صفات یهودیان از نگاه ویلیام جویس

(بسم الله الرحمن الرحیم)

در سال 1940 ویلیام جویس (William Joyce 1906 – 1946) که در تبعید خودخواسته در آلمان زندگی می‌کرد، کتاب خود با عنوان «دوره‌ی افول در انگلستان» را منتشر کرد. او در این کتاب در خصوص صفات یهودیان می‌نویسد:

«ماده‌گرایی سفت و سخت، استعداد برای تظاهر به عرفان، بی‌احترامی فوق‌العاده نسبت به دیگر نژادها، بی‌اعتنایی کامل به حقوق دیگر افراد، زیرکی در تقلید و سرهم‌بندی، تنفر از کارهای کم سود، انرژی بسیار زیاد در پول‌سازی، تنفر از هرگونه ملی‌گرایی البته غیر از ابراز این حس در خود، وفاداری فوق‌العاده نسبت به خانواده و هم مسلکان خود، اعتقادی راسخ به توانایی در فاسد کردن غیریهودیان، توانایی برجسته در توطئه‌چینی و ناتوانی غیرقابل قبول در همگام شدن با تفکرات عمیق یا آرمان‌گرایی متعالی، از جمله خصوصیات اصلی نژاد یهود است.

در مورد تمام این ویژگی‌ها می‌توان کتاب‌هایی به رشته تحریر درآورد، اما ذکر برآیند این نیروها صرفاً در گرایشات ذیل و به طور خلاصه می‌آید:

1. ناتوانی از اجتناب تشکیل دولت در دولت.

2. ناتوانی کامل در درک این موضوع که میزبانان غیریهودی‌شان دارای حقوق برابر با آنان باشند.

3. تخصص از پیش تعیین شده در تمام فرآیندهایی که سود کلانی را به ارمغان می‌آورند؛ از این رو در نظام سرمایه‌داری تقریباً دل‌مشغولی خاصی به سرمایه‌گذاری، توزیع و تبادل وجود دارد که متمایز از صنعت تولیدی است. فعالیت حرفه‌ای در جهت سود و پیشرفت اجتماعی به عهده گرفته می‌شود.

4. گرایش طبیعی به بهره‌برداری از پیشرفت اجتماعی و اقتصادی با هدف در دست گرفتن قدرت اقتصادی.

5. نگرانی نامعقول از ملی‌گرایی، به عنوان عاملی که توجهات را به سمت ماهیت نژادی آن‌ها جلب کرده، فعالیت آنان را برملا می‌سازد.

6. تحقیر عمدی معیارهای فرهنگی در سرزمینی که در آن اقامت گزیده‌اند.

…به‌نظر می‌رسد که این برآیندها در هر سرزمینی که یهودیان در آن سکنا می‌گزینند؛ بروز پیدا می‌کند.»

منبع: كتاب صهیونیسم در مسیر سلطه ، نوشته: اندرو کارینگتن هیچکاک ، برگردان: محمدیاسر فرحزادی ، تهران: نشر ساقی ، ص124و125.