (این درحالی است که زیرنویس این شبکه به صورت ۲۴ ساعته در زمینه های مختلف فعال می باشد.)
۲. عده ای که با عنوان "کارشناس" در این شبکه حاضر می شوند همگی مستقر در لندن بوده و هیچ وقت سوابق علمی شان در هیچ یک از مراکز علمی معتبر اهل سنت تایید نشده است.
۳. توهم خود بزرگ بینی آن هم از نوع مزمن گریبانگیر دست اندرکاران شبکه کلمه می باشد که این توهم به راحتی قابل درک و مشاهده برای مخاطبان می باشد. به عنوان نمونه به دو مورد آن اشاره می کنیم:.
الف) در مواردی که تماس بینندگان در آن پخش می شود در انتهای برنامه آماری به اصطلاح مربوط به تعداد تماس گیرندگان اعلام می شود. این آمار طبق اعلام شبکه بالای ۳۷ هزار تماس طی حدودا ۹۰ دقیقه برنامه است!!! (با یک حساب سرانگشتی می شود ۴۱۲ تماس در هر دقیقه یعنی اگر به طور متوسط هر مخاطب فقط ۱۰ ثانیه پشت خط بماند تعداد تماس های شبکه کلمه از این سه خط ۷۰ تماس در هر ثانیه می شود.) این در حالی است که تعداد شماره های اعلام شده در این برنامه تنها ۳ عدد بوده و فقط یک اپراتور برای پاسخ گویی به آنها وجود دارد. جدای از اینکه امکان پاسخ گویی به این تعداد تماس وجود دارد یا خیر، فرض پشت خط ماندن این تعداد افراد در این زمان کوتاه نزدیک به محال است. باطل بودن این ادعا زمانی آشکارتر می شود که مخاطبان شبکه بارها از کارشناس برنامه شنیده اند که اعتراف کرده دلیل تطویل و زیاد سخن گفتنش آماده نبودن تماسی برای وصل روی برنامه می باشد.
ب) نمونه دیگر نحوه خطاب قرار دادن متقابل عوامل شبکه است که از مجری ساده گرفته تا کارشناس شبکه همه را به عنوان استاد خطاب می کنند تا با اینکار فقدان علمی موجود را بپوشانند و برای خود دلگرمی فراهم کرده باشند.
۴. افراطی گری در برنامه های این شبکه به اندازه ای موج می زند که نظرات هیچ عالمی را در مخالفت با خود نپذیرفته و هیچ کدام از علمای اهل سنت ایران را به رسمیت نمی شناسند. چرا که در صورت ارتباط با علما اولا فقدان سواد علمی کارشناسان شبکه آشکار می شود و دوما نظرات علمای واقعی اهل سنت در مقابل انحرافات این شبکه به انظار مخاطبان می رسد که سبب ریزش شدید مخاطبان خواهد شد این مساله زمانی واضح تر می شود که می بینیم هیچ کدام از علمای اهل تسنن تا به حال حاضر به تایید و توصیه به دیدن این شبکه نشده اند. (شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از علما این شبکه ها را متعلق به وهابیت می دانند نه اهل سنت!)
از جمله اینکه اخیرا یکی از علمای اهل تسنن جناب "مولوی عبدالمجید مرادزهی" که طرفداران بسیاری در میان اهل تسنن ایران دارد و در نظر مردم جانشین مولوی عبدالحمید (امام جمعه معروف زاهدان) دانسته می شود، به مجرد حضور در یکی از برنامه های شبکه کلمه با نظرات افراطی کارشناسان شبکه مخالفت کرده و عوامل این شبکه را مجبور به قطع سخنان وی و سخن پراکنی و اهانت به این عالم بزرگ نمود که این عمل غیر حرفه ای موجب پدید آمدن موجی از اعتراض بسیاری از اهل تسنن در فضای مجازی گردید.
۵. آزادی بیان: آزادی بیان به یک آرزوی دست نیافتنی بین مخاطبان این شبکه تبدیل شده است. این مطلب در تماس هایی که در برخی برنامه ها پخش می شود قابل مشاهده است. به محض اینکه بیننده ای کوچکترین انتقاد منطقی مطرح می کند او را متهم به "رافضی" کرده و تماس او را قطع می کنند. اگرچه در صورت موفق شدن به تماس روی شبکه، زمانی که به او اختصاص می یابد زیر ۲ دقیقه است که آن هم با قطع مکرر صحبت از سمت مجری برنامه مواجه می شود. این در حالی است که در شبکه مقابل این شبکه یعنی "شبکه ولایت" تمامی مخاطبین حق دارند کامل سخنان و نظرات خود را بیان کنند که گاهی تا نیم ساعت می رسد.
- منبع: رسانه ایران