آیتالله روحالله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه تهران در شب شهادت امام جعفر صادق(عج) به ایراد سخنرانی پرداخت که گزیدهای از سخنان وی در ادامه میآید:
*امام و امّت
وجود مقدّس امام در هر دوره، هدایت خلق را به نحو احسن بر عهده دارد. امّا آنچه که مهم است، این است که امّت هم بالجد امّت شوند. اگر مردم باورشان بشود که نیاز به امام دارند، امام که هادی خلق است «و جعلنا منهم ائمّة یهدون بامرنا»، مردم را به خوبی هدایت میکند.
یک نوع دیگری هم اولیاء خدا بیان کردند - که حقیقت هم همین است - : امام هدایتش را دارد، چه خلق بخواهند و چه نخواهند. حال، اگر خلق خدا خود را در معرض هدایت هادی الهی قرار دهند و از هدایت حقّ یعنی امام، بهره ببرند؛ میتوانند برنده شوند.
در این باره، دو مسئله مطرح است:
1. باور کنند نیاز به امام دارند و خودشان به تنهایی نمیتوانند راه را طی کنند.
2. شجاع باشند و از حوادث دنیا هراس نداشته باشند (این مطلب، زاییده اولین مورد است)
لذا اوّل باید باور کند که امّت، امّت است. در تبیین دینی، لفظ امام و امّت داریم؛ نه ملّت! اگر امّت، امّت باشد، نیاز به امام دارد. تا انسان به این یقین نرسد، تن به فرمان امام نمیدهد و مطیع نمیشود (دو بال پرواز که عرض کردیم ادب و اطاعت است).
حال، وقتی خودش را به امام سپرد و به فرمان امام، تن داد، با اینکه دنیا، حوادث و اتّفاقات دارد و هر زمانی برای خودش این حالت را دارد؛ هیچ وقت ترسی از آن نخواهد داشت. کسی که خودش را به امام سپرد، دیگر دنیا برایش خیلی ابّهت ندارد و در مقابلش خیلی بزرگ جلوه نمیکند که بخواهد بترسد.
*چه زمانی خداوند هیبت اسلام را از ما میگیرد؟
پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «إذا عَظَّمَتْ اُمّتی الدُّنیا نَزَعَ اللّهُ منها هَیْبَةَ الإسلامِ» - هرگاه امّت من دنیا را بزرگ بدارند، خداوند شکوه اسلام را از آنان مىگیرد - بناست که اسلام، «یَعلُو ولا یُعلی علَیهِ» شود، امّا یک زمانی، بر عکس میشود. حضرت میفرمایند: آن زمان، زمانی است که دنیا برای امّتم، بزرگ جلوه میکند.
دنیا را با عظمت دانستن یعنی دچار ظواهر و جلوات دنیا شدن و إلّا دنیا بما هی دنیا، بد نیست. اگر بد بود، انبیاء و معصومین در آن نمیآمدند. دنیا، هم ممدوح دارد و هم مذموم که این، دنیای مذموم است. اولیاء میفرمایند: اگر به دنبال دنیا بروی، دنیا مدام خودش را برای انسان بزرگ جلوه میدهد.
امام المسلمین در فروردین امسال فرمودند: اگر اینها کوچکترین خطایی کنند، تلآویو با خاک یکسان میشود. اوّل، اسلام است. گویی میبینند که این ایّام دارد میآید. مردان خدا این گونه هستند که این همان نترسیدن از دنیاست.
همینها است که باعث میشود اگر مثل امروز ادّعایی هم کنند، مجبور شوند عقبنشینی کنند. با اینکه قدرتشان کم نیست، امّا هیبت مسلمین آنها را به وحشت انداخته است.
*گروهی از امّت پیامبر که مسلّط بر همه امور هستند
پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «لا تَزالُ طائفةٌ مِنْ اُمّتی ظاهِرِینَ حتّى یَأْتِیَهُمْ أمْرُ اللّهِ وَ هُمْ ظاهِرونَ» - همیشه گروهى از امّت من چیره و مسلّط بر امورند تا آنکه فرمان خدا ایشان را در همان حال در رسد - هر کس به جدّی عبد شد و همه امورش را به خدا سپرد، نه فقط گذشته و حال، بلکه آینده هم، همه در اختیار اوست.
