(بسم الله الرحمن الرحیم)
چنانچه ابتدای صراط که بر روی جهنم است ـ که «أَدَق مِنَ الشعْرِ وَ أَحَد مِنَ السیفِ؛ باریکتر از مو، و تیزتر از شمشیر است»١ ـ از همین دنیا باشد ـ که چنین است ـ با کمترین غفلت ولو یک آن و یک لحظه از آن میافتیم، و اگر افتادیم ممکن است تا به آخر برویم؛ لذا باید برای تثبیت در دین و بودن بر صراط مستقیم این دعا را در زمان غیبت همه بخوانیم که:
«یا اللهُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ، یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمتگستر، ای مهربان، ای زیر و رو کننده دلها، قلب مرا بر دینت استوار و ثابت بدار».٢
وقت خواندن این دعا همین روزها میباشد. اگر این روزها این دعا را نخوانیم پس کی میخواهیم بخوانیم؟!
١. کافی، ج۸، ص۳۱۲؛ امالی صدوق، ص۱۷۷؛ تفسیر قمی، ج۱، ص۲۹، شرح نهجالبلاغه ابنابیالحدید، ج۶، ص۲۶۴.
٢. بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۴۸؛ ج۹۲، ص۳۲۶؛ اعلامالوری، ص۴۳۲؛ کمالالدین، ج۲، ص۳۵۱؛ مهجالدعوات، ص۳۳۲.