در ظهور مؤثر هستیم یا مقصّر؟!

(بسم الله الرحمن الرحیم)

انسان متمدن امروز فراموش کرده است که بذرهای بالقوه استعدادهایش را بالفعل کند همان ها که خداوند متعال فرمودند: اگر پیشرفت نکند اولئک کالانعام بل هم اضل [1] خواهد بود و اکنون بعد از خسران عظیم فریاد برآورده که به پا خیزید که نیاز به رشد دارید، روحانیتتان از میان رفته است.[2] 
ادب، گنج نهفته ای است که سالهاست بشر وجود آن را فراموش کرده و هیچ خبری از آن نمی گیرد. مولای من، آدمی نمی داند در مقابل خدای خود و تو که برگزیده ی او هستی باید ادب داشته باشد وگرنه با تمام ابعاد وجودی اش در قعر ظلمت فرو خواهد رفت. برخی با تلاش خود به یک قسم از گنج رسیده  به آن می بالند! نه! کافی نیست. بشر باید در گفتار ، رفتار و ذهنش مؤدب باشد.

می پرسند چگونه؟ ادب این است که جلوتر از حد معین خدا و برگزیده اش حرکت نکنی و از آن نیز عقب نمانی.[3]
آدمی که در دنیا گم شده است و نظرش به خود و نفس اماره اش معطوف است. گل را هم که ببیند آن را نسبت به خود ارزیابی می کند، لذا به جای دیدن زیبایی گل، می خواهد آن گل برای او باشد، به همین دلیل هیچ وقت به معنای واقعی زیبایی گل را نخواهد دید.[4]
از رهگذر ذهن است که آدمی مسئله ها رابررسی نموده و آن را به تفکر تبدیل نموده و در قالب تحلیل می پذیرد. انسان منتظر حتی در ذهن خود نیز نباید نسبت به امام زمانش بی ادبی کند. این مقوله آنقدر اهمیت دارد که امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: اگر خدا دو روز به شما عمر داد یک روز را ادب یاد بگیرید و یک روز ادب را به کار گیرید.[5]
ادب درمقابل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از فضایل اخلاقی است و زینت اخلاق محسوب می شود . چه شده مولای من که ما حتی ادب در گفتارمان نسبت به شما نداریم؟! چرا شما را سرور و آقایمان صدا نمی زنیم؟! در حالات نمونه و الگوی ادب و معرفت ابوالفضل العباس می خوانیم ایشان در طول زندگی خود هرگز امام زمانش (علیه السلام) را حتی برادر صدا نزدند. او را سیدی، مولای من، یابن رسول لله، آقای من، سرور من... می خواندند. چه می شد اگر سرتاسر زندگی مان شما را با ادب ندبه می خواندیم. أین المدَخر لتجدید الفرائض و السنن؟ أین محیی معالم الدین و اهله؟ أین طامس آثار الزیغ و الاهوأ؟ ای مهربانم! آیَّ خطابٍ اصف فیک؟
سید من سخت است برای من که مردم را ببینم تو را نبینم.
آدمی که حتی نمی داند چگونه با تو صحبت کند چطور می تواند ادب رفتار داشته باشد ؟! او نمی داند که در ظهور تو یا مؤثر است یا مقصر ! بشر باید خود را مسئول بداند در نیامدنت؛ الهی نشکو فقد نبینا ! و در آمدنت؛  و نصرتی معدة لکم!

پی نوشت ها:
[1] . اعراف / 179.
[2] . پرفسور استو پدیده جدایی علوم انسانی از علوم دقیقه را در جوامع غربی بررسی نموده و معتقد است که فرهنگ غربی به دلیل این جدایی دستخوش شکاف و عمیق شده است.
[3] . اعراف / 157.
[4] . طاهرزاده، ادب عقل، خیال و قلب.
[5] . میزان الحکمه.