برای عبد الهی، زمان و مکان معنا ندارد. زمان و مکان برای من و شماست و إلّا هر کس بالجد عبد شد، مافوق زمان و مکان است و تمام هستی با تمام هفت منظومهاش در اختیار اوست. عالم، الآن در اختیار مولایمان است. امّا به غیر از حضرت حجّت(عج)، آنها هم که تالیتلو معصوم هستند، مثل حضرت شیخ مفید، زمان و مکان ندارند.
در کتاب تندیس پارسایان بیان شده که در یک شب آیتالله فقیه یزدی را در چند جا دیده بودند، طوری که با هم مشاجره میکردند که ایشان پیش ما بودهاند! یا آیتالله مولوی قندهاری حوادث زیادی از آینده را بیان کردند که امروزه، آنها را میبینیم.
لذا پیامبر(ص) فرمودند: همیشه گروهی از امّت من بر همه امور چیره و مسلّط میشوند تا اینکه امر خدا برایشان در همه حال، حاضر است و آن را میبینند.
*جنگیدن گروهی از مسلمانان برای دین همیشه پابرجا
امام، هادی است و هدایتش، همیشگی است. به شرط اینکه ما امّت باشیم که خود را در معرض هدایت او قرار دهیم و مطیع محض باشیم. چنین کسی دنیا برایش ضعیف میشود و آینده را میبیند. در غیر این صورت دنیا برایش بزرگ میشود و دیگر اسلام برای او هیبتی ندارد.
اتّفاقاً همین کسانی که دنیا برایشان خوار است، همیشه در راه خدا قیام میکنند.
پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «لَن یَبْرَحَ هذا الدِّینُ قائما یُقاتِلُ عَلَیْهِ عِصابةٌ مِنَ المُسلِمینَ حتّى تَقُومَ السّاعةُ»- این دین همواره پا بر جا خواهد بود و گروهى از مسلمانان تا قیام قیامت (اولیاء، تقوم الساعة را زمان ظهور حضرت حجّت معنی کردند)، به خاطر آن مىجنگند -
*چه گروهی از گزند مخالفانشان در امان هستند؟
وقتی هیبت دنیا از بین رفت و دنیا در مقابلشان، با عظمت نشد، فرمان خدا را نگه میدارند و از هیچ کس، گزندی به آنها نمیرسد.
پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «لا تَزالُ طائفةٌ مِن اُمّتی قَوّامةً على أمْرِ اللّه ِ لا یَضُرُّها مَنْ خالَفَها» - همواره گروهى از امّتم فرمان خدا را نگاه مى دارند و مخالفانشان نمىتوانند به ایشان گزندى برسانند - اگر دنیا در نزد انسان کوچک شود، در مقابل دشمن، پیروز میشود و دشمن، ضعیف میشود. که اگر انسان، امام داشته باشد، این طور میشود.
*بندگان حقیقی خدا چه کسانی هستند؟
امام صادق(ع): «إنّما یَعرِفُ اللّه َ عزّوجلّ ویَعْبُدُهُ مَن عَرَفَ اللّهَ وعَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهلَ البیتِ»- تنها آن کس خداوند عزّوجلّ را مىشناسد و مىپرستد که خدا و امامش از میان ما اهل بیت را بشناسد -
تنها کسانی خدا را میشناسند و میپرستند؛ یعنی بندگان حقیقی خدا هستند که امام را که از ما اهل بیت است، میشناسند.
*توصیه برادرانه به اهل جماعت
لذا راه، همین اهل بیت و معصومین هستند. همه جا دارند شکست میخورند، امّا اینجا نه. الآن همه میگویند: ایران دارد سوریه را میچرخاند، ما هم ابایی نداریم که بگویند. فقط ائمّه! هر کس از این صراط مستقیم دور شد، باخت.
*توصیه برادرانه به اهل جماعت: بازنگری کنند و حوادث عالم را ببینند
این چه هیبتی است که خدا از ما در دل دشمن انداخته است و همه از ما وحشت دارند؟! این چه بود که امام از همان اوّل انقلاب، با اینکه ما هیچ نداشتیم و همه چیز حتّی به قول امام المسلمین سیم خاردار را هم وارد میکردیم، فرمودند: آمریکا، هیچ غلطی نمیتواند بکند؟!
رمز، این است: آنکه با ولایت معصومین است، این گونه است و آنها این رمز را نفهمیدند، «کم من فئة قلیله غلبت فئة کثیرة».
با تمسّک به ولایتالله و معصومین، از ظلمات به نور رفته و این گونه میشود که خدا هیبت او را در دل دشمن میاندازد، «وهم یخرجون من الظلمات الی النور وهم اهل الهیبة وعدوهم اهل الذلة».
*رمز پیروزی انقلاب ما و شکست انقلاب مصر
امام صادق(ع): «نَحْنُ قومٌ قَدْ فَرَضَ اللّهُ طاعَتَنا، وإنَّکُمْ لَتَأْتَمُّونَ بِمَنْ لا یُعْذَرُ النّاسُ بِجَهالَتِهِ»، ماییم قومی که خدا طاعت ما را فرض کرد. اگر به ما تمسّک بجویید، جای دیگری نمیروید؛ چون اگر رفتید، در جهالت رفتهاید.
مصر چه شد؟! انقلاب مصر از دست رفت و فاتحه آن خوانده شد. رمز پیروزی، فقط اهل بیت و معصومین هستند. بعضی فکر کردند که اینها، سمبلی بیهوده است، امّا اینها اصل است.
هیبت اسلام، همه را به وحشت میاندازد. در این چند روزه هم آنها اوّل ادّعا کردند و بعد عقب نشستند. آن بریتانیای کبیر و ... کجاست؟!
*حضرات معصومین در ولادت و شهادت خود از ما چه میخواهند؟
حضرات معصومین در ولادت و شهادت خود از ما میخواهند که معارفشان را یاد بگیریم. سینهزنی کنیم، شور بگیریم؛ امّا آنها شعور را از ما میخواهند. این روایات را هم به ما گفتهاند که به من و شما خط بدهند.
آنکه مسئولیّت میگیرد، بداند که نباید کاخنشین شود. آن کسی، ابّهتدار میشود که وابسته به دنیا نباشد و دنیا برایش عظمت نداشته باشد و إلّا هیبت اسلام از دلش میرود و دشمن برایش هیبتدار میشود و خودش نعوذبالله دو دستی اسلام را تقدیم میکند. لذا هر کس در ردههای بالاتر است، باید کمتر استفاده کند و بیشتر خدمت کند.
*راهنمای خدا در میان خلق
صاحب امشب، امام صادق(ع) در روایت دیگری میفرمایند: «الإمامُ عَلَمٌ بَیْنَ اللّه ِ عزّوجلّ وبَیْنَ خَلْقِهِ، فَمَنْ عَرَفَهُ کانَ مُؤمنا، ومَنْ أنْکَرَهُ کانَ کافرا»، امام، آن علم و پرچم و بیرق از ناحیه خدا بین خلق خداست. هر کس او را بشناسد، مؤمن است و هر کس منکر او شود، کافر است.
لذا ایمان حقیقی، شناخت امام است. با امام شناسی، انسان، مؤمن میشود و إلّا تسبیح به دست گرفتن و سبّوح قدوس گفتن و ... ایمان نیست. ایمان، شناخت امام است. امام؛ علم، هادی، راهنما و پرچم خدا بین خلق است. هر کس او را بشناسد، مؤمن و هر کس او را انکار کند، کافر است و کافر هم ذلیل است.
*چرا رهبر ایران شکست نمیخورد؟
کشورهایی را که انقلاب میکنند، دعوت میکنیم به سمت اهل بیت بیایند تا پیروز شوند.
چرا ایران، پیروز است؟ تنهاست، محاصره است، امّا چرا شکست نمیخورد؟! همه هم به او حمله میکنند، رمز کجاست؟
آقایان اهل جماعت! بازنگری کنید و به این سمت بیایید. ما صاحب داریم و برای همین است که شکست نمیخوریم. ما آقایی داریم که ارباب کلّ عالم است. چقدر مزه میدهد انسان، عبد و غلام این آقا باشد.
چرا رهبر ایران، ولیّ فقیه شکست نمیخورد؟ رمز: این رهبر، اربابی دارد که عالم، متعلّق به اوست «بیمنه رزق الوری».
*خطاب امام صادق(ع) به جوانان انقلابی!
امام صادق(ع) در روایت دیگری میفرمایند: «یا مَعْشرَ الأحْداثِ، اتَّقوا اللّهَ ولا تَأتوا الرُّؤَساءَ، دَعُوهُم حتّى یَصیروا أذْنابا، لا تَتّخِذوا الرِّجالَ وَلائجَ مِن دونِ اللّهِ ،أنا واللّه ِ خیرٌ لَکُم مِنهُم. ثُمّ ضَربَ بیدِهِ إلى صدرِهِ » - اى گروه جوانان! از خدا پروا کنید و نزد ریاست پیشگان [بىلیاقت] نروید. وا گذاریدشان [و خودتان بزرگ باشید] تا آنان [از ریاست بیفتند و] به دنباله رو تبدیل شوند. مردان [غیر الهى] را به جاى خداوند همراز خود نگیرید. به خدا سوگند که من براى شما از آنان بهترم، آنگاه با دست خود به سینه اش زد -
ای کاش این روایت توسط رسانهها بلند شود و به گوش اهل جماعت و جوانان مصری برسد که بدانند علّت شکستشان کجاست و تمسّک به این پادشاهان ملعون نداشته باشند.
حضرت خطابشان به جوانان است. الآن هم حضرت حجّت(عج) این را به همه خطاب میکنند، «کلهم نور واحد».
ای گروه جوانان! از خدا بترسید (همیشه رمز، تقواست) و سمت این ریاست پیشگان بیلیاقت نروید. این پادشاهان عالم هیچ کاری برایتان نمیکنند.
این وهابیت ملعون و تکفیریها کاری برایتان نمیکنند. اگر مسئولین ما محکم باشند، بالجد دشمن هیچ غلطی نمیتواند بکند. البته به شرط اینکه انسان، آقایی آقا را بپذیرد. امام و امام المسلمین، آقایی آقا را پذیرفتند و نایب ایشان هستند و میدانند عالم در اختیار ایشان است.
آنها را به خودشان واگذارید، آنها مردان غیر الهی هستند. آنها را به همان حال گناه، رها کنید. خون مردم مظلوم بحرین را میریزند و مشروب میخورند و رقص شمشیر میکنند! خیلی از کارها را همین آه مردم مظلوم بحرین دارد انجام میدهد.
بعد هم از این حالت میافتند و دیگر ریاست ندارند. آنها به دنبال شما میآیند. اگر دنبالهرو حقّ باشید، آنها میآیند.
از این مردان غیر خدایی همراز اتّخاذ نکنید که رازهایتان را به آنها بگویید. اگر امور را به اینها بسپرید، بیچاره میشوند.
مرسی، اوّل به سراغ این به ظاهر ملک عبدالله رفت، همان آنها هم اوّل کسی بودند که چنان لگد محکمی به او زدند که هیچ کس در عالم جز سعودیها، کودتای علیه اینها را نپذیرفت!
حضرت در آخر روایت میفرمایند: به خدا قسم من برای شما بهترم، بیایید، من شما را هدایت میکنم. سپس به سینهاشان زدند. الآن آقایمان این کار را میکند، بعد یک عدّه میخواهند به سمت آمریکا بروند!
خدایا! اربابی ارباب را برای ما شیرین بگردان.
ما را غلام بهترین ارباب دنیا، آقایمان قرار بده